" เอ่อ... อันหมายความอย่างที่พูดจริงๆ ใช่ไหม " สุริยันถามเธออย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะดวงตาที่มองมานั้นมันช่างดุดันเสียเหลือเกิน
" ไม่ทำก็เชิญ อันจะนอน " อันนาผายมือไปที่ประตูก่อนจะล้มตัวลงนอนหันหลังให้เขา... เธอเปิดไฟเขียวให้ขนาดนี้ไม่ทำก็ไม่ใช่เขาแล้วล่ะ!
" ทำ..พี่จะทำ " สุริยันรีบดึงผ้าห่มออกจากเธอพร้อมกับรีบขึ้นไปคร่อมตัวเธอไว้ แต่แล้วความประหม่าก็วิ่งเข้าครอบงำเมื่อเธอเหลือบตาขึ้นมองเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำ หัวใจแกร่งเต้นตึกตักจนแทบจะออกมาเต้นโชว์ข้างนอกให้เขาขายหน้า ทุกความรู้สึกมันเหมือนกับครั้งแรกที่เขาได้ครอบครองเธอ..ใบหน้าสวยจิ้มลิ้มนั้นแดงซ่านเพราะความเขินอาย จนเขาเองถึงกับมือไม้สั่น กับความน่ารักและเซ็กซี่ของเธอ... ยิ่งเธอจ้องมองเขาก็ยิ่งประหม่าจนไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง
" อย่าจ้องอันแบบนั้น...อันอาย " อันนาจับหน้าเขาหันหนี
" ปะ... ปิดไฟก่อน" เธอยื่นมือจะไปปิดไฟแต่เขาก็รีบคว้ามือเธอไว้
