คอนเนอร์มองเธอที่ตอนนี้หัวเราะและยิ้มกว้างให้เขาก็ใจเต้นแรงตึกตัก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอยิ้มให้เขาตรงๆ
" ในที่สุดผมก็ทำให้คุณหัวเราะได้ และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่คุณยิ้มให้ผม " เขายื่นมือไปเกี่ยวผมที่ตกขึ้นไปทัดหูให้เธอก่อนจะก้มลงจูบเธอส่งลิ้นหนาเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นบางอย่างดูดดื่ม
" มิเชลที่รัก... คุณช่วยยิ้ม ช่วยหัวเราะแบบนี้ให้ผมไปตลอดชีวิตได้ไหม " คอนเนอร์ล้วงแหวนจากกระเป๋าขึ้นมาสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายให้เธอก่อนจะยกมือเธอขึ้นมาจูบ มิเชลเม้มปากแน่นอย่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี หัวใจเธอเต้นแรงไม่เป็นส่ำจนควบคุมไม่ได้ ปกติเรื่องควบคุมอารมณ์ไม่ใช่ปัญหาเลยสำหรับเธอที่ถูกฝึกมาอย่างหนักเพื่อปฏิบัติหน้าที่ในทุกสถานการณ์ แต่เวลาอยู่ใกล้เขาเธอกลับควบคุมความรู้สึกไม่เคยได้
คอนเนอร์เริ่มเจ็บจี๊ดที่ใจเมื่อเธอยืนเม้มปากแน่นมองเขานิ่งโดยไม่พูดอะไรออกมา แต่ใบหน้าที่เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงใบหูทำให้เขายิ้มออก
