ชายหนุ่มกลับลงมาหลังจากสงบจิตสงบใจได้สักพัก เขามองไปยังบ้านข้างเคียงแล้วบดกรามแน่น ความรู้สึกในตอนนี้คือไม่พอใจ และกระวนกระวายใจที่มีผู้ชายคนอื่นพยายามเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเมียและลูกชายของเขา จนอดจินตนาการไม่ได้ว่า หากสักวันหนึ่งจันทร์กระจ่างเลือกที่จะเลิกกับเขาจริงๆ ไม่ยอมให้อภัยในสิ่งที่เขาทำ เขาจะเป็นอย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น หากหญิงสาวเลือกคนอื่น เขาจะทนได้ไหม
เพียงแค่คิด หัวใจของเขาก็เต้นแรงด้วยความรู้สึกร้อนรุ่ม เขาทนไม่ได้...
ร่างสูงก้าวตรงไปหาคนที่เดินอุ้มลูกอยู่ใต้ร่มไม้ แล้วหยุดลงเมื่อหญิงสาวหันกลับมา
“ขออุ้มหน่อย” เขาบอกกับหล่อน หญิงสาวจึงส่งลูกชายให้ผู้เป็นพ่อ เมื่ออิชย์รับเจ้าหนูน้อยไป ชายหนุ่มก็กอดและหอมแก้มยุ้ยของลูกชายอย่างรักใคร่ทันที หญิงสาวถึงถอยหลังไปนั่งลงที่เดิม
“คุณขนอะไรมาเยอะแยะ” เอ่ยถามเมื่อชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมามองหล่อน
“ก็ของกินของใช้ แม่กับพี่อัจน่ะสิ จะไม่เอา
