เวลาล่วงเลยไปจนท้องฟ้ามืดสนิด ร่างบางเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมืออีกไม่กี่นาทีก็จะถึงสองทุ่ม ฉันที่ให้พี่อรัณซ้อมโบว์ลิ่งให้และแข่งกับเขา มันเป็นอาการของคนที่ทำไปอย่างไม่รู้ตัว ตั้งแต่ที่ฉันเจอหน้าเขานับครั้งไม่ถูก ที่เขานั้นหลุดรอยยิ้มขึ้นมา ให้ตายเถอะถ้าเขาทำอะไรแบบนี้กับฉันบ่อย ทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน แบบนี้มันเป็นอะไรที่อันตรายและทรมานต่อใจฉันมาก
มุมอ่อนโยนของคนใจร้ายที่ฉันไม่เคยเห็นมัน แต่ตอนนี้เขากับมีท่าทีแบบนั้นกับฉัน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตรงหน้านี้คือพี่อรัณคนเดียวกันกับคนที่มักจะเข้ามาหาเรื่องฉัน คนที่มีนิสัยเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย กำลังทำให้ฉันหลงเสน่ห์ของเขาอย่างไม่รู้ตัวและฉันกำลังจะตกหลุมไปกับเสน่ห์ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาตั้งแต่ฉันพยายามพาตัวเองหนีมันแต่มันกับยิ่งต้องการเจอเขา ฉันควรจะทำตัวเช่นไรดี มิริณเอาแต่ครุ่นคิด
เมื่อผ่านไปนานนับชั่วโมง และวันนี้อากาศค่อนข้างที่จะร้อน เหงื่
