bc

แม่เลี้ยงในกรงทอง[3P]

book_age18+
1.3K
FOLLOW
5.4K
READ
family
HE
friends to lovers
sweet
scary
loser
friends with benefits
polygamy
like
intro-logo
Blurb

ด้วยความนึกสนุกที่อยากลองหาเพื่อนคุยในแอพหาคู่ ทำให้ฉันได้มารู้จักกับคุณปริญหนุ่มใหญ่โปรไฟล์ดี และย้ายไปอยู่กับเขาที่บ้านในฐานะเมีย จนได้เจอกับเปรมลูกชายของเขา เรื่องวุ่นวายของเราสองสามคนจึงเริ่มต้นขึ้น

chap-preview
Free preview
ตอนที่ 1 ตกงานเลยได้เจอผู้
ตอนที่ 1 ตกงานเลยได้เจอผู้            ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย...นี่ชีวิตฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้จริง ๆ เหรอเนี่ย นี่ซินะที่เขาว่ากันว่าอาถรรพ์วัยเบญจเพส ถ้าชีวิตไม่ดีที่สุด ก็คงซวยสุด ๆ ไปเลย แต่สำหรับฉันคงเป็นอย่างหลังมากกว่า ฉันชื่อมินลดาค่ะ จากคนที่เคยมีการมีงานทำอยู่ดี ๆ บริษัทก็ต้องมาประสบภาวะขาดทุนย่อยยับ ผลพวงที่ตามมาก็คือ พนักงานคอลเซ็นเตอร์ตาดำ ๆ อย่างฉันกับเพื่อนร่วมงานอีกหลายสิบชีวิต ที่ทางบริษัทเห็นว่าไม่สำคัญจึงต้องถูกสั่งปลดออกจากหน้าที่แบบกะทันหันและกลายเป็นคนตกงานแบบไม่ทันตั้งตัว            ฉันก้มหน้าก้มตาเก็บข้าวเก็บของที่โต๊ะทำงานอย่างอ้อยอิ่ง เพราะกว่าฉันจะได้งานนี้มาก็ไม่ง่าย แต่ในเมื่อโชคชะตามันเล่นตลกแบบนี้ ฉันจะทำอะไรได้นอกจากเก็บของกลับอพาร์ทเม้นท์ แล้วนอนเขี่ยหน้าจอมือถือหางานใหม่ไปพลางระหว่างนี้            เมื่อกลับมาถึงฉันก็รีบแกะแกงถุงละ 20 บาท ที่ซื้อมาระหว่างทางด้วยความหิว เปิดทีวีดูแล้วกินข้าวให้อิ่มท้องไปอีกหนึ่งมื้อ พลางเลื่อนมือถือเข้าเว็บหางานไปด้วย แต่เมื่อเลื่อนหางานไปได้สักพักใหญ่ก็รู้สึกเบื่อขึ้นมา พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นแบนเนอร์โฆษณาในเว็บหางานที่กำลังกระพริบเรียกร้องความสนใจจากฉันอยู่ เมื่อมองดูดี ๆ ก็เห็นว่าเป็นโฆษณาแอพหาคู่ ไอเราก็โสดมาพักใหญ่ ไหน ๆ ช่วงนี้ก็คงต้องใช้เวลาหางานใหม่อีกนาน ก็ขอโหลดเอาไว้หาเพื่อนคุยแก้เหงาสักคนเสียหน่อยละกัน            พอโหลดเสร็จฉันก็จัดการเลือกรูปโปร์ไฟล์สวย ๆ ใส่ลงไป เอารูปนี้ละกันเห็นลักยิ้มมหาเสน่ห์ด้วยน่าจะสะดุดตาหนุ่ม ๆ ได้บ้างแหละ แล้วก็ไม่ลืมที่จะใช้ชื่อจริงของตัวเองที่แสนจะไพเราะลงไป เมื่อไถ ๆ เลื่อนหาหนุ่มที่ท่าทางจะพอถูกอกถูกใจไปได้สักพัก ก็มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้รูปโปรไฟล์ก็ไม่ใส่เป็นฝ่ายทักมาหาฉันก่อน ข้อความ ปริญ : สวัสดีครับคุณมินลดา มินลดา : สวัสดีค่ะ ปริญ : ชื่อคุณเพราะมากเลยครับ แถมลักยิ้มน่ารักนั่นอีก ทำให้ผมรู้สึกอยากคุยกับคุณจัง มินลดา : ขอบคุณค่ะ แล้วคุณปริญเหงาเหรอคะ ถึงอยากหาเพื่อนคุย ปริญ : จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ ผมโสดมานานเลยอยากหาเพื่อนคุยสักคน มินลดา : ฉันก็เหมือนกันค่ะ            หลังจากที่พูดคุยกันไปได้สักพักใหญ่ ฉันก็รู้สึกได้ว่าคุณปริญเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างมีความเป็นผู้ใหญ่มากทีเดียวล่ะ ดูจากคำพูดคำจาก็คงจะอายุมากกว่าฉันอยู่นะ แต่...อายุมันก็เป็นเพียงแค่ตัวเลขนั่นแหละนะ ตอนนี้ฉันรู้สึกสบายใจที่ได้คุยกับเขา และก็ดูเหมือนว่าคุณปริญเองก็ดูท่าจะสบายใจที่ได้คุยกับฉันเหมือนกัน เราคุยกันอยู่นานเกือบชั่วโมง จนในที่สุดเขาก็ขอแลกเบอร์กับฉัน และบอกอีกด้วยว่าอยากจะนัดเจอกัน ถ้าหากฉันพร้อมที่จะเจอเขา เขาขอให้ฉันเลือกสถานที่เองได้ตามใจชอบเลยเพื่อความสบายใจ สามวันต่อมา...          ฉันเลือกที่จะนัดเจอกับคุณปริญที่ร้านกาแฟในห้างใกล้บ้าน ถึงฉันจะรู้สึกสบายใจที่จะคุยกับเขาแค่ไหนแต่ก็ยังไม่ถึงขั้นไว้ใจเขาหรอกนะ รูปร่างหน้าตาก็ยังไม่เคยเห็น เผื่อถ้าเป็นพวกมิจฉาชีพฉันจะได้ไหวตัวทันยังไงล่ะ            พอนั่งรอไปได้สักพักก็มีชายหนุ่มหน้าตาดีเดินเข้ามา เขาทำท่าเหมือนกำลังมองหาใครสักคนจนฉันเกือบจะยกมือทักเขาอยู่แล้วเชียว แต่ทว่าผู้ชายคนนั้นกลับเดินเลี้ยวไปทางอื่นเสียก่อน “อ้าว...ไม่ใช่คุณปริญหรอกหรือนี่ เกือบปล่อยไก่แล้วไงยัยมินดา” ฉันพูดพึมพำออกมาอย่างผิดหวัง แต่ความเฟลยังไม่ทันหายความเซอร์ไพรส์ก็เข้ามาแทรกต่อทันที เมื่อผู้ชายดูท่าทางภูมิฐานในชุดสูทสีเข้มเดินเข้ามา ใบหน้าหล่อคมคายบวกกับหนวดเคราที่ถูกตัดตกแต่งให้เป็นรูปทรงนั่นช่างทำให้เขาดูดีสะดุดตามากทีเดียว ฉันได้แต่มองจ้องเขาที่กำลังเดินตรงมาทางนี้ราวกับตกอยู่ในภวังค์            “สวัสดีครับคุณมินลดาใช่ไหมครับ” เสียงทุ้มเอ่ยทักทายฉันพร้อมกับโปรยยิ้มมหาเสน่ห์ชวนหลงใหลมาให้ ให้ตายเถอะคนอะไรวะหล่อชิบ            “อ่า...ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะ คุณปริญ” ฉันรีบทักเขากลับ พยายามไม่แสดงอาการประหม่าให้อีกฝ่ายรู้            “คุณมินลดาตัวจริงสวยกว่าในรูปอีกนะครับ”            คนบ้า >///< เล่นชมกันต่อหน้าแบบนี้ ฉันจะเก็บอาการยังไงไหวละเนี่ย            “คุณปริญเองก็ดูดีมากเหมือนกันค่ะ” ฉันยิ้มกว้างเก็บอาการเขินตอบกลับอีกคนไป            หลังจากนั้นเราสองคนสั่งอะไรมาทานด้วยกันสองสามอย่าง คุณปริญเป็นสุภาพบุรุษมากจริง ๆ เขาแทบจะไม่แตะเนื้อต้องตัวฉันเลยแม้แต่ปลายก้อย แถมยังเทคแคร์ดูแลฉันราวกับเจ้าหญิงอีก ผู้ชายดี ๆ แบบนี้ยังไม่ตายไปหมดจากโลกนี้อีกเหรอวะเนี่ย            “ขอบคุณคุณมินลดามากนะครับที่ยอมมาพบผม และไม่รังเกียจที่จะพูดคุยกับคนอายุคราวพ่อแบบผม”            หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จคุณปริญก็ขออาสาเดินมาส่งฉันที่กำลังจะเดินกลับ อพาร์ทเม้นท์ ตอนแรกเขาจะขออาสาขับรถไปส่งแต่ฉันเกรงใจเพราะที่พักฉันแค่ข้ามสะพานลอยไปก็ถึงซอยทางเข้าอพาร์ทเม้นท์แล้ว ฉันเองก็เพิ่งรู้ว่าคุณปริญที่จริงเขาอายุเข้าหลักสี่แล้ว แต่หน้าเขายังดูเด็กมาก คงเป็นเพราะเขาคงใช้พวกครีมแพง ๆ และคงดูแลตัวเองเป็นอย่างดีเพราะทั้งรูปร่างหน้าตาดูยังไงก็อายุไม่น่าเกินสามสิบ            “ขอบคุณคุณปริญเหมือนกันนะคะ อุตส่าห์ซื้อของให้มินตั้งเยอะ มินรู้สึกเกรงใจแทบแย่” ฉันยิ้มเจื่อนบอกคนร่างสูงไป เพราะเขาทั้งออกค่าอาหารมื้อนี้แถมยังสั่งของกินให้ฉันแบบห่อกลับชนิดที่ว่ากินได้สามวันก็ไม่หมด            “ไม่เป็นไรเลยครับ แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับมิตรภาพของเรา ผมหวังว่าจะได้เจอคุณมินลดาอีกนะครับ เพราะผมรู้สึกถูกชะตากับคุณมากจริง ๆ”            ชายหนุ่มยิ้มกว้างให้เธออีกครั้ง รอยยิ้มทรงเสน่ห์แบบนั้นกับลุคแด๊ดดี้แบบนี้มันช่างเข้ากับเขาจริง ๆ มินลดาได้แต่ยิ้มอย่างเขินอายพลางพยักหน้าตอบกลับเบา ๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะโบกมือลาแล้วเดินไปขึ้นยังรถหรูคู่ใจ

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

แม่หมอแห่งซูโจว

read
6.6K
bc

พะยอมอธิษฐาน

read
2.1K
bc

คุณหนูสิบเจ็ดตระกูลเจียง

read
9.2K
bc

พันธะร้าย..ดวงใจรัก

read
1.2K
bc

เชลยรักท่านอ๋องอำมหิต

read
14.4K
bc

รักต้นฉบับ(ไม่ลับ)แม่มดมนตรา

read
1K
bc

ป๊ะป๋าผมเป็นมาเฟีย

read
2.0K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook