20:30 น.
ตื๊ด..ตื๊ด..ตื๊ด..ตื๊ด
แกร๊ก…
พรึบ!
ในขณะที่น้ำอิงกับดาวกำลังนั่งท่องกฎหมายกันอยู่จู่ๆเสียงกดรหัสก็ดังมาจากกล่อนประตูอัตโนมัติหน้าห้องของเธอและประตูก็ถูกเปิดเข้ามา สองสาวรีบหันไปมองหน้ากันแล้วลุกออกจากเก้าอี้ด้วยความรวดเร็วก่อนจะเดินเงียบๆเข้าไปหยิบไม้กวาดไว้สำหรับป้องกันตัวมือเล็กของทั้ง 2 จับกันไว้แน่นด้วยความกลัว
หมับ!
กรี๊ดดด!!!
แต่ทว่าในขณะที่ทั้งสองหลับหูหลับตาเดินออกไปที่ประตูเพื่อที่จะจัดการกับแขกไม่ได้รับเชิญแขนเรียวง้างออกจนสุดแขนหมายจะฟาดผู้บุกรุกให้หัวแตกทั้งสองต้องร้องกรี๊ดเสียงดังเมื่อตะวันจับหมับเข้าที่ข้อมือของน้ำอิง
“ฉันเอง” เขาเอ่ยบอกน้ำอิงเสียงเรียบ
“โห้ย! นี่คุณมาทำไมเงียบๆแบบนี้ละออดมีทำไมไม่กดตกใจหมด” ดาวอดไม่ได้ที่จะต่อว่าคนตัวสูงเธอทั้งตกใจ ทั้งกลัวในเวลาเดียวกัน แต่สองสาวลืมตัวไปซะสนิทว่ากำลังอยู่ในชุดนอนตัวบางและไม่ได้ใส่ชั้นกันเลยสักชิ้น ตะวั
