เมียพวกผมเป็นคนดี

บทที่ 1

คนดีกวาดสายตามองไปรอบๆ หน้าเวที ก่อนจะสบตาเข้ากับพี่น้องแฝดนรกที่มองมาทางเธอพอดี จะว่าไปวันนี้สายตาสองคนนั้นก็มองเธอแปลกๆ เราคงไม่ได้เหมือนลิงแต่งหน้าจริงๆ หรอกใช่มั้ย แค่คิดความมั่นใจที่มีก็เหมือนจะลดลงมานิดหน่อย

“ผู้เข้าประกวดแนะนำตัวกันจบไปแล้ว ต่อไปจะถึงคิวการโหวต

ผู้เข้ารอบที่ทุกคนรอคอยกันแล้วนะคะ ดอกกุหลาบหนึ่งดอกมีค่าเท่ากันห้าคะแนน พวงมาลัยหนึ่งพวงมีค่าเท่ากับสิบคะแนน ใครได้คะแนนเยอะสุดจะได้ผ่านเข้ารอบห้าคนสุดท้าย ถ้าพร้อมแล้วเราจะให้ผู้เข้าประกวดยืนอยู่หน้าเวทีทุกคนค่อยทยอยเข้ามานะคะ”

เริ่ม!

ผู้คนหลั่งไหลเข้ามามอบดอกไม้และพวงมาลัยให้กับคนที่ตัวเองชอบ จะว่าไปเธอก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่เพราะตอนนี้ดอกกุหลาบในมือของเธอก็มากโขอยู่ จนกระทั่งมีกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาแถวตรงหน้าเธอ

ท่าทางของพวกเขาเหมือนพวกนักเลงที่ชอบหาเรื่องคนอื่น ดูทรงแล้วคงเมามาไม่น้อยถึงได้เดินกร่าง หาเรื่องชาวบ้านที่ต่อแถวอยู่ไปทั่ว

คนดีไม่ได้สนใจอะไรมากนักคิดว่าพวกเขาคงเลือกให้พวงมาลัยกับผู้เข้าประกวดข้างๆ เธอ แต่พวกมันทั้งแก๊งกลับยื่นพวงมาลัยมาตรงหน้าเธอ ถึงไม่อยากรับก็ต้องรับ พวกมันจะได้เดินจากไปสักที

“ขอบคุณค่ะ”

“น้อง!”

น้องเหรอ?

พวกเขาดูเด็กกว่าเธอด้วยซ้ำ แต่กลับมาเรียกเธอว่าน้องเนี่ยนะ หึ! แต่ก็เอาเถอะสงสัยเธอจะหน้าเด็กจนเด็กวัยรุ่นพวกนี้เข้าใจผิด ไม่เป็นไรๆ พี่สาวคนนี้ให้อภัย

“ก้มมารับพวงมาลัยพี่หน่อยสิจ๊ะน้องคนสวย”

“ฉันเหรอ?”

“ก็น้องนะสิ คืนนี้ประกวดเสร็จให้พี่ไปส่งบ้านมั้ยจ๊ะ” เด็กหนุ่มวัยรุ่นที่กำลังชะตาขาดเอ่ยบอกด้วยสายตาหยาดเยิ้ม โดยมีเพื่อนอีกสี่คนยืนยิ้มเหมือนคนเมากาวอยู่ด้านหลัง ช่วยเป็นลูกคู่ส่งเสียงโห่ร้องชอบใจให้กันเป็นอย่างดี

“ขอบคุณนะจ๊ะพี่ชาย” คนดีกัดฟันกรอดย่อตัวลงรับพวงมาลัย ทว่าเด็กหนุ่มไม่ได้จะคล้องพวงมาลัยให้เธอเพียงอย่างเดียว มือหนาของมันยังโดนเข้ากับอกนิ่มๆ ที่อยู่ในชุดไทยของเธออย่างจงใจ

“นิ่มซะด้วย” เขาเอ่ยพลางไล่สายตามองยังใบหน้าสวยด้วยความพึงพอใจ ยิ่งเธอไม่แสดงสีหน้ารังเกียจแถมยังส่งยิ้มหวานไปให้ยิ่งได้ใจพวกมันเข้าไปใหญ่และคิดว่าแม่สาวคนงามคนนี้ต้องยอมไปกับตนเป็นแน่

“นิ่มมากมั้ยจ๊ะ”

“นิ่มมากจ๊ะ พี่อยากสัมผัสทั้งตัวไปเลย”

“ถ้าแบบนั้น ฉันลงไปให้พี่สัมผัสทั้งตัวด้านล่างดีมั้ย”

“หิ้วววว ง่ายซะด้วย คืนนี้พี่ขึ้นสวรรค์แน่” ลูกคู่ด้านหลังทำหน้าที่โห่ชงลูกพี่มันอย่างดี

คนดีที่ได้ฟังเช่นนั้นกัดฟันกรอดด้วยความโกรธ สองมือกำหมัดเข้าหากันแน่น แม้บนใบหน้าสวยจะยังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่

“ลงมาสิจ๊ะคนสวย”

“รอแป๊บนะจ๊ะพี่”

คนดีถอดรองเท้าส้นสูงสี่นิ้วออก สองมือค่อยๆ จับชายชุดถลกขึ้นมาจนเลยหัวเข่าและกระโดดลงจากเวที

“รีบขนาดนั้นเลยเหรอน้อง”

“ใช่! รีบมาก”

คนดีเริ่มจากการยกเข่าข้างขวาขึ้น ในจังหวะที่พวกมันกำลังอึ้งกับขาขาวๆ ของเธออยู่ ฝ่าเท้าของเธอก็กระทืบสุดแรงลงบนตีนของไอ้เวรที่กล้ามาจับนมเธอทันที ก่อนจะยกขาให้สูงขึ้นอีกนิดแล้วเตะตัดขาจนมันเซหน้าเกือบทิ่มพื้น โชคยังดีที่ลูกคู่ด้านหลังรับลูกพี่มันไว้ได้ทัน

“ทำบ้าอะไรวะ”

“ทำบ้าอะไรเหรอ ใครใช้ให้มึงมาจับนมกู”

“จับนิดจับหน่อยทำมาเป็นห่วง”

“มึงเห็นสายสะพายนี่มั้ย”

คนโดนเตะมองไปยังสายสะพายที่พาดผ่านไหล่ของหญิงสาวตรงหน้า โรงเรียนสอนเทควันโดวันชนะ เห็นแค่นั้นพวกเขาทั้งหมดก็เบิกตาโพลง ตั้งท่าวิ่งหนี แต่มีเหรอคนอย่างคนดีคนนี้จะยอม

“จะหนีไปไหน” เธอวิ่งตามพวกมันไปติดๆ แต่ด้วยชุดที่แสนพอดีตัวทำให้วิ่งไม่ถนัดเอาซะเลย

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ” คนดีตะโกนตามหลัง นี่ตกลงพวกมันเมาจริงรึเปล่าทำไมถึงได้วิ่งเร็วกันขนาดนี้

“อีคนดี มึงจะรีบไปไหน กลับมาก่อน” พลอยไพลินที่เห็นเหตุการณ์ตอนเพื่อนเตะตัดขานักเลง รีบวิ่งตามไปโดยมีพี่ชายฝาแฝดสองคนวิ่งตามหลังมาติดๆ อย่างสงสัย เพราะช่วงที่เกิดเรื่องพวกเขากำลังไปซื้อพวงมาลัยอยู่หันมาอีกทีน้องสาวก็วิ่งหน้าตั้งไปแล้ว จึงรับวิ่งตามไปอย่างเป็นห่วง

“เกิดอะไรขึ้นไอ้พริก”

“อีคนดี…อีคนดีมันวิ่งตามพวกนักเลงไปแล้ว พี่เพชรกับพี่เพรีบตามมันไปก่อน มันตัวคนเดียวจะสู้ผู้ชายพวกนั้นได้ยังไง” เพลอยไพลินเอ่ยบอกพี่ชายอย่างเหนื่อยหอบ พวกนักเลงกับอีคนดีวิ่งเร็วจนเธอตามไม่ทัน เธอวิ่งตามต่อไม่ไหวแล้วขอยกให้เป็นหน้าที่พี่ชายก็แล้วกัน

“เวรเอ๊ย! เด็กเปรตนี่ต้องหาเรื่องใส่ตัวตลอดเลยรึไง” เพชรแท้เอ่ยบ่น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขารับรู้ถึงความหาญกล้าของเพื่อนสนิทน้องสาว

“รีบไปเถอะไอ้เพชรก่อนยัยนั่นจะกระทืบนักเลงจนเละเป็นโจ๊ก”

“ขอให้ไม่โดนพวกมันลากเข้าพงหญ้าไปก่อนเถอะ”

“จะหนีไปไหน ไอ้พวกเมาแล้วชอบลวนลามผู้หญิง”

“เลิกตามสักทีสิวะ”

เมื่อวิ่งไล่ใกล้ถึงคนที่มันลวนลามเธอ คนดีตั้งท่าถกกระโปรงตัวยาวขึ้นเหนือเข่าอีกครั้ง กระโดดตัวลอยหวังจะถีบคนตรงหน้าให้ล้มหน้าหงาย ทว่าเธอดันลืมดูพื้นดินแถวนี้ ระหว่างที่กำลังตั้งท่ากระโดดเท้าเรียวดันสะดุดเข้ากับตอไม้ที่โผล่ขึ้นมาเหนือพื้นดินเข้าอย่างจัง

จากที่ตั้งท่าจะกระโดดถีบกลายเป็นว่าตอนนี้เธอตัวลอยเพราะสะดุดตอไม้ เวรกรรมยังซ้ำเติมไม่พอ เลยให้หัวของเธอไปกระแทกกับก้อนหินที่อยู่ไม่ไกลมากนักจนต้องร้องโอดโอยออกมา

“โอ๊ย! เจ็บ”

หัวแม่ตีนแสนสวยกำลังมีเลือดไหลซิบๆ ข้อเท้าของเธอก็ดูเหมือนจะพลิกตามไปด้วยเพราะตอนนี้มันแดงเถือกจนรู้สึกเจ็บขึ้นมายามขยับ ยังไม่รวมถึงหัวที่มีเลือดไหลย้อยตามโครงหน้า

มือบางยกขึ้นจับหน้าผากพบเลือดที่ค่อยๆ ไหลอาบแก้ม ก่อนจะปาดเช็ดกับชุด เลือดนั่นไม่ได้สร้างความตกใจให้หญิงสาวแม้แต่น้อย เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมีเรื่องจนเลือดตกยางออก

“เจ็บชะมัด…อ๊ะ” คนดีพยุงตัวเองลุกขึ้นทว่าข้อเท้าที่เจ็บทำให้เธอลุกยืนไม่ไหว

“เชี่ยยย!” สองพี่น้องอุทานออกมาอย่างพร้อมเพรียงเมื่อเห็นสภาพเด็กสาว พวกเขาวิ่งตามเธอมาแต่พลัดหลงกันตรงทางแยกทำให้เสียเวลาอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะวิ่งมาพบสภาพของคนที่ดูไม่จืด

“เหี้ยอะไรจะสวยขนาดนี้”

“สภาพนี้มึงยังเรียกว่าตัวเองว่าสวย” เพชรได้แต่กุมขมับ

“น้องกูจะคบคนปกติบ้างได้มั้ยเนี่ย” เขายังบ่นไม่หยุดปาก จนคนฟังต้องเบ้ปาก เมินหน้าหนีไปอีกทางที่มีแฝดน้องของคนปากเสียย่อตัวลงมาสำรวจเธออยู่

“เป็นยังไงบ้าง ไหวมั้ยคะน้องคนดี” นี่ก็ปากหวานไม่รู้จักเวลาล่ำเวลา

“อีคนดี มึงจะตายแล้วเหรอ” พลอยไพลินที่วิ่งตามมาเพิ่งถึง เมื่อเห็นสภาพเพื่อนรักไม่รู้จะสงสารหรือขำก่อนดี

“นั่นปากมึงเหรออีพริก ช่วยกูด้วย เลือดกูจะไหลหมดตัวแล้ว”

“พี่สองคนจะยืนอยู่ทำไม ช่วยอีคนดีสิ เดี๋ยวมันก็ตายหรอก…อย่าเพิ่งตายนะเพื่อนรัก กูไม่อยากฝันถึงมึงในสภาพนี้ แค่คิดก็หลอน ชุดไทยเลือดอาบทั้งตัว ให้ตายเถอะ!” ท่าทางขนลุกอย่างเห็นได้ชัดของพลอยไพลินทำให้คนดีอยากตายขึ้นมาจริงๆ จะได้รีบบีบคอเพื่อนสนิทเธอเป็นคนแรก