HINDI NA RIN NAGTAGAL pa ang itinakbo ng sinasakyan naming tricycle. Pagbaba namin doon ay nahalata ko na kaagad na busy ang mga nakatira dito kahit hindi pa naman gaanong kasikat ang araw. Mag-a-ala sais pa lang naman ng umaga pero gising na gising na ang mga tao rito. Ganito nga rin siguro talaga rito sa probinsiya. Ang ala sais sa kanila ay kino-konsidera nang tanghali ng mga matatanda.
Iginala ko pa ng tingin ang buong paligid. May ibang nagkakabit na mga banderitas, may nagwawalis sa kani-kanilang bakuran at may mga batang naglalaro sa malinis na kalsada. Napakasarap sa mata at ganoon na rin sa pakiramdam. Hindi naman ganoon ka-probinsiya ang buong lugar na tipong aakalain mo na napag-iiwanan na sa uso, ika nga ng ilan. Mukhang hindi na rin naman sila nahuhuli sa mga kaganapan sa lun
