“คุณฟ้า” มือใหญ่จับบ่าบอบบางเขย่าเบาๆ เพียงฟ้าปรือตาขึ้นมานิดเดียวแล้วก็หลับต่อ แต่เพียงครู่เดียวดวงตากลมโตก็ลืมขึ้นเต็มตา ร่างบางขยับตัวลุกขึ้นนั่งกระถดถอยหนีอย่างหวาดหวั่นทันที เมื่อเห็นหน้าของคนที่นั่งอยู่บนเตียงเดียวกับตน
“ไปอาบน้ำ ผมจะพาคุณไปเก็บของที่บ้านสวน และจะไปส่งที่กรุงเทพ” เพียงฟ้ากำผ้าห่มไว้แน่น มองคนที่ทำร้ายตัวเองด้วยแววตาเคียดแค้น
“ฉันไม่ไปไหนกับแก ฉันจะไปหาพี่เหม ฉันจะฟ้องพี่เหมว่าแกข่มขืนฉัน”
“ก็แล้วแต่นะ อยากให้คนอื่นรู้ว่าคุณเป็นเมียผมแล้วก็ป่าวประกาศบอกไปเลย หรือถ้ากลัวใครไม่เชื่อผมมีคลิปให้คุณเอาไปยืนยันด้วยนะ ทีนี้คงไม่ใช่เฉพาะคุณเหมที่รู้ คนทั้งประเทศก็คงได้รู้กันหมดว่าคุณเป็นเมียผม” เพียงฟ้ากลอกตาไปมาคิดตามที่นิธิพูด
“คลิปอะไร แก...แกอัดคลิปไว้เหรอ ไอ้เลว ไอ้ชาติชั่ว ฉันจะฆ่าแก กรี๊ดดด” เพียงฟ้าโถมเข้าหาร่างใหญ่ เธอเจ็บปวดทั้งกายทั้งใจเจียนตายที่ถูกย่ำยี แล้ว
