บทที่ 6

1270 Words

ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเพชรแท้เดินขึ้นไปนั่งบนรถ พร้อมปรับเบาะขยับไปด้านหลังจนสุด “เป็นอะไร ขึ้นมา” “คะ?” “ขึ้นมาสิ ฉันปรับเบาะให้แล้ว” เสียงเข้มของเพชรแท้เอ่ยขึ้น นี่ไม่ใช่น้ำเสียงขอร้องแต่เป็นการขู่ซะมากกว่า “หมายถึงจะให้หนูนั่งบนตักพี่เหรอ” “ก็ใช่ไงหรือเธอจะเกาะหลังคาไปแทน ได้นะแต่เกาะให้แน่นล่ะไอ้เพมันตีนผี เหยียบมิดไม่สนว่าใครเกาะหลังคาอยู่” “..…” “แต่…” “ขึ้นมา” เมื่อเห็นว่าคนดีมีท่าทางลังเลเพชรแท้เลยออกแรงกระชากแขนของเธอเบาๆ คนดีค่อยๆ แทรกตัวเข้าไปในรถอย่างยากลำบาก ด้วยความที่รถเป็นแบบที่นั่งได้แค่สองคน และมันเตี้ยมากถึงแม้จะปรับเบาะถอยไปจนสุดแล้ว แต่การที่ยัดอีกคนเขามาซ้อนทับกันมันก็ดูอึดอัดไปหน่อย “จับไป” “คะ?” “เข็มขัดนิรภัยไง เอาไปคาดไว้เผื่อไอ้เพมันซิ่ง เธอคงไม่อยากชนคอนโทรลรถทุกครั้งหรอกใช่มั้ย” “แบบนั้นมันก็อึดอัดไปหน่อยนะ เดี๋ยวหนูจับด้านหน้าไว้เอง” “เอา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD