Chapter 26
Hindi ako natulog agad, pinagmasdan ko lang si Christian habang mahimbing siyang natutulog. Pinagsawaan ko na tingnan ang maamo niyang mukha habang bahagya itong hinahaplos.
Hindi ko mapigilan pa rin ang sarili ko na lumuha sa tuwing bumabalik sa alaala ko ang mukha niya nang makita niya ang mga litrato at nang masabi namin sa kanya ang lahat. Sa totoo lang ay pinaghandaan ko na ang bagay na yun mula ng sinabi sa akin ni Francis na magkikita sila nito. Pero kahit pala anong paghahanda ang gawin ko sa aking sarili para maging matatag para kay Christian, gumuho itong lahat nang makita ko siyang unti-unting kinakain ng sakit at lungkot. Kung pwede ko lang kunin ang mga sakit na nararamdaman niya ngayon at kung pwede ko lang akuin ang lahat ng lungkot sa puso niya, ginawa ko na.
