The Bad Love Of The Deceiver

เสียงตามสายที่ดังมาจากลำโพงบนเสาไฟฟ้าหน้าบ้านของภีม ในช่วงเวลา 18.00 น. เสียงเพลงดังขึ้นในขณะที่ภีมกำลังนั่งดูทีวีอยู่ในบ้านของตัวเอง เป็นแบบนี้เกือบทุกวันจนทำให้ภีมนั้นรู้สึกลำคาญ เป็นอย่างมาก ใครนะที่ทำให้ภีมลำคาญได้ขนาดนี้ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน นั่นก็คือผู้ใหญ่บ้านของเขานั่นเอง ภีมคิดในใจอยู่นานว่าตงเองนั้นจะจับผู้ใหญ่บ้านคนนี้มาเป็นผัวของตนเองให้ได้ ไม่นานก็มีเสียงชายแก่ดังขึ้นเรียกให้ทุกครัวเรือนไปประชุมพร้อมหน้ากัน ที่ศาลากลางหมู่บ้านนั่นเอง หนึ่งในนั้นก็มีบ้านของภีมด้วยเช่นกัน “ประกาศ ๆ จากผู้ใหญ่บ้าน หนองน้ำโสม วันนี้เป็นวันดี ผมขอนัดหมายทุกครัวเรือน ให้มาหารือพร้อมหน้าพร้อมตากันที่ศาลากลางหมู่บ้านในช่วงเวลา 18:30 น. กันนะครับ” เมื่อภีมได้ยินเสียงประกาศเมื่อสักครู่นี้แล้ว ตนก็รีบตะโกนบอกแม่ทันที “แม่ ๆ ๆ” “เออ..ว่ายังไง” “ผู้ใหญ่ให้ไปประชุมอีกแล้ว ได้ยินไหมเมื่อกี้อ่า” “เอออออ...กูได้ยินแล้ว มึงไปอาบน้ำแล้วไปเป็นเพื่อนกูด้วย” “โอ๊ยหนูไปด้วยอีกแล้วหรอ ใครจะเฝ้าบ้านล่ะ” “เออ....ครั้งนี้มึงต้องไปกับกู บ้านมันไม่หายไปไหนหรอก ให้หมาเฝ้า รีบไปอาบน้ำ” ภีม เมื่อได้ยินแม่พูดจบตนก็ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้เลยจำใจต้องไปกับแม่ของตนด้วย แล้วก็จะเป็นครั้งแรกที่ภีมนั้นจะได้เจอกับผู้ใหญ่บ้านตัวเป็น ๆ เวลาผ่านไป.............. ณ ศาลากลางหมู่บ้านหนองน้ำโสมซึ่งมีไว้ทั้งประกอบพิธีต่างๆ นัดพบปะแต่ละครัวเรือน และ เป็นที่ประชุมในแต่ละหมู่บ้าน ซึ่งหมู่บ้านแห่งนี้มีประชากรเพียงร้อยกว่าคน เท่านั้น ชาวบ้านต่างพากันมาในเวลา 18:30 น. ตามเวลานัดหมาย ผู้ใหญ่คม ชายวัยห้าสิบปี ผู้นำของหมู่บ้าน ได้ออกมาพบปะชาวบ้านแล้วพูดถึงเรื่อง จิตอาสาพัฒนาหมู่บ้านในวันพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันหยุด เนื่องในวันสำคัญนั่นเอง ผู้ใหญ่คมจึงจะขอความร่วมมือจากชาวบ้านให้มาช่วยพัฒนาหมู่บ้านของพวกเรา ผู้ใหญ่คมพูดหารือกับชาวบ้านสายตาของเขาก็ไปสะดุดอยู่ที่ หนุ่มน้อยหน้าหวาน ตาคม คนหนึ่งจะเป็นใครที่ไหนไม่ได้ นั่นก็คือภีมนั้นเองที่กำลังนั่งตียุงอยู่ข้างๆ แม่ของเขา ภีมทำให้ผู้ใหญ่คมยืนดูอย่างตั้งใจก่อนที่เขาจะปิดการประชุมในครั้งนี้ “งั้นพรุ่งนี้เราเจอกันที่นี่ในช่วงเวลา 07:00 น. กันนะครับ” ก่อนที่เขาจะให้ทุกคนแยกย้ายไปทานข้าว ที่ตนได้เตรียมไว้ให้ “อ๋อหนูรู้ละ ทำไมแม่ให้มา ขี้เกียจทำกับข้าวสิ ถึงให้หนูมากินข้าวฟรีเนี่ย” “เออ มึงก็กินๆ ไปเถอะ อย่าพูดมากไม่รู้ว่าพูดมากได้ใคร” “ก็ได้แม่ไง ยังไม่รู้ตัวอีกนะ” ทั้งคู่บ่นพึมพำกันอยู่สองคนก่อนที่จะเดินออกมาตักข้าวที่ผู้ใหญ่บ้านได้เตรียมไว้ให้ ผู้ใหญ่คมยืนกลืนน้ำลายลงคอหลายอึก แกจ้องขาขาวๆ เนียนๆ ของภีม ซึ่งในตอนมานั้นภีมเองก็ใส่กางเกงขาสั้นชนิดแบบไม่ต้องพูดถึง ใครเห็นใครก็มองกันเลยทีเดียว เล่นเอาเป้าใหญ่ๆ ในกางเกงขาก๋วยของผู้ใหญ่คมลุกขึ้นตุง จนจะรีบเดินเข้าไปหาภีม “หนูๆ ชื่ออะไร เป็นลูกเต้าเหล่าใครเนี่ยแม่อยู่ไหน” “ครับ ชื่อภีม ลูกแม่สวยครับ” ภีมเงยหน้าขึ้นตอบพร้อมกับส่งยิ้มหวานๆ ให้ผู้ใหญ่คมไปหนึ่งที ได้รอยยิ้มจากเด็กหนุ่มก็ทำเอาชุ่มชื่นหัวใจ แกยืนคุยกับภีมอยู่สักพักก่อนที่แม่ของภีมจะเดินเข้ามา “ผู้ใหญ่เขามาคุยอะไรหรอ” “ไม่มีไรหรอกแม่ แกก็มาถามเรื่อยเปื่อยของแกแหละถามว่าเป็นลูกใครอะไรประมาณนี้ ก็บอกเขาไปแล้วแหละลูกคนสวย เห้ยลูกแม่สวย ฮ่าๆ” “ดีมากลูกรัก” พูดเสร็จภีมก็ไปช่วยชาวบ้านล้างจานอยู่ที่โรงครัว กว่าภีมจะล้างเสร็จคนก็ทยอยกลับบ้านกันหมดแล้ว เขาคว่ำจานใบสุดท้ายจากนั้นยกตะกร้าจานด้วยแรงอันน้อยนิดที่ตนมีอยู่ ผู้ใหญ่คมที่กำลังยืนดูอยู่สังเกตเห็น ตนคิดว่าภีมยกเองคนเดียวไม่ไหวแน่ๆ เขาก็ได้เข้าไปช่วยภีมยกทันที “มา ๆ ใอ้หนูเดี๋ยวลุงช่วย” “ขอบคุณนะครับ” ภีมแสนดีใจ ฉีกยิ้มอย่างน่ารักให้กับลุง “เดี๋ยวลุงยกคนเดียวกูได้นะ แค่นี้เองคนแก่ยกสบายๆ” ทั้งคู่ยืนอยู่ระหว่างช่องของประตู ทางเดินนั้นสามารถเดินได้คนเดี๋ยวเพราะมันมีขนาดที่เล็กมากเดินสวนกันทีถึงกับต้องเบียดกัน ภีมยังไม่ทันได้หลบ ลุงผู้ใหญ่คมก็ยกตะกร้าสูงเลยศีรษะของภีมไป ภีมหลบไม่ทันทำให้แท่งเนื้ออ่อนๆ นั้น สัมผัสไปที่หน้าท้องของเขาอย่างรวดเร็ว ผู้ใหญ่คมยกตะกล้าไปวางไปบนโต๊ะในห้องครัวเสร็จก็ก็เดินออกมา แล้วทำอย่างเดิมคือเดินเบียดภีมออกมาทั้งทีภีมยังอึ้งอยู่กับแรงสัมผัสเมื่อกี้ แต่ว่าไม่เป็นเหมือนตอนแรก แกพยายามเบียดตัวออกมา แต่ดันไปติดอยู่ที่ตัวของภีมจนขยับไม่ได้ “อุ้ย ลุงแป๊บนึงนะครับ” ภีมพยายามทำตัวให้ลีบที่สุดด้วยการขยับออกไปด้านข้างแต่ไม่รู้อะไรแข็งๆ ดันอยู่ด้านหลัง เด็กหนุ่มพยายามแอ่นตัวหลบ แต่ทางมันเล็กเกินไป ทำให้สองคนเบียดตัวแนบชิดกัน ซี๊ดดดดด อูยยยย ทำไมใอ้หนูคนนี้ตูดมันนิ่มจังว่ะ กลิ่นน้ำหอมจากตัวของภีมลอยขึ้นมาเตะจมูกแกเอามือจับไปที่เอวของเด็กหนุ่มแล้วกระแทกเอวเหมือนท่าร่วมรัก ดุ้นตุงๆ ของลุงผู้ใหญ่คมเสียดสีแก้มก้นของภีมไปมา กลิ่นน้ำหอมจากตัวของภีมลอยขึ้นมาเตะจมูกแกเอามือจับไปที่เอวของเด็กหนุ่มแล้วกระแทกเอวเหมือนท่าร่วมรัก ดุ้นตุงๆ ของลุงผู้ใหญ่คมเสียดสีแก้มก้นของภีมไปมา เอ็นร้อนๆ ถูไถก้นงอนๆ นิ่มๆ ของภีม ลุงผู้ใหญ่กระแทกอัดใส่หนุ่มน้อยอายุ 20 ปีถึงกับสะดุงและขนลุกไปหมด ภีมหนุ่มน้อยหน้าใส คิดว่าผู้ใหญ่กำลังขยับตัวออก จึงเด้งก้นขยับให้ แต่กลายเป็นว่าพอเธอเด้งก้นขึ้นดุ้นจากด้านหลังเสยขึ้นไปด้านหน้า กระทบกับร่องเสียวด้านหลัง “อู๊ยยย” ภีมหน้าแดงทำอะไรไม่ถูก เพราะมีอะไรไม่รู้มารูดอยู่ด้านหลัง เสียวมาก ภีมตัวสั่นริก เมื่อลุงผู้ใหญ่มองไปนอกประตูไม่เห็นคน ก็ควงเอวอัดก้นหนุ่มน้อย “ทางมันเล็กเนาะหนู” “ขะ ครับบ” ภีมตอบด้วยเสียงที่สั่นเครือ ใบหน้าแดงเห่อ ร่างกายร้อนวูบวาบ เสียวไปหมด “นี่มันความรู้สึกอะไรวะเนี่ย ทำไมรู้สึกร้อนไปทั้งตัวแบบนี้ ใจก็สั่นแบบบอกไม่ถูก” ชายแก่ที่มากไปด้วยประสบการณ์ทั้งหญิงและชาย เห็นหนุ่มน้อยคนนี้ไม่โวยวายอะไร ยิ่งได้ใจ แต่ยังไม่ถึงฝั่งฝันก็ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา แกจึงออกแรงเบี่ยงจนตัวหลุดออกจากภีมได้สำเร็จ “อ้าวยังไม่กลับหรือผู้ใหญ่” แม่ของภีมเดินเข้ามาเอาของมาเก็บในครัวจึงเอ่ยทักถามเมื่อเห็นผู้ใหญ่เดินสวนออกมา “อ้อกำลังจะกลับแล้วครับ พอดีเห็นน้องภีมยกตะตร้าจามชามอยู่คนเดี๋ยวผมเลยเข้ามาช่วยน่ะ ครับ” ก่อนที่จะยกมือไหว้แม่ของภีมแล้วเดินจากไป แม่เดินเข้ามาที่ครัวเห็นภีมกำลังจะยกจานวางไว้บนโต๊ะ ภีมยืนตัวเกร็งและขึ้นรถกลับบ้านกลับแม่ด้วยสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ เมื่อกลับถึงบ้าน ภีมรีบวิ่งขึ้นห้องของตัวเอง เขารู้สึกคว*ของตัวเองแข็งดั่งก้อนหิน เอาอะไรมาทุบมันก็ไม่แตก จึงถอดกางเกงก้อมไปดูเจ้าแท่งเนื้อของตัวเองใช้มือบางๆ รูดหนังที่หุ้มปลายอยู่ดูพบว่ามีน้ำใสๆ ไหลออกมาเยอะมาก ภีมจะลงใช้นิ้มถูวนไปที่ปลายหัว ก่อนมี่ตนจะรู้สึกว่ามันเสียวมทาก “ฮึบ” ภีมใช้มือจับไปที่คว* ของตนเองก่อนที่จะรูดขึ้นรูดลงแล้วเร่งจังหวะข้อมือพรางจิตนาการท่อนเอ็นของลุงผู้ใหญ่ที่มาสัมผัสที่ร่างกายของเขา ภีมขบกรามแน่นเมื่อความเสียวซ่านมันแพร่ทั่วร่างกายจนเหงื่อท่วมตัว เขากลั่นลมหายใจแล้วชักมือเข้าออกเร็วขึ้น พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!! บรืดดด!!! บรืดดด!! “โอ้วววว ภีมครางอย่างเบาเสียงมากที่สุดเพราะกลัวแม่ของตนได้ยินกับสิ่งที่เขากำลังทำอยู่จังหวะหายใจของภีมเร็วขึ้น ฝ่ามือกุมคว*แน่นขึ้น เมื่อร่างกายกำลังถึงจุดสุดยอด เลือดภายในร่างกายเดือดพล่านจนเหงื่อไหลท่วมตัว จนกระทั่ง....... พลั้วะ!!!!! “แฮกๆๆๆๆ” ภีมยกมือปาดเหงื่อที่เปียกชุ่มเมื่อน้ำสีขุ่นปรี้ดลงบนพื้น เขายืนหอบหายใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยัดเจ้าน้องชายที่หดตัวลงแล้วเข้าไปในกางเกง ภีมถอนหายใจด้วยความโล่งออกเมื่อสิ่งที่อัดอั้นได้ถูกปลดปล่อยออกมาหมดแล้ว ตอนนี้เขายอมรับว่าโล่งและสบายตัวมาก ตึก ตึก ตึก ซักพักก็ได้ยินเสียงแม่ของตัวเองเดินขึ้นมาเรียกให้ตนไปปิดประตูหน้าบ้าน ภีมกลัวแม่จะมาเห็นรีบก้มตัวลงไปเช็ดคราบน้ำสีขาวขุ่นอย่างเร็วไว “แป๊บนะแม่ เดี๋ยวลงไป แป๊บนึง” “ไว ไว” เสียงแม่ตะโกนอยู่หน้าประตู เขาก็รีบเปิดประตูออกมาทันทีเพราะกลัวแม่จะสงสัย “เมื่อภีมหนุ่มน้อยลงไปปิดประตูตามที่แม่งของตนสั่ง ระหว่างปิดอยู่นั้นเขาก็กวาดสายตาไปรอบๆ จนไปสะดุดอยู่ที่ร้านค้า ตรงข้ามบ้านของเขาเอง มีชายแก่หลายคนนั่งกินเหล้าอยู่หน้าร้านค้าร้านนั้น หนึ่งในนั้นก็มีผู้ใหญ่คมนั่งอยู่ด้วย ภีมยืมจ้องอยู่ ไม่นานนักผู้ใหญ่คมจะหันมาเจอหนุ่มน้อยที่ตนเอาคว* ถูอยู่ช่วงหัวค่ำ ทำให้เขาตกใจ และดีใจไปพร้อมกันที่ได้เห็นหนุ่มน้อยคนนี้อีกครั้ง ก่อนที่จะยกมือขึ้นโบกมือทักทายให้กับภีมที่ยืนอยู่หน้าบ้านนั่นเองก่อนที่จะหันหน้ากับไปคุยกับเพื่อนต่อ ภีมเห็นแบบนั้นแล้วทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น และใจสั่นอีกครั้ง ตนจึงทำเป็นไปซื้อของที่ร้านค้าที่มีผู้ใหญ่คมนั่งกินเหล้าอยู่ “แม่ หนูไปซื้อขอที่ร้านค้าแป๊บหนึ่งนะ จะนอนก็นอนไปเลยนะ เดี๋ยวหนูซื้อของเสร็จหนูปิดไฟเอง” “เอออ...อย่านานล่ะ ดึกแล้ว” “จ้าาาาาาา” หลังจากที่ภีมบอกแม่ของตนเขารวบรวมความกล้าเดินตรงไปยังร้านค้า เพื่อให้ผู้ใหญ่เห็นเขาแบบใกล้ๆ