
Ben öldürüldüm ve tekrar dirildiğimde Şeytan’a sunulan bir Azize’ydim.
Kendi hayatında, iyiliğe kendini adamış, iyi bir insandım. Kimseye borçlu kalmamak için gece gündüz çalışırdım. Kalp kırmamak için öfkemi de, nefretimi de kendime saklardım. Tanrı bunun iki yüzlülük olduğunu düşünecek ki, birisi tarafından korkunç bir şekilde öldürüldüm. Haklı mıydı? Yaptığım şey duygularımı gizleyip, insanları üzmemekti. Belki de gerçekten ikiyüzlülüktü. Fakat uyandığımda, çevremde insanların yuvarlak oluşturup, ellerini birbirine kenetlediğini gördüm. Bu da neydi? Sanki hasta birisi için dua ediyorlardı. Çevreme bakındığımda, tarife uyan birini görmedim. Daha sonra ise tabutta oturduğumu fark ettim.
