ด้านมิริณหลังจากที่ออกมาจากโรงอาหารของคณะนิเทศ ฉันก็มานั่งเรียนตามปกติ แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันไม่คุ้นชินตอนนี้คือต้าเพื่อนสนิทในห้องที่เอาแต่ลากเกาอี้ของเขามาและมานั่งข้างๆ ฉัน ซึ่งปกติจะเป็นที่ของยัยบีนา
"ต้านี่นายถอยไปหน่อยได้ไหม นายนั่งใกล้ฉันแบบนี้ฉันจะออกไปได้ยังไง" มิริณเอ่ยกับเพื่อนที่เอาแต่นั่งจ้องหน้าเธอ
"ขอนั่งใกล้คนสวยๆ หน่อยไม่ได้หรือไงริณ ฉันพูดจริงนะว่าฉันกำลังสนใจเธอ" หลังจากออกมาจากโรงอาหารต้าก็เอาแต่พูดเรื่องนี้กับฉันมาและเข้าใกล้ฉันอย่างที่เห็นนี่แหละ
"ไม่ได้ตรงนี้เป็นที่ของยัยบีนา นายขยับไปหน่อยสิ" ฉันบอกกับต้าด้วยความอึดอัด ที่ยิ่งขยับเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อฉันทำหน้าจริงจังต้าเลยยอมถอยเก้าอี้ออกที่มันติดกับเก้าอี้ของฉัน
และลากเก้าอี้หันไปหาเพื่อนกลุ่มของเขาแทน และตอนนี้เพื่อนๆ ในห้องต่างแซวฉันและเชียร์ต้ากันยกใหญ่ให้นายนั้นมาจีบฉัน บ้า กันไปแล้วหรือไง แต่ล
