Cihan'ın eve gelmesini heyecanla beklerken, bizimkilerle birlikte televizyon izliyorduk. Odadan hızla çıkan Damla, yine bir şeyler karıştırıyordu. Gözlerim Süeda'ya kaydığında, yüz ifadesinden bir şeylerin ters gittiğini anlamaya çalıştım. Bir süre ekrana odaklandıktan sonra, Damla nihayet odaya geri döndü. Ancak yüzü kıpkırmızıya dönmüş, sanki vücudu titriyormuş gibi görünüyordu. Adım adım yanıma oturduğunda, Süeda da yerinden kalkarak hızla yanımıza geldi.
Fısıldayarak, "Bir şey mi oldu?" Dedim. Annesinin yönüne baktı ve ardından gözleri bana döndü. Belirsiz bir şekilde, "Oldu, ama iyi mi kötü mü bilmiyorum" dedi. Merak içindeydim, ne olduğunu öğrenmek için sabırsızlanıyordum.
"Ne oldu, söylesene?" diye ısrar ettim.
Damla söylemekte tereddüt etti ve sonra, "Burada söyleyemem, eğer
