BOZO

-TANITIM-

Titreyen sesimi zorla toplayarak karşımdaki yabancıya baktım.

"Ne yaptın bana?!"

Üzerine geçirdiği kırışık gömleğin düğmelerini ilikleyen yabancı adam sorumla birlikte bakışlarını bana çevirdi.

"Ne istediysen onu yaptım a..na koyayım! Sanki zorla s.kmişim gibi zırlayıp durma!"

Sert sesinden çıkan pişkince sözleri içime batarken tüm gücümle bağırdım.

"Ben böyle bir şey istemedim! Nasıl yaparsın bunu Allah'ın cezası?!"

Yakasındaki eli donup kalırken öyle bir bakış attı ki sanki beni orada öldürüverecekti. Bilmiyordu ki ben şu saatten sonra ölmekten değil ancak yaşamaktan korkardım. Öyle kötü hissediyordum ki takip edemediğim bir hızla üzerime gelip çenemi kavradığında bile kımıldayamadım.

"Ulan kadın, sen zorla gelip girmedin mi koynuma?! Bana bak kes sesini yoktan yere elimde kalma! Yemin ederim buraya gömerim seni!"

Merhametten nasibini almamış adamın sözleri gözlerimden bir bir dökülen yaşların hızını arttırırken bildiğim bir şey vardı ki, o gömmese bile ben artık zaten bir ölüydüm.

Boğazıma kadar çektiğim çarşafı sıkan elimdeki alyans yüreğime batıp nefesimi keserken ağzımdan kaçan büyük hıçkırıkla karşımdaki adam tarafından tekrar yatağa savruldum. Beynim bu savruluşun başka bir versiyonunu zihnimde oynatmaya başlamışken kafamı gömdüğüm yastıkta canım çıkana kadar ağlamak istedim.

Benden uzaklaşan adım sesleri hıçkırıklarımı özgürleştirirken kirlettiğim aşkım için kalbimden binlerce kez özür diledim. Buradan kalkıp gitmek isteyen bedenime ihanet eden bilincim beni terk ederken biliyordum ki yeryüzünde artık alacak nefesim kalmamıştı.