Telefonu kapadığında başında şiddetli bir zonklama hissetti. Aceleyle ceketini ve cep telefonunu aldı ve ofisinden çıktı.
“Seni dinliyorum.” dedi Kerim buruk bir ifadeyle.
Kucağında tutup sıktığı parmaklarını gevşetip karşısında ki adama baktı. Üzerinde siyah bir tişört ve kot pantolon vardı. Dışarıdan iyi görünüyordu fakat iç dünyasının paramparça olduğunu hissedebiliyordu. Yüzündeki acı dolu ifadeyi anlamamak imkansızdı.
“İşi bırakmışsın.”
Kerim sırtını koltuğa yasladı “Evet bıraktım.”
“Bence büyük bir hata etmişsin. Sen ve Şamil harika bir ekipsiniz Kerim. Yıllardır birlikte çalışıyorsunuz. Ne olur benim yüzümden birbirinize düşman olmayın. İşinin başına dönmelisin. Şamil'in sana ihtiyacı var.”
Genç adam sıkıntıyla iç çekti. “Şamil karısına aşık olmuş bir adamla, aynı çatı altınd
