When I First Saw You

"I woke up in the morning cause i heard that my mom and sister are fighting, maybe its because we dont have money to buy our food" I opened our room door at nagulat ako ng si mama ay nakahilata sa aming sala "Ma bakit anong nangyari ma" Hindi gumigising si mama naveah "Mama please mama please wake up!" sabi ko na pasigaw Im confused na anong nangyari bakit ayaw gumising ni mama ay kanina lang naririnig ko sila ni Ate Natalie nag aaway eh, Wait a minute don't tell me hinayaan lang ni ate na maging ganyan si mama. Mama has a Heart Failure meaning bawal siya ma stress. "Mama please wake up maa" i dont know what to do na. Sumigaw sigaw ako sa kapitbahay ng tulong kasi kahit anong gawin ko ayaw gumising ni mama. "Tulong po Ate Railey Kuya Ed". "O bakit hija anong nangyari."ani ni ate Railey Halata sa mukha ng mag asawa ang pag kagulat nila sa pag hingi ko ng tulong. "Kasi po si mama ayaw gumsing."sabi ko "O halika na isugod na natin sa ospital."ani ni kuya Ed Pagkatapos naming maibaba si mama mula sa ambulance ay dinala agad siya sa OR sabi ng doktor maghintay lang daw ng mga 5hours kung lagpas 5hours na daw ay humanda na kami. I dont know what really happen because i just thought my ate nati and mama are fighting over money but why my ate is not in our home, but hoping the surgery will be successful cause idk what to do if i lose my mom. Habang naghihintay kami ay binigyan muna ako ng bote ng tubig ni ate Railey. "Tubig ka muna Sha."alok saakin ni Ate. "Ay maraming salamat po ate." pagpapasalamat ko. Lagpas 5hours na ah omy sana naman ay maayos na si mama. Sa inaasahang bigla na lumabas ang doktor ni mama at bigla akong lumapit dito at tinanong kung naging maayos ba ang operasyon."Dok ano po maayos na po ba ang nanay ko."Alam kong lagpas 5hours na pero hindi ko pinapansin ang sinabi ng doktor kanina. "Im sorry to say Ms.Alvarina but we didnt succeed, we did everything to make your mom survive but this is her time im sorry My Condolences."sabi niya sa bigo na mukha Para akong nabuhusan ng nalamig na tubig at hindi pa mag sink in sa akin lahat ng sinabi ng doktor, Ang daya daya mo ma sabi mo di mo kami iiwan gaya ng pag iwan ni papa sa atin noon ang daya daya ng mundo. Wala na akong nasabi at may naramdaman nalang akong mainit na tubig sa aking mata na patuloy dumadaloy habang umiiyak si Ate at Kuya ay siyang pinapatahan din nila ako. Hindi ko alam ang aking gagawin at nakaupo nalang ako sa upuan ng hospital habang inaalala ang masasayang araw namin ni mama, papa at ate. Sobrang sama ng loob ko na halos hindi na ako makahinga kakaiyak, nasa tabi ko lang si ate at kuya na patuloy akong tinatahan. Gumagabi na din at kailangan ko nang mag bayad hindi ko alam kung paano wala akong pera ni piso, ang isang paraan lamang ay ang mangutang ako pero kanino naman. "Ate Kuya saan po ako hahanap ng pera gayun wala akong kaperapera at di ko pa po alam kung nasaan si ate."sabi ko "Ay Nako Sha pasensiya ka na ah wala din kaming ganong kalakihang pera"ani Ate "Pero may kilala akong na mayaman, boss yun ng pamangking ko si Leigh doon ata sa Saltzman Tower yoon eh yung mayamang multi millionaire na pamilya."sabi ni Ate Wala na akong choice kung hindi puntahan iyon ngayon ng mabilisan"Sige po maraming salamat Ate Kuya mauna na ho ako sainyo dahil kailangan ko pang puntahan ang pamilyang Saltzman." Tinakbo ko mula Hospital hanggang Saltzman Tower hingal na hingal na ako at pakiramdam ko bibigay na ako ilang minuto nalang. At nakita ko na ang building na yon napakalaki pala nito. Nang papasok na ako sa entrance ng building ay madalian ko hinanap si Leigh pero hindi nila ako pinapapasok dahil hindi namana ko doon kilala at naintindihan ko naman iyon. Ni hindi ko nakita si Leigh at ayaw ako papasukin umupo nalang ako malapit sa building na yon ng may tumapat saakin na itim na kotse nagulat ako kung sino yon, nakaramdam ako ng takot kasi baka kidnapin ako nito pero ng bumukas ang bintana ng itim na benz na to bigla bigla akong tumayo at parang isang adonis ang aking nakita naka puting polo siya at nakatupi ito hanggang siko niya at naka black slacks ito. "Miss sakay ka na oh."alok nia saakin "Ay hindi na po sige alis na ako may kailangan pa akong hanapin dito sa building na toh."sabi ko Ng maka lapit na ako sa enyrance ng building ay nagulat ako ng bigla siyang humarang sa harapan ko sinigawan ko ito na unalis sa dinadaanan ko dahil kailangan ko makita si Leigh ng makausap ko ang boss nito. "Mr. ang sabi ko umalis ka sa dinadaanan ko kasi kailngan ko hanapin ang kaibigan ko kaya alis na."pagtaboy ko rito "Then Why are you here and who is your purpose."wika niya sa matigas na boses "Ang kaibigan ko at ang boss niya." sagot ko "Who is that friend and Boss." Abat napakakulit naman pala nito kala mo kung sino."Si Mr. Saltzman lang naman at ang kaibigan kong si Leigh at ikaw lumayas ka na nga dito cause im just waisting my time to you and fiy your not the purpose on why im here thats why go away."sabi ko "Im the son of Mr.Saltzman"sabi niya na ikinagulat ko Nakramdam ako ng hiya pero kailangan ko na siya kausapin at maging makapal ang mukha ko "Uhmm sorry po tlga omg im really really sorry i didnt know thats you are his son hehe."sabi ko sa maliit na boses. "Why are you here."sabi niya sa baritone na boses "Im here because i needed money for my Mama's bills in hospital cause she died earlier and i dont know where should i get money thats why my Ate Railey the mother of Leigh Santibal told me to go here and mangutang daw ako."sabi ko habang nakayuko "In short your gonna ask for money imma right Ms....." "Natasha Alvarina po. Opo yun po yung purpose ko kung bakit ako nandidito."usisa ko "Oh okay short thing how much is the money u need and where is that hospital."sambit niya "3M po mahigit doon po sa St. Lukes Medical Hospital po." Nahihiya ako ng sobra kasi parang lanina lang galit na galit ako sakanya at tinataboy ko pa siya sa sarili niyang building. Tapos ngayon nandito ako nanghihiram ng pera. "Ok lets go sabay na tayong pumunta sa Hospital."sabi niya "ok."sabi ko Naging tahimik ang pag maneho niya papuntang Hospital at ng makarating kami dumiretso siya agad sa cashier at inayos ko naman ang mga kailangan na papeles ni mama. "Hay nako Sha buti nalang mabait yan si Mister Craig ."ani ni ate at kuya