"BABY, please, can we at least, talk?" Punong-puno ng pagsusumamo ang mga mata at tinig, na wika ni Lucian.
"I... ahm," hindi malaman ni Zia kung saan ibabaling ang tingin. Hindi niya kayang salubungin ang nangungusap na mga mata ng binata. "I-i don't think--"
"Please?"
Mariing nilunok ni Zia ang malaking bikig na pakiramdam niya ay nakabara sa lalamunan niya, bago marahang-marahan na tumango. "Okay."
Alam ni Lucian na hindi pa iyon ang oras para makahinga siya ng maluwag, ngunit kahit na papaano ay nakasilip siya ng kaunting pag-asa sa pagpayag ng dalaga na mag-usap sila.
Nang muling bumaling si Zia sa sasakyan niya at akmang sasakay na roon, ay kumunot ang noo ni Lucian.
"Wait... I thought...?" Naguguluhang habol niya rito.
Muling binalingan ni Zia ang binata. Hindi pa rin magawan
