" พี่ต้องการอัน... ขอพี่นะครับ " สุริยันก้มลงขอเธอเสียงแหบพร่าพร้อมกับจูบละเลียดละไมไปตามริมฝีปากนุ่มอย่างเว้าวอนแต่เธอก็ยังนิ่งเงียบไม่ยอมตอบ สุริยันยันตัวขึ้นมองเธออีกครั้ง หากเขาจะไปต่อโดยที่ไม่ฟังคำตอบจากเธอก็ได้ แต่เขาไม่อยากให้เธอเกลียดเขาไปมากกว่านี้จึงอยากให้เธอตอบตกลงเขาด้วยความสมัครใจ
" ไม่เป็นไรนะครับ หากอันไม่พร้อมพี่ก็เข้าใจ " อันนามองเขาอย่างสับสน เธอไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำยังไง แน่นอนว่าเธอต้องการเขา และดีใจที่เขาก็ต้องการเธอ แต่เธอก็กลัวว่าตัวเองจะเจ็บและเสียใจ
สุริยันหลับตาแน่นเพื่อระงับอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงก่อนจะลุก
ขึ้นหยิบผ้าห่มขึ้นห่มให้เธอ
" นอนเถอะนะครับ " เขาส่งยิ้มให้เธอก่อนจะลุกขึ้น แต่เธอก็จับมือเขาไว้
" อัน...อันไม่ได้รังเกียจพี่ อันแค่กลัวและสับสน... อันกลัวว่าจะต้องเสียใจ และกลัว...กลัว เพราะมันนานมาแล้ว " สุริยันมองเธออย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด แต่ใบหน้
