ด้านอรัณร่างสูงเดินออกมาจากห้องพักของมิริณด้วยท่าทีปกติราวกับว่าอะไรเกิดขึ้น แต่ภายในหัวยังคิดไม่ตกอาชีพเด็กN แต่ยังซิงนี้สิมันเป็นอะไรที่เขื่อยากมาก ร่างสูงคุ้นคิดก่อนที่จะเดินไปยังลานจอดรถ แต่สายตากับเหลือบไปเห็นไบรท์ที่กำลังเดินมายังลานจอดรถเข้าพอดี
"อ้าว อรัณนายยังไม่กลับอีกเหรอ พี่คิดว่านาย กลับไปนานแล้วเสียอีก" ไบร์ทเอ่ยถามน้องชายของเพื่อนสนิท เนื่องจากเห็นอรัณนั้นหายออกจากงานตั้งแต่ช่วงห้าทุ่ม
"อ่อ เปล่าครับ กำลังจะกลับหนะ แล้วนี้พี่ไบร์ทไม่นั่งต่ออีกหน่อยเหรอครับ"
"ไม่แล้ว เหลือนั่งดื่มกันต่อไม่กี่คน พี่ก็จะกลับแล้ว" ไบร์ทเอ่ยกับรุ่นน้องมา
"แล้วเจ้าของวันเกิดละครับ ยังอยู่ในงานไหมครับ" เมื่อเห็นไบร์ทออกมา อรัณก็ถามถึงอคิณทันที
"ไอ้คิณก็ออกไปพร้อมๆ กับนายนั้นแหละ " ไบร์ทยังเดินเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับตบเข้าที่บ่าไหลแต่กระชิบลงที่ข้างใบหูของอรัณมาเบาๆ
"คืนนี้ไอ้คิณมีของเด็ด น้
