แม้บิดาจะสั่งอย่างหนักแน่นให้เขาลืมเรื่องการแก้แค้นแม้คำเตือนจะเต็มไปด้วยเหตุผลและน้ำหนักจากประสบการณ์ทั้งชีวิตของแม่ทัพผู้ผ่านศึกมาไม่ถ้วนแต่หลานหย่งจวิน… ไม่อาจลืมได้ยิ่งรู้ว่าคู่กรณีคือ ฟู่เหวินโหลว ปราชญ์หลวงผู้เป็นเงาหลังบัลลังก์ผู้ได้รับความไว้วางใจจากองค์ฮ่องเต้มากที่สุดหัวใจของเขายิ่งเดือดพล่าน
การถูกเหยียบย่ำจนเหลือเพียงซากถูกทิ้งให้จมกองเลือดกลางป่าลับโดยไม่มีใครไยดีแม้กายยังเจ็บปวด แต่ในอก... มีเพลิงแค้นที่ลุกโชนไม่สิ้นสุดแม้จะยังขยับกายไม่ได้แต่ในสมองของหลานหย่งจวิน กระดานหมากได้ถูกวางแล้วเขาหันไปทางข้ารับใช้ที่เฝ้าอยู่ข้างเตียงเสียงแหบพร่าดังขึ้นเบา ๆ แต่ชัดเจน
“ไปตามซูจิ่งหลงมา… บอกเขาว่าข้ามีธุระสำคัญจะพูดด้วย” ข้ารับใช้ผงะเล็กน้อย ก่อนจะก้มศีรษะรีบออกจากห้องโดยไม่กล้าซักถามไม่ทันไร... เสียงฝีเท้าหนักแน่นก็ดังขึ้นหน้าประตูซูจิ่งหลงปรากฏตัวในอาภรณ์สีเข้มเรียบหรู สายตาเยียบเ
