Prolugue
1126 Words
"She's back, we need to divorce." His face is emotionless while giving me a piece of paper.
Hindi nga ako nagkamali, isa nga itong divorce paper. Divorce nga ang magyayari sa amin, sa hongkong naman kasi kami ikinasal. At alam ko kung bakit na nya ako hihiwalayan. Bumalik na kasi ang babaeng gusto nyang pakasalan.
I look again at the paper. He already signed it. I suppressed my tears.
Today was suppossed to be our 1st wedding anniversary. May sorprisa pa naman sana ako sa kanya.
I took a deep breath, and hide the sonogram that I was holding a while ago. Without a word, I signed the paper.
" You can get the privileges as being my ex- wife. I already transfered money that worth millions as our separation fee. With that money, you can start again and live abundantly." He said in a high tone.
I looked at him painfully, pero hindi ko parin isinuko ang natitirang kong pride. Matagal kong tinititigan ang mukha nya. Ang mukha ng lalaki na kay tagal ko nang inibig.
Seighfred Montreal, the man that I loves almost my life. Bata palang ako, lihim ko na syang minahal. We were schoolmate since elementary days. Nagsusumikap ako sa pag-aaral, para manatili akong scholar ng Montreal Scholarship Program. Kung saan nag- aaral si Seighfred, doon ko din piniling mag- aral. I watched him from afar. He didn't even know that I am existing.
During my college years, I met Lauren Lauricio, and be friend with her. With Lauren sophisticated beauty, she got Seighfred attention and interest. Niligawan nya ito at sinagot naman sya ni Lauren. I witnessed how happy they are together. Masakit pero kailangan kong tanggapin. Sino nga ba ako, kumpara sa ganda na taglay ni Lauren.
2 years and a half ago, Lauren flew to US, para sa modelling career nito. Seighfred proposed marriage to Lauren and they promised to get married at the right time.
One year ago, it was a night of my graduation day, when I went with my friends in a bar, as our celebration night. There, I saw Seighfred who was drunk and messed up. Nalaman ko mula sa kanya na nahuli pala nya si Lauren na nakipaghalikan sa isang lalaki, nang binisita nya ang katipan sa US. Sa pakiusap nya, sinamahan ko sya at dinamayan. Dahil, hindi ko alam kung saan iuwi ang lasing na lasing na si Seighfred kaya dinala ko sya sa apartment na tinutuluyan ko.
And that night happened. He started kissing me, nung una nagpumiglas ako pero kalaunan, nadala narin ako sa bugso ng aking damdamin. Matagal ko nang pinangarap na mayakap at mahagkan ng lalaking matagal ko nang inaalagaan sa puso ko. I didn't even care that he is uttering Lauren's name while he owning my innocence.
Kinabukasan, nagising kami pareho ni Seighfred dahil sa malakas na kalabog. And there, I saw my father holding a gun, at nakatutok ito sa sentido ni Seighfred. He was forced to marry me.
Para madali lang maputol ang kasal namin. Pinili nya na sa hongkong kami magpakasal. Isang judge na kilala nya ang nagkasal sa amin. Tanging dalawa lamang sa kaibigan nya ang naging saksi sa kasal namin.
Kailanman, hindi naging normal ang pagsasama namin. Ni minsan, hindi nya ako itinuring na asawa. Para akong isang bayaran babae. He had s*x with me, a lot of time, at pagkatapos nung, para akong may sakit na nakakahawa, bigla nalang syang maligo, at walang sabi- sabi na iiwanan nalang ako. It is so painful, knowing that Seighfred is the first and only man in my life. He even my 1st kiss. Pero, maruming babae parin ang tingin nya sa akin. He even called me a gold digger.
Months after our wedding, my father died in a mission. My father is a soldier, and he spent most in his life serving the country. I am so proud of him.
Gusto kong damayan nya ako, maramdaman ang presensya nya bilang asawa ko, but he is avoiding me. Buti nalang marami akong kaibigan na dumamay sa akin. Partikular na si Alfred, my suitor turns to be my close friend. Lagi itong tumatawag sa akin at nangungumusta. Wala itong kaalam- alam na ikinasal na ako. Nasa ibang bansa kasi ito, para magtraining doon.
Nang namatay ang ama ko, mas lalong pasakit ang tinatamasa ko mula sa asawa ko. Madalas syang wala, lagi nyang binibisita si Lauren sa US. Ganun nya kamahal si Lauren. Na kahit nagtaksil pa ito sa kanya, nagawa parin nya itong balikan at patawarin. Wala na ang hadlang sa plano nya na hiwalayan ako. Wala na ang papa ko. Wala na akong kakampi.
"Lauren didn't know that were married." He said. "She's pregnant with my child." Happiness is visible in his handsome face.
Parang bomba yon sa aking pandinig, kaya hindi ko na napigilan ang pagtulo ng aking luha. Naninikip ng sobra ang dibdib ko. Walang makapalagayan ang sakit na nadarama ko.
Alam kong kahit buntis man si Lauren, mas maraming beses na may karapatan ako kaysa sa kanya. Pero, kailangan ko pa bang ipaglaban ang karapatan ko, kung simula palang, talong- talo na ako.
He looked at me emotionless. Wala syang pakialam sa mga luha ko o kung nasaktan man ako . His dominant stare is consuming me
"W- Why?" I groaned. I didn't even know what I asked. Tungkol ba ito sa pagtataksil nya? O tungkol ba sa kung bakit hindi nya ako magawang mahalin?
"Anong bakit? Wala kang karapatan na magtanong ng kahit ano. You know from the very start na mangyayari ito. It's always Lauren." He smirked. Mapanuya syang tumitig sa akin.
" Hindi ka rin naman lugi sa paghihiwalay natin ito. Malaking pera ang makukuha mo mula sa akin. You can marry again to someone who is richer than me." Dagdag pa nya.
Talagang gold digger ang tingin nya sa akin. He looked at me that I can't give a meaning.
"Well, I hope you will have a good life." Huling sinabi nya, saka nya ako iniwan luhaan. Bawat salita nya ay parang punyal na sumasaksak sa akin. Masakit. At habang tumatagal, pasakit ng pasakit.
Tumayo ako. I have to be strong. Babangon ako, hindi lang para sa sarili ko kundi---.
Napahaplos ako sa tiyan ko. Pride nalang ang natitira sa akin. I plan to keep it. Hindi ko gagamitin ang pera nya sa pagsisimula ko. Lahat ng ibinigay nya sa akin ay iiwan ko. I will be living without a trace.
Lahat babaguhin ko. Hindi lang ang puso ko pati na ang buong pagkatao ko.
"Someday, I will be back and I will never be the same."
Hinugot ko mula sa daliri ang wedding ring namin. Iniwan ko ito, katabi ng ATM card na naglalaman ng pera nya.
- Writer
