Alaz’dan
Ev işini halletmiştim. Evde yapılması gereken birkaç ufak iş için ustaları götürdüm. İşimiz bitince çıktım, Eylül'ün evine çok yakındı. Gidip gelirken onun evinin önünden geçiyordum.
Bahçesi gözüküyordu ve bir adamla konuşuyordu.
"Kim lan bu?" Arabadan indim. Biraz yaklaştığımda yüksek sesle tartıştıklarını duydum, adamı da tanımıştım; kocası olacak adamdı, Uludağ'da uzaktan görmüştüm.
Adam ne diyor öyle: “Sen çocuklara bakacak ahlakta biri değilsin, sevgilinle düşüp kalkmaktan vaktin oluyor mu?” Ne demek lan! Tartışmaya girmeyecektim ama en son, “Evinde otursaydın başına gelmezdi.” demesi iyice sinirimi bozmuştu. Hiç mi tanımıyordu Eylül’ü? Suçluyordu resmen. Dayanamadım, daldım içeriye, yakasına yapıştım.
“Lan şerefsiz! Adam olsaydın da karına sahip çıksaydın!” deyip geçird
