วินาทีที่คุณธนกรก้าวเข้ามาในห้องนั่งเล่น ทุกสายตาจับจ้องมาที่เราสามคน ภูผา ธนกร และฉัน บรรยากาศตึงเครียดจนฉันแทบจะหายใจไม่ออก
คุณธนกรเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งตกใจ สับสน และผิดหวัง
“ลินิน… นี่มันเรื่องอะไรกัน” คุณธนกรถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความคับข้องใจ
ฉันมองเขาด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม ฉันไม่รู้ว่าจะตอบเขาว่าอะไรดี ความจริงมันเจ็บปวดเกินกว่าที่ฉันจะพูดออกมาได้
ภูผาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ฉัน เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่แฝงไว้ด้วยความนัยบางอย่าง “คุณธนกร… อย่างที่คุณรู้ ตอนนี้ลินินแต่งงานกับผมแล้ว เป็นภรรยาโดยสมบูรณ์”
คำพูดของภูผาทำให้คุณธนกรเบิกตากว้างอีกครั้ง แววตาของเขามีความผิดหวังปนอยู่ลึก ๆ
“ภรรยาอย่างนั้นเหรอ…” คุณธนกรพึมพำกับตัวเอง “นี่เธอแต่งงานแล้วจริง ๆ สินะ”
ฉันพยักหน้ารับคำช้า ๆ ไม่ได้พูดอะไรต่อ
“แล้วเด็กคนนั้น…” คุณธน
