ดินเนอร์ท่ามกลางแสงเทียนผ่านไปด้วยความสุขและรอยยิ้มของทุกคน แต่แล้วทุกอย่างก็พังลงเมื่อคุณซานเดินเข้ามาทักพวกเธอ
" สวัสดีครับคุณคอนเนอร์ คุณมิเชล ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอพวกคุณที่นี่ " คุณซานยื่นมือไปทักทายคอนเนอร์กับเธอ แต่แล้วเขาก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อหันเจอหน้าเอเลน่า
"ไม่..ไม่..ปล่อยฉัน ปล่อยฉัน! " เอเลน่าซุกหน้าเข้ากอดแขนเกร์สัน เนื้อตัวที่สั่นเทาทำให้รู้ว่าเธอกลัวแค่ไหน
" เอเลน่าใจเย็นๆ น้องเป็นอะไร " เกร์สันกอดน้องไว้แน่น
อย่างตกใจ
" พี่คอนเนอร์ช่วยเอเลน่าด้วย พี่คอนเนอร์ๆๆๆ " เอเลน่าหวาดกลัวร้องเรียกคอนเนอร์ให้ช่วยเธอซ้ำๆ มือไม้ก็เริ่มผลักไสเกร์สันออกจนเขาต้องกอดเธอไว้แน่น
" พาเอเลน่าออกไปก่อนเถอะ " คอนเนอร์รีบบอกเกร์สัน เพราะตอนนี้ผู้คนต่างก็จ้องมองพวกเขากันใหญ่ หลังจากนั้นพวกเขาก็พาเอเลน่าออกมาที่รถ แต่ที่น่าแปลกก็คือคุณซานนี่สิที่วิ่งตามมา
" พวกผมขอตัวก่อนนะครับ " คอนเนอร์พูดกับคุ
