ตอนที่ 39 ไม่คิดจะปิดบัง

2212 Words

เช้าวันต่อมา ด้านอรัณรู้สึกตัวขึ้นมาในช่วงเจ็ดโมงกว่าๆ โชคดีหน่อยวันนี้เขามีเรียนช่วงบ่าย ร่างสูงเสมองใบหน้าหวานคนที่นอนกอดมาตลอดทั้งคืน เจ็ดโมงแล้วแต่มิริณก็ไม่มีท่าทีจะตื่นขึ้นมา "หึ...นี้เธอไม่ไปเรียนหรือไง ยัยขี้เซ่า" ปากหยักหนาของอรัณเอ่ยขึ้นมา ขณะมิริณเอาแต่นอน ที่เป็นเธอเช่นนี้ก็เพราะเขานั้นเอง กะจะจัดแค่รอบเดียว แต่ร่างบางอันยั่วยวนของคนตรงหน้านั้นหวานหอม จับใจ เลยจัดไปเบาๆ สามรอบพึ่งจะได้นอนเมื่อไม่กี่ชั่วโมง เช้านี้ถ้าลุกไหวก็เก่งละ อรัณนอนมองใบหน้านวลสวยใสของคนมิริณไปซักพัก อรัณถึงกับอดใจไหว ปากหยักหนากดจูบเข้าที่ริมฝีปากบางของคนตัวเล็กไปหนึ่งที พร้อมกับปุดรอยยิ้มออกมาอย่างพอใจ ร่างสูงจึงลุกออกจากเตรียงนอนของเธอ ด้านปิ่นที่กำลังจะเปิดประตูเข้าห้อง เห็นคุณชายเล็กของบ้านเดินออกมาจากห้องนอนของมิริณด้วยสภาพของคนพึ่งตื่นนอน ปิ่นถึงกับชะงัก จะหลบก็หลบไม่ทันเมื่ออรัณเดินตรงมาท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD