Genç kadının sesi fazlasıyla sakindi.
“Ne dediniz?” doğru mu duymuştu emin olamadı bir an için.
Ona cevap vermeden salona geçti. Elindeki bıçağı koltuğun kumaşına geçirip derin bir kesik attı. Sonra bir kesik daha… Bu hareketi defalarca tekrarladı. Demek o sürtük beğenmişti bu koltukları Şamil de utanmadan üzerine oturmasına izin vermişti. Aptal adam. Aptal.
O ikisini bu koltukların üzerinde hayal edince midesinin bulandığını hissetti ve hırsla diğer koltuğa geçip parçalamaya başladı.
Birkaç dakika sonra kapının zili duyuldu. Neslihan Hanım aceleyle koşarak açtı kapıyı. Şamil kadının bembeyaz olmuş yüzünü görünce korkudan ne diyeceğini bilemedi.
“Alev nerede? O iyi mi?”
“Merak etmeyin iyi. Salonda.”
Neslihan Hanım Melis'i görür görmez Şamil'i aramış ve ona eve geldiğini haber vermi
