อรัณเสมองใบหน้าของมิริณขณะที่ร่างบางเดินเข้ามาหาเขา
"เชิญน้องผู้หญิงข้างในเลยนะคะ" พนักงานเดินเข้ามาและเอ่ยมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม มิริณถึงกับขมวดคิ้วมาด้วยท่าทีสงสัย
"พี่พาฉันมาที่นี่ทำไม" มิริณเอ่ยถามคนตัวโตที่พาเธอเข้ามาที่โรงพยาบาลขนาดเล็กที่เป็นกลึ่งคลินิก
"ทำเลสิค" อรัณเอ่ยกับมิริณที่เธอเอาแต่ทำหน้าสงสัย
"ห๊ะ...ทำเลสิค" มิริณเอ่ยขึ้นมาแทบจะไม่เชื่อหู หึ! นี้เขาคงได้ยินที่ต้าคุยกับฉันงั้นสิ
เรื่องอะไรเขาจะยอมให้ไอ้หน้าหอกนั่นสะเออะพาเธอมาทำ ฝันไปเถอะ และอีกอย่างที่เขาพามิริณมาที่นี่เพราะเธอจะได้ไม่ต้องใส่แว่นตาที่มันหนาเตอะแบบนี้ ซึ่งเขาไม่ชอบและมันดูขัดตาเขาเอามักมากๆ ขื่นให้เธอใส่ไปแว่นแบบนี้ มีหวังไอ้หน้าหอกนั้นแย่งแว่นเธอไปอีก อรัณถึงกับยอมควากกระเป๋าหนักพามิริณมาทำเลสิคตา
"เธอคิดว่าฉันจะพาเธอมาตัดแว่นใหม่ หรือไง" อรัณเสมองคนข้างที่เอาแต่ทำตาโตอยู่เช่นนั้น
หึ...! ทำเลสิค
