"Ya Rüzgar dediğimi yapmadığın sürece seni rahat bırakmam, yaparım bunu bilirsin" Rüzgar'a yüzüncü yalvarışım olmalıydı herhalde.
Sıkıntı ile nefesini üfleyip "Tamam yeter! sus artık sus!" diye bağırınca geri çekildim.
İşte bu! istediğim olmuştu.
Şimdi bana bağırdığı için duygu sömürüsü yapınca kırıldığımı düşünerek 'Tamam' diyecek. Biz kadın/kızlar çok tehlikeliyiz yahu.
Öpülesi bir kendim var.
Dudaklarımı büzüp "Tamam ya" diye mırıldandım, tam arkamı döndüm gidecek iken Rüzgar kolumu kavrayıp kendine dönderdi ve "Tamam Gökçe, peki Gökçe, hadi gidelim Gökçe" dedi.
Kendimi tutamayıp çığlık attım ve ellerimi boynuna dolayıp yanağını öptüm.
Kahretsin!
Ne yaptım az önce!
Siktir ya!
Utancımdan ölebilirim
"Şey özür dilerim, bir anda şey olunca şey oldu işte"
Konuşmasaydım daha iyiyd
