Kambal ko Karibal ko

Chapter 7

Ashley's POV

Nakakainis talaga ang babaeng yun. Bakit pa kasi siya nag exist. Bawat dinadaanan ko ay nakatingin sa akin. Kaya nagmadali akong pununta sa room namin

"What happened. Look at you." sabi ni Ayesha.

May kinuha si Kim sa likod ko.

'pangit ugali ko huwag tularan' yun ang nakasulat. Namula ako sa hiya dahil kanina from gate hanggang dito sa room ay pinagtitinginan ako ng mga tao.

"HANNAH!!!" Sigaw ko.

"Ano ba ang nangyari at paano to napunta sa likod mo." tanong ni George.

Naalala ko yung pagyakap ni Hannah sa akin.

Pinuntahan ko si Hannah sa room niya.

"Naligaw ka yata kambal ko" sabi niya na nakangiti pa sa akin kaya mas lalo akong nainis.

"Isasauli ko lang to, hindi dapat sa akin ito nakadikit dapat sayo." at idinikit ko sa noo niya yung papel na idinikit niya sa likod ko.

"Hindi mo nagustuhan ang regalo ko. Pinagpuyatan ko pa naman yan." sabi niya at mas lalo akong naasar pero hindi ko yun ipinahalata dahil alam kong mas lalo lang siyang mang aasar kapag nakikita niya na naapektuhan ako sa ginagawa niya.

"Pinagpuyatan mo na nga hindi mo ginandahan. Dapat naman yung maiimpress naman ako hindi yung parang basura naman ang ireregalo mo sa akin."sabi ko.

"Huwag kang mag alala dahil may inihanda pa naman ako sayo. I hope mas lalo kang mag eenjoy." Nakangiti niyang sabi.

"Siguraduhin mo lang dahil paghahandaan din kita at gusto ko maging unforgettable moment mo yun kaya especial ang araw na yun, so good luck." Sabi ko pero ang totoo niyan ay kinkabahan ako sa gagawin niya mamaya.

Nandito na kami ng mga kaibigan ko sa tambayan namin.

"Palaban din pala ang kakambal mo." Kim said

"Pero hindi ako magpapatalo sa kanya."

"What's your plan." Ayesha asked

"Ayoko munang gumawa ng eskandalo sa ngayon dahil kung hindi ay ipapadala nila kami sa Australia. And I won't that happen."

Hannah's POV

Sarap asarin ni Ashley. Alam kong hindi siya lalaban dahil ayaw niya na mapadala kami sa Australia. Parang ang sarap i black mail sa kanya ang Australia.

Nandito ako ngayon sa canteen kasama ko ngayon si Joana

"Ang galing ng ginawa mo kanina. Ikaw pa lang kasi ang tumapat kay Ashley. Lahat kasi ng binubully nun pinapaiyak niya. Wala pang nakakatalo sa kanya."

"Alam ko kasi ang kahinaan ng kakambal ko kaya madali lang para sa akin na gawin yun yung ginawa ko kanina. Ang sabi kasi nila kung gusto mong gumanti. Alamin mo ang kahinaan niya para doon ka mismo reresback."

"Ang galing mo talaga."

"Hello po kayo po ba si Ashley?" sabi nung babae na student council.

"Bakit po."

"May botohan po kasi na darating and I want you to be nominated as first year representative." sabi niya

"Ano po ang dapat kong gawin." nakatingin lang ako kay Joana para hindi siya magsalita.

"Dumalo ka lang sa meeting mamaya. Sa Student Council Office."

"Salamat." at umalis na ang babae

"Bakit ka nagpanggap."

"Simple lang para agawin ko ang posisyon niya. Since wala pa naman tayong ID kaya hindi nila ako makikilala."

"Delikado ang gagawin mo"

"Huwag kang mag alala. Basta hanapin mo mamaya si Ashley at sabihin mo na pupunta siya doon pero late ang oras na sasabihin mo."

Nandito ako sa meeting at nakita ko si Ashley sa labas na umuusok na ang ilong niya sa galit.

"Excuse me." Sabi nito.

Nakatingin silang lahat sa amin.

"Who is the real Ashley?" sabi nung president ng student council.

"I am the real Ashley here." sabi ni Ashley.

"Eh sino siya."

"Ang ambisyosa kong kakambal na si Hannah" sabi ni Ashley. Pero natawa lang ako.

"Why are here ms Hannah."

"Dahil kanina ko pa po ipinapahanap ang kakambal ko kaya ayoko sana siyang mapahiya kaya ako na lang ang dumalo. Im so sorry." depensa ko sa sarili ko.

"Nice Hannah kahit alam mong nasa panganib ka ay pipiliin mo palang iligtas ang kakambal mo." sabi nung katabi ko

"Kakambal ko eh." at nakita ko na galit na galit ang mukha ni Ashley.

"You may go now." sabi nung president

Nandito na ako ngayon sa bahay, hindi ko kasama si Ashley umuwi dahil hindi pa tapos ang meeting nila. Kasalukuyang kaming kumakain nila mommy at daddy ng dumating si Ashley at galit na galit.

"Ikaw!"turo niya sa akin.

"Calm down." sabi ni daddy pero ipinagpatuloy ko lang ang pagkain ko para mas lalo siyang mainis.

"Ipinahiya niya ako daddy sa school sa harap ng mga student council. Nagpanggap siyang ako."

"Kasi naman daddy hinanap namin siya, ilang beses kaming pabalik balik sa room niya at ipinahanap ko na siya sa ibang kaklase niya pero walang Ashley na lumabas kaya napilitan ako na ako na lang ang dumalo dahil sa kamukha ko naman siya kaya nagpanggap na lang ako kesa naman walang Ashley na lumabas, tapos ganyan pa ang igaganti mo sa akin imbes na mgpasalamat ka." paliwanag ko

"I don't see anything wrong with that. Your twin sister save you." sabi ni daddy.

"Sige dad magkampihan kayo." At umakyat na si Ashley

"Don't worry someday she will appreciate what your doing." natouch naman ako sa sinabi ni daddy

"Thank you dad."

Ilang linggo na din ang nakalipas pero puro bangayan at away na lang ang ginagawa namin ni Ashley.

Nandito kami ngayon sa likod nang school namin kung saan open field ito at malapit sa construction site na madaming malalalim na hukay at madaming malalaking bato. Dito kami nagpunta ng mga kaklase ko dahil sa may pinpagawang project ang professor namin. Hindi namin inaasahan na darating si Ashley kung saan nananahimik kami.

"What are doing here. " ani nito sa akin.

"Do I need to answer your question. Can't you see what we're doing?" pagtataas ko ng kilay sa kanya.

"I don't care what's your doing." ani nito.

"And I don't have time to hear your nonsense thought." sabi at akma na akong tatalikod pero hinablot niya ang buhok ko.

"How dare you na talikuran ako."

"Bitiwan mo ako."

"Ano ka sinuswerte."

"Ashley nasaksaktan ako."

"Dapat lang sayo to masyado kang epal."

Inapakan ko ang paa niya dahilan para tanggalin niya ang kamay niya sa buhok ko.

"Lumalaban ka ah" at sinampal niya ako ng malakas.

"Akala mo ikaw lang magaling manampal. Hetong sayo." mag asawang sampal ako ang ibinigay ko sa kanya.

"Ano gaganti ka pa." dugtong ko

"Oo." at itinulak niya ako dahilan para matumba ako. sabay sinipa niya ako at sinabunutan.

"Tumigil na kayo." sabi nung kaklase ko. Pero hindi ako tinigilan ni Ashley hanggang sa malapit na kami sa hukay.

"Awatin niyo" sabi ng kaklase namin.

"Subukan mo umawat makakatikim ka sa akin" sabi ni Ashley.

Nang makakuha ako ng tiempo para makatayo ay itinulak ulit ako ni Ashley dahilan para mahulog ako sa bangin.

Ashley's POV

"Nawalan ng malay si Hannah" student 1

"Tumawag na kayo ng tulong." Student 2

"Dalhin na natin siya sa hospital." student 3

"May dugo." student 4

"Nakita mo na Ashley ang ginawa mo, kasalanan mo to."

Nagsidatingan ang mga staff ng school para tulungan si Hannah.

"Kasalanan mo to Ashley." sabi sa akin ng classmate ni Hannah.

"Ashley let's go, hayaan na natin sila." sabi ni Kim

Tulala pa rin ako

"Ashley call your parents now." sabi ng principal pero hindi ako makakilos at tulala pa rin ako hanggang ngayon.

"Mr Lopez mayroon bang hindi pagkakaunawaan ang mga anak at umabot na sa ganitong sitwasyon."

"Ms Rosario hayaan niyo na po na ako na mismo ang bahalang mag aayos nito." sabi ni daddy.

"Siguraduhin mo lang Mr Lopez na maayos ito, dahil maaapetuhan ang image ng school at ang mga bata pati na din kayo Mr Lopez. " sabi ng principal

"Humihingi po ako ng pasensya sa mga nagawa ng mga bata Ms Rosario."

"Hayaan mo Mr Lopez tutulong kami para sa pagpapagamot ni Hannah." sabi ng principal.

Nandito na kami ngayon sa hospital at hindi pa natatapos ang operasyon ni Hannah. Hindi pa rin ako nagsasalita sa ngayon dahil sa nagsisisi ako sa ginawa ko sa kanya. Hindi ko akalain na umbot to sa ganito. Hindi pa din ako kinakausap ni daddy mula sa school hanggang dito. Siguro galit na galit sila sa akin. Natutulala na lang ako. May biglang dumating na babae at lalaki.

"Anong nangyari sa anak ko?" sabi ng babae na galit na galit.

"Anong ginagawa niyo dito?" sabi ni daddy ng galit din.

"Kayo" sabay turo sa amin" Anong ginawa niyo sa anak ko?" sabi ng babae na nag uusok na ang tainga niya sa galit."Ibalik niyo na lang siya sa amin kung hindi niyo naman siya kayang alagaan." dugtong pa nito.

"Wala kang karapatan sa anak ko. kaya umalis na kayo kung hindi ipakaladkad ko pa kayo sa gwardya." sabi ni mommy.

"Tara na" sabi nung lalaki.

"Dalhin mo na ang babaeng yan at huwag na huwag na kayong magpapakita pa."

Lumabas na ang doctor. Kaya natigilan kaming lahat.

"Kayo ba ang kamag anak ng pasyente?" tanong ng doctor.

"Kami po doc, kumusta po siya." Sabi ni mommy na kanina pa nag aalala.

"I a good news and a bad news. Uunahin ko na ang good news. Maayos na ang vital signs niya, pero your daughter is in comatose. I'm so sorry." Napahagulhol si mommy at niyakap naman siya ni dad. Nakayuko lang ako at mahinang umiiyak.

"Look what you did. Gusto mo ba talagang mawala siya sa atin hah? Ano masaya ka ba Ashley na comatose ang kakambal mo." sabi ni mommy na puno siya ng paninisi sa akin.

"Im so sorry Mom Dad" sabi ko habang umiiyak.

"I cant look at you right now Ashley. You disappoint me and your dad." Sabi ni mommy kaya mas lalo akong naiyak at lumabas ng hospital dahil sa masasakit na salita na narinig ko. Parang may sariling isip ang mga paa ko at dinala ako kung saan.

Hindi namalayan nandito na ako sa condo.

Umiyak na lang ako ng umiyak. Kung hindi ko sana inaway si Hannah baka wala siya ngayon sa hospital.

Iniyak ko na lahat dahil kahit naman umiyak ako ng umiyak dito hindi na mababago at hindi na maibabalik ang oras.

Hindi ko alam kung paano ko haharapin sila mommy at daddy sa nagawa ko. Siguradong bumaba na ang tingin nila sa akin.

Dalawang linggo na ako dito sa condo at kahit isang tawag o text ay wala man lang akong natanggap mula sa mga magulang ko. Nakakalungkot lang dahil hindi man lang nila inalam ang side ko.

Simula noon ay naisipan kong mag painting dahil gusto kong ibuhos lahat ng nararamdaman ko sa pagpipinta.

Buti na lang may laman pa ng back account ko at winidrow ko lahat ng laman baka sakaling ipa freeze ng aking ama ang laman nun. Pumapasok pa rin ako sa school pero hindi na ako sumasama sa mga kaibigan ko dahil kailangan kong magtipid. Naisip ko na din mag part time job para naman kapag naubos ang pera ko ay may pantustos pa rin ako sa sarili ko.

Isang buwan na ang nakalipas mula nung insidente. May biglang kumatok sa pintuan at agad ko namang binuksan yon.

"Baby come back home, your mom is waiting for you." sabi ni dad.

"Im sorry dad mas mabuti na lang siguro kung dito na lang ako."

"Kamusta ka na" sabi ni dad at doon ako nagsimulang umiyak dahil finally kinamusta din niya ako.

"Tahan na" sabi ni dad.

"Im so sorry dad hindi ko sinasadya."

"Shhhh" sabi ni dad.

"Kamusta na po si Hannah dad" tanong ko

"Hindi pa din siya nagigising." Nayuko na lang ako dahil nahihiya ako sa ginawa ko.

"Im so sorry dad." sabi ko ulit.

"Hindi ko alam na darating tayo na puntong ganito. "