A Sunset With You (ONE SHOT)

May sumpa ba talaga buhay ko? “Antanga tanga mong bata ka ha? Bakit di mo sipagin yang pag aaral mo para tumaas naman! pag timpla mo nalang ako ng kape para may dulot ka sa bahay!" ayan dinadakdakan nanaman ako ni papa na para bang di ako sadyang gawin na anak nila, minsan iniisip ko nalang na what if mawala ako sa mundo? Iiyakan ba nila ako? Pero parang hindi naman. Dahan dahan akong tumayo at pumunta sa kusina para pag timplahan ng kape si papa “Vlein, tandaan mo ha? Once na nakita kong mababa yang grades mo kahit ako pa mismo magpapalayas sayo dito sa pamamamahay ko." Agad akong tumakbo sa kwarto ko bago pa tumulo ang mga luha ko bakit ba kasi ako nabuhay? Pwede namang gumawa nalang sila ng bagong anak diba? Bakit pa ako? Di ko namamalayan na naka tulog na pala akong umiiyak sa kama. Hi i'm vlein 15 years old and has an abusive family, di ko naman sila masisi kasi sa totoo lang minsan tama sila. Bago ko pa mamulat ang mata ko nakaramdam ako ng sakit sa paa ko na para bang hinahampas ako. “Hoy gumising ka nga dyan! Bilhan mo ko ng pagkain" narinig ko ang boses ni ate habang pinipilit itayo ang mga paa ko na puro sugat at pasa masakit at kumikirot ang paa ko kaso pag di ko sinunod ang utos ni ate baka madagdagan pa sakit ng paa ko at lagyan ng pasa at sugat pinigilan ako ni ate bago ko pa mabuksan ang pintuan “Mag suot ka ng pajama walang pwedeng maka kita ng pasa at sugat sa paa mo at kung meron man maka kita niyan lagot ka samin naiintindihan mo?" wala akong choice kundi umoo at sundin ang kanyang utos. Para akong aso na sunod sunuran lang sa mga amo niya habang naka tali na nakakasakal. Naka dating na ako sa tindahan nang napansin kong may mga lalaking naka titig sakin “Hi miss" sambit nung isa habang naka ngiti ng nakakaloko “Sama ka samin miss di ka namin sasaktan" sambit niya uli habang lumalapit saken at ako naman tong pa atras ng pa atras di ko namamalayan na pader na pala ang likod ko. Shemay naman bakit dito pa ako umatras pwede namang sa kabila nalang! Balak niya sana akong halikan nang biglang may sumuntok sa mukha niya “Okay ka lang?" tanong nung lalaki saakin tanging nod lang ng ulo ang nagawa ko dahil sa gulat “Tumakbo ka hanggang sa puting kotse doon! Hintayin mo ko" Sabi niya sakin at agad naman akong sumunod. Di masyadong matagal nang makita ko siyang papalapit saakin “pst? Ano ba kasi ginagawa mo dun?" tanong niya sakin habang nag papagpag damit “Bumibili ng pagkain para kay ate" nag aalangan kong sagot “Next time kasi magpasama ka para di ka mamanyak ng mga lalaki sa kanto" umoo nalang ako kahit alam kong wala namang sasama sakin kasi unang una ayaw sakin ng pamilya ko atsaka wala akong kaibigan dahil pinagbabawalan ako nila mama magkakaibigan “Madalas ka ba dito?" tanong ko habang may pagtataka sa mukha ko “Oo nakikita mo yang bahay na yan? Dyan ako naka tira" sagot niya naman sa tanong ko habang tinuturo ang bahay na medyo malapit lang saamin “Eh ikaw? Taga san ka?" balik tanong niya sakin “Yung katapat ng tindahan na bahay dyan ako naka tira" sagot ko habang naka titig sa mga paa kong nang hihina na dahil sa kirot mukhang napansin niya naman yun luluhod na sana siya para tignan yung paa ko kaso agad kong tinabig kamay niya, hindi ko pwedeng ipakita sakaniya mga sugat ko baka mahuli ako nila papa. “Pangalan mo?" pag sisira niya sa katahimikang kanina pa naka balot saamin “Vlein" sagot ko na medyo nanginginig na boses dahil ang sakit na ng paa ko gusto ko na magpahinga pero ayoko umuwi “Ikaw? ano pangalan mo?" “Eri" “Eri lang?" “Eried" nagka kaunting kwentuhan lang kami bago namin naisipang umuwi “Pst labas ka bukas ng umaga ha!" pahabol niyang sabi bago tumakbo papunta sa bahay niya. Pagkatapak na pagkatapak ko palang sa bahay agad ko naman narinig ang boses ni mama “Ayan! Ayan na ang anak mong malandi! Sino yang kasama mo kanina ha?" sabi niya sabay pingot sa tenga ko “Ma wala po! Di ko po kasama yun" pag tatanggol ko sa sarili ko “Kaya ba ang tagal mo sa labas kasi busy ka lumanding bata ka ha?!" bago pa masabunutan ni mama buhok ko agad naman kaming naka rinig ng katok sa pinto binuksan naman yun ni mama at kinagulat ko namang makita si Eried sa harap ng pintuan namin “Ah hi po si vlein po asan?" wrong timing ka eried! “Ayan tignan mo naman da oh?! Yang malandi mong anak hinahanap ng boyfriend niya." nakita agad ako ni eri at sinenyasan akong lumabas kasama siya,agad akong umiling dahil alam kong magagalit si mama at papa at baka tawagin akong bastos at di magalang na anak. “Sorry po sa abala" lumakad na palabas si eri na nakayuko at agad naman akong tinignan ng masama ni mama at papa na para bang handa na silang mampatay ng tao pero bago pa nila gawin yun tumakbo na ako sa taas at nag lock ng pintuan, buong araw akong umiiyak nun at di bumaba ng kwarto ni isang subo ng pagkain di ko nagawa. Knock knock “Pwede pumasok?" alam kong hindi si mama at papa o si ate ang kumakatok sa pintuan ko “Pasok" sabi ko at narinig ko naman yung pinto na gumalaw laking gulat ko ng makita ko si eri na pumapasok sa loob ng kwarto “Hoy paano ka nakapasok dito?"tanong ko na may paos na boses kakaiyak siguro “wala parents mo sa bahay eh atsaka naka bukas gate nyo" ay oo nga pala lumabas sila mama at papa di kami nag salita ng ilang minuto “Bat andami mong pasa at sugat?" tanong niya at tinignan ko naman mga paa ko dun ko lang nalaman na di pala ako naka pajama shemay naman malas!! Di ko sinasagot ang tanong niya at tumitig lang sa mga paa kong sugatan at mukhang nanggaling sa bugbugan. “Sinasaktan ka nila?" tanong niya uli pero di ko sinasagot “Silence means yes" tinitigan ko lang siya habang nag hihintay siya ng sasabihin ko “Di ka pa ba nakaka tulog?" kusang umoo ang ulo ko at yumuko uli para paglaruan ang mga kamay ko “Matulog ka kaya muna?" sabi niya at balak na sana ako lagyan ng kumot “Ilang araw na akong hindi maka tulog di ko alam bakit" sagot ko sakaniya, tinabihan niya ako sa pag higa ko at nag simula mag tanong “Nag iisa ka lang bang anak?" tanong niya sakin habang naka titig sa kisame ng aking kwarto “Hindi 3 kaming magkakapatid" sagot ko uli sa tanong niya “Asan yung isa mong kapatid?" tanong niya habang nag tataka siguro dahil wala siyang ibang babae na nakita sa bahay nung time na hinanap niya ako habang pinapagalitan ako nung isang araw “Pagkatapos niyang ikasal sa asawa niya di na siya nag tiis sa p*******t ni papa ayun tumira na siya kasama asawa niya, di nga umattend si papa at mama sa kasal niya eh" natahimik siya sa sinabi ko na para bang gulat na gulat den “Eh ikaw?" balik tanong ko sakaniya “I was abandoned by my family when i was 7 tapos ayun may umampon sakin pero hanggang ngayun hinahanap ko pa ren sila mama at papa" sagot niya sa tanong ko habang may malungkot na mukha “Matulog ka na muna babantayan kita" sabi niya habang nilalagyan ng kumot ang katawan ko at agad naman akong naka tulog siguro dahil sa pagod at laging puyat nararamdaman ko den ang pag laro ni eri sa buhok ko pero hinayaan ko nalang siya. Nagising ako na wala si eri sa tabi ng kama ko na ipinag taka ko tinawag ko pangalan ni eri “Eri? Asan ka?" tanong ko ng pasigaw “Ingay mo vlein sabi ko sayo diba babantayan kita hanggang sa magising ka?" sagot niya naman at alam mo ba kung nasan siya? Nasa ilalim ng lamesa ko “bakit ka ba kasi nandyan?" tanong ko na may halong tawa habang tinitignan siya “nahulog cellphone ko tapos di ko maabot edi ayan lumusot ako sa ilalim di na ako maka alis" tawa ako ng tawa habang tinitignan siya mahirapan sa ilalim ng lamesa ko “Tulungan mo kaya ako dito vlein!" ang sakit na ng tyan ko kakatawa dahil sa mukha nyang hirap na hirap na umalis at hirap na hirap gumalaw sa ilalim at syempre tinulungan ko na tumayo baka mag reklamo sabihin sakin binantayan na niya ako tapos di pa siya tutulungan umalis don “Bat kasi ganyan lamesa mo" sabi niya habang pinapagpag ang puting damit na suot niya “Abay malay ko ba na lulusot ka dyan bakit kasi di mo ko ginising" syempre natatawa pa ren ako kaso kailangan na natin pigilan dahil ngayun wala na siya sa ilalim ng lamesa HAHAHAHAAH “Nahulog nga kasi yung cellphone! Atsaka paano kita gigisingin eh kanina pa kaya ako tawag ng tawag dito! Pati nga ata sigaw nagawa ko na ang himbing pa ren ng tulog mo" ay nang gigising pala siya kala ko hindi “Ansarap ng panaginip ko eh kasalanan ko ba yon" “hindi" “oh hindi naman pala eh edi wag ka na mag reklamo dyan" parehas kaming natawa sa pinag uusapan namin ang sakit ng tyan ko kakatawa habang siya naman tong hinahampas yung lamesa. Pagkatapos nung gabing yun lagi na kaming nag kikita ni eri minsan nga sabay pa kaming nagpapa kain ng aso ang naalala ko dun kinagat pa siya nung isang aso na pinapakain niya sino ba namang aso ang hindi maiirita kung hawak ng hawak sa buntot mo pag aalis ka na ayan tuloy HAHAHAHAHHAH 1 year later... pagka gising na pagka gising ko palang tinatadtad na ni eri notifications ko 56 messages from Eri 36 missed calls from Eri Una kong tinignan ang messages ni eri From: Eri Good morning, love. From: Eri Gising na po tanghali na From: Eri Hi!!! From: Eri Hi love gising ka na po ba? Di ko na binasa yung ibang messages kasi alam kong puro imissyou and iloveyou yun kelan pa naging kami ni eri? After 5 months of friendship niligawan niya ako. 1 message from Eri Ayan nag message na tinap ko iyun at binasa From: Eri Seener love? To: Eri Palabas na po ako Ilang minuto akong nag hintay sa labas ng makita ko si eri na papalapit sakin habang naka sibangot ang mukha “Ano nangyari sayo? Para kang binagsakan ng langit at lupa" tanong ko habang nag pipigil ng tawa “Tinulugan mo ko kagabi eh diba usapan natin lalabas ka ng 11 pm?" patay.. “inantok ako sorryyyyy" ngumiti naman ng wagi tong isang toh okay confirmed bati na kami oo ganun lang yan teh HAHAAHAHAHA plano sana naming lumabas pero alam ko namang pag dating ko ng bahay papagalitan nanaman ako ni mama at papa. Oo boyfriend ko si eri pero patago di nga alam nila mama na nagkikita kami eh kasi ang alam nila nagpapakain lang ako ng mga aso sa labas, masaya kami not until magkanda letche letche relation namin pero parehas pa rin kaming kumakapit lagi kaming pumupunta sa may dagat para maka nood ng sunset minsan nga sunrise pa eh From: Eri Love, nood tayo sunset? Ayan lagi nyang message sakin pag pupunta na kami sa beach minsan naliligo pa sa beach bago umuwi pero ever since magka pasok kami parehas, parehas na kaming busy minsan stress pa kaya madalas na kami mag away. “Ano nanaman ba toh?" tanong niya na halatang nag titimpi nalang siyang kausapin ako “Gusto ko lang naman pag usapan yung tayo diba? Bakit ka nagkaka ganyan?" parehas kaming natahimik at nag iisip isip kung anong sunod na gagawin namin “Vlein, pagod ako ngayun." at pagkasabi niya nyan agad na siyang pumasok sa loob ng bahay niya at walang kasunod na sinabi. Pagkatapos nung gabing yun ilang araw akong di naka ramdam ng eri sa notifications ko kahit nga kausapin siya sa labas ng bahay niya di ko magawa kasi lagi siyang umaalis at pagod pagkauwi. Minsan napapa isip ako na what if makipag break nalang ako? Pagod naman siya diba? Napapagod na din akong lumaban para sakin, para samin. Ayokong sabihin ni eri na sumusuko ako agad pero this time di ko na kaya di ko na kayang ipaglaban kung ano pang meron samin kasi pati ako sumusuko na, siya na nag bibigay sakin ng sign para sumuko ako. Di ko alam na umiiyak na pala ako basang basa na unan ko, siguro kung may bibig lang tong unan ko nakapag reklamo na toh na lagi akong umiiyak. To: Eri Love let's watch the sunset 'Seen 2 minutes ago' I waited for him outside and yes dumating siya sabay kaming pumunta sa beach pero ni isa samin walang nag sasalita, I broke it. “Masaya ka pa ba?" i asked stopping my voice from breaking “Saan?" he asked me back “Saakin." Please don't tell me na hindi na “Hindi na" di ko na napigilan ang mga luha ko ay agad na silang bumagsak “Nung mga oras na lagi kang umaalis san ka galing?" tanong ko habang naiiyak na di siya sumagot habang ako nandito iyak nang iyak “Vlein, let's part ways i don't feel the same way as i used to hindi na ako masaya sayo, saatin. I want us to be strangers but with memories this time please let me go." he said without crying "give me this last time to watch the sunset with you, i wanna watch it one last time with you and pagka gising mo bukas wala ng vlein na magpaparamdam sayo, wala ng mangungulit o mag aaya sayong lumabas." as i said that i tried to stop myself from crying louder. Ilang oras pa kaming tahimik dun habang pinapanood ang langit dumilim atsaka lang namin naisipan na umuwi. I stopped him before he walks away “Eri" i called his name lumingon naman siya sakin na may pagtataka sa mukha "It was nice watching the sunset with you for the last time, thank you." and we both parted our ways going back home i'll miss his hugs when we wake up sa parehong kama na ngayun di na mangyayari dahil di na namin pahinga ang isa't isa, it was nice spending almost 2 years with you. @IAMMIA_ AN: SORRY NA