ตอนที่22 ไปมั้ย ปาร์ตี้
ปึก!
พริตาถูกผลักจนแผ่นหลังติดกับผนังห้องน้ำที่เงียบสงัด เธอหวาดหวั่นจนแววตาดูน่าสงสารเหมือนลูกแมว
“อื้ออ” ร่างสูงปรี่เข้ามาบดจูบลงโทษคนที่แสดงความอาลัยอาวรณ์ผู้ชายอีกคนออกให้เห็น ‘เขาโคตรไม่พอใจ’
“แดนพอ!”
“กล้าสั่งฉันเหรอแพร”
“แพรขอร้องนะ อย่าทำ...” เสียงสั่น ๆ ทำเอาใจอ่อนยวบ พอเธอบอกจะเปิดใจให้ก็เหมือนเขาอยู่ใต้ล่างเธอไปซะทุกอย่าง
“จะแคร์มันทำไมวะ”
“เรื่องของเรามันเกิดขึ้นไว แพรปรับตัวไม่ทัน”
“ฉันว่ามันช้าไปด้วยซ้ำ เธอก็รู้ว่าทำไม” ดีแลนกักขังเธอไว้ในวงแขน มือของเขากำแน่นเพราะต้องระงับอารมณ์ที่เดือดพล่าน ‘ที่แคลบอกว่าเขาน่ากลัวคือเรื่องจริง’
พรึ่บ
จู่ ๆ หญิงสาวก็สวมกอดรอบเอวของเขา เธอซบใบหน้ากับแผงอกหนาอย่างออดอ้อนและมันทำให้ไฟที่ลุกโชนดับลงได้ในเสี้ยววินาที
“เราไปเรียนกันเถอะ”
.....
ทั้งสองยังนั่งริมสุดของกันและกันเช่นเคย แต่ที่น่ารำคาญห
