Karanlığı oldum olası sevmemiştim. Korkudan çok kötü günleri anımsattığı için karanlığa tahammülüm yoktu. Uğursuz geçmişimden değersiz hissettiğim o çocukluk günlerinden çok uzakta olmama rağmen en büyük günahım hergün gözlerimin içine bakıyor o gün yaptıklarımın hesabını sormak ister gibi dişlerini sıkıyordu. Geçmişimden kaçamayacağımı daha o gün Dilan albayla kaçtığımızda anlamış ve geleceğime sekiz yaşında boyun bükmüştüm.
Onu hep beklemiştim.Beni bulmasını ve intikam almak için acımasızca üzerime gelmesini hep hayal etmiştim. Ona ve yapacaklarına çoktan kendimi hazırlamış kayıtsız kalmak için dişimi tırnağıma takmıştım. Meyvesini de alıyordum ancak Sarp Yüzbaşı bu halimden hiç memnun değildi. Acı çekip yalvarmamı istiyordu. Ne yazık ki kendimi öfkesine kurban edebilirdim ama onurum be
