" คุณจะหื่นเกินไปแล้วนะ! " เธอตีเข้าที่แขนเขาเบาๆ
อย่างหมั่นไส้คนหื่น
" ต่อจากนี้เรียกผมว่าที่รัก " เขาเริ่มขยับตัวเข้าออ
กช้าๆ จนความรู้สึกวาบหวามก่อตัวขึ้นอีกครั้ง
" หากคุณไม่ยอมเรียก ผมก็จะไปต่อจนกว่าคุณจะยอม รับรองได้เลยว่าแรงผมยังเหลือเยอะสามารถทำจนกว่า
คุณจะสลบได้สบาย " มิเชลหัวเราะขำเขาก่อนจะผลักเขา
ให้นอนลงแล้วขึ้นนั่งคร่อมเขา
" ฮึ! เรามาวัดแรงกันไหมล่ะคะ ว่าใครจะแพ้จะชนะหากคนใดคนหนึ่งแพ้ต้องทำตามที่คนชนะสั่ง" รอยยิ้มถือดีของเธอมันทำให้เขาอยากปราบพยศเธอนัก!
" ได้! " พูดจบเขาก็จับเอวคอดกดลงบนแกนกายของเขาทันที การแข่งขันที่เร่าร้อนเกิดขึ้นโดยมีเธอกับเขาผลัดกัน
เป็นผู้คุมเกมส์ แต่จนแล้วจนรอดผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอก็
ยังแรงไม่ตก ส่วนเขาเองก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ จนเวลาล่วงเลย
มาเกือบสว่าง แรงที่เริ่มหร่อยหรอกับตาที่จะหลับทำให้เขากับเธอต้องยอมยกธงเสมอกัน
" ราตรีสวัสดิ์ที่รัก " เขา
