ตอนที่3 รักครั้งแรกของนักมวย
1056 Words
ค่ายมวยอคิราห์ เป็นค่ามวยที่มีนักมวยจำนวนมากอาศัยอยู่ เป็นค่ายมวยที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในระดับหนึ่งของประเทศ และมีการส่งนักมวยที่มีชื่อเสียงของค่ายออกไปชกตามสังเวียนต่างๆ หนึ่งในนั้นก็คือภูผาและแคมป์
เด็กหนุ่มอายุ 20 ปี ทั้งคู่เป็นนักมวยที่มีชื่อเสียงและเป็นตัวท็อปของค่ายอคิราห์ หัวหน้าค่ายมักจะส่งทั้งสองออกไปชก ทั้งภูผาและแคมป์ก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยสักครั้ง นำชัยชนะกลับมาให้หัวหน้าค่ายเกือบทุกครั้ง จึงกลายเป็นลูกรักไปเลยก็ว่าได้
ภูผาและแคมป์สองหนุ่มที่มีรูปร่างที่ใกล้เคียงกัน เป็นหนุ่มหล่อประจำค่าย ผีผิวแทน ซิกแพคนี่ไม่ต้องพูดถึง แน่นจนกล้ามเนื้อแทบปริ
ในทุกๆ วันนักมวยของค่ายอคิราห์จะซ้อมมวยในช่วงเวลา 16.30 น. ตามตารางที่หัวหน้าค่ายจัดเอาไว้ให้ ซ้อมแบบนี้อย่างสม่ำเสมอ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ทั้งคู่ต้องออกมาซ้อมมวย และก็เป็นอีกวันเช่นกันที่นายภูผา เด็กขี้เซา เขามักจะโดนทำโทษทุกครั้งในเวลาที่ไปซ้อมไม่ทันเวลาตามที่ค่ายกำหนด แต่ก็มีนักมวยอีกคนที่เติบโตมาในค่ายพร้อมๆ กับภูผาอย่างแคมป์ที่จะยอมโดนทำโทษเป็นเพื่อนเขาด้วยอีกคน
“ไอ้ผา ตื่นๆๆ ถึงเวลาซ้อมมวยแล้วเว้ย จะมีสักครั้งไหม ที่มึงจะไม่ให้กูปลุก”
“เออ...กูรู้แล้วน่า ขออีกแป๊บได้ไหม” ภูผาเป็นเด็กที่ขี้เซามาก ว่างเป็นไม่ได้ ว่างเมื่อไรเป็นต้องนอนหลับทุกครั้ง และก็ปลุกอยากทุกครั้งเช่นกัน
“ไม่ได้....มึงต้องลุกจากที่นอนเดี๋ยวนี้ หรือมึงจะให้หัวหน้าค่ายมาตามคราวนี้กูจะไม่ยอมโดนทำโทษเป็นเพื่อนมึงแล้วนะโว้ย”
“เออๆๆ เดี๋ยวกูตามไปมึงไปก่อนเลย”
“ตามใจมึงนะ” ในระหว่างนั้นแคมป์ก็ออกไปรอกับเพื่อนคนอื่นๆ เตรียมตัวอบอุ่นร่างกาย ด้วยการวิ่งตามระยะทางที่หัวหน้าค่ายได้จัดเอาไว้ให้
ตารางฝึกว้อมมวยในแต่ละวันของค่ายอคิราห์
คือ 1.นักมวยต้องทำการอบอุ่นร่างกาย โดยการออกวิ่งตามระยะทางที่กำหนด : ฝึกท่าทักษะพื้นฐานมวยไทย กระโดดเชือก 1. นาที ชกลม 3-5 ยก ชกเป้าหรือซ้อมคู่ 2-3 ยก ฝึกปล้ำวงใน และอีกต่างๆ ตามตารางที่ค่ายกำหนดมาให้
“มาแล้หรอไอ้ตัวดี ดูสิเพื่อนทุกคนเขารอเอ็งคนเดียว ถ้าไม่เป็นตัวท็อปของค่ายนะ กูตัดหางปล่อยวัดไปแล้ว ยังดีนะที่เป็นนักมวยที่มีฝีมือเสียงอย่างเดียวขี้เกียด ขี้เซา ไม่รู้เอาตาไหนนแนหนักหนา” หัวหน้าค่ายบ่นพร้อมกับทำสีหน้าเข้ม บึ้งตึงใส่ภูผา
“โถ่...จะบ่นผมทำไมหนักหนาเนี่ย สายแค่นิดหน่อยเอง”
“นิดหน่อยหรอ ครึ่งชั่วโมงเนี่ยนะบอกนิดหน่อย”
“ปะๆๆ วิ่งๆ” ภูผา ทนฟังหัวหน้าค่ายบ่นอยู่ไม่ไหว ตนถึงกับรีบวิ่งนำหน้าเพื่อนๆ อย่งไม่รีรอ
นักมวยค่ายอคราห์ออกวิ่งเพื่ออบอุ่นร่ายกายตามที่ค่ายกำหนด จนครบไปจบอยู่ที่ค่ายรอบแล้วเหลือเพียงแค่ ภูผากับแคมป์ที่ยังวิ่งมาไม่ถึง
“มึงก็วิ่งเร็วๆ ดิว่ะไอ้ผา คนอื่นเขาถึงค่ายกันหมดแล้วเหลือแต่มึงกับกูนี่แหละยังไม่ถึงไหนเลย”
“มึงนี่ก็ขี้บ่นจังว่ะ สงสัยได้จากหัวหน้าค่ายมาเยอะแน่ๆ เลยสัส”
“ก็มึงทำอะไรแม้ง ชักช้าตลอด ทำให้มันเร็วๆ กว่านี้ได้ไหมไอ้เต่า”
“เออ...ก็กูชอบชักช้าๆ นี่หว่า มันเสียวดี ฮ่าๆๆ”
“ตลก...คนละเรื่องแล้วไอ้ห่า”
“เออ....วันนี้เป็นเป้าซ้อมคู่ให้กับกูด้วยนะ”
“เออก็ก็ว่าเป็นแบบนั้นแหละ ไปช้าขนาดนี้ เขาคงเข้าคู่กันหมดแล้ว”
ระหว่างวิ่ง อยู่ภูผาและแคมป์ก็เป็นที่จับสายตามองของสาวๆ ระแหวกนั้นเสมอ ทั้งหน้าอันหล่อเหลาของทั้งคู่และหุ่นที่ไร้เสื้อทำให้สาวๆ มองเห็นเหงื่อที่มันไหลลงมาสัมผัสที่ซิคแพคตามลอนต่างๆ ของร่ายกาย ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้กับสองหนุ่ม เป็นอย่างมาก
“ว๊าววว...สองหนุ่ม วันนี้มาวิ่งอีกแล้วหรอ เหนื่อยไหมจ่ะ มากินน้ำไหมเดี๋ยวพี่ซื้อให้กิน ฮ่าๆๆ” สาววัย 46 แซวสองหนุ่มทุกครั้งที่วิ่งผ่านหน้าบ้านของตน จนทำเอาหนุ่มๆ เขินอายกันเลยทีเดียว
“ไม่เป็นไร เจ้ เจ้เก็บไว้กินเถอะน้ำลายหกขนาดนั้นไหลหมดปากแล้วมั้งเจ้” ภูผาสวนหญิงวัย 46 ปี ด้วยบุคลิกของภูผาแล้ว จะเป็นคนข้อนข้างพูดมากปากแจ๋วสักหน่อยแตกต่างจากแคมป์ที่เป็นคนไม่ค่อยพูดมาก ทั้งคู่จึงเป็นเพื่อนกันได้อย่างลงตัว
“มึงก็ว่าเขาไป สงสารเขา”
“สงสารมึงก็ไปเป็นผัวเขาดิว่ะ”
“ไอ้สัส...นี่ก็พูดดีๆ นะ ปากมึงนี่มีหมากี่ตัวก็ขอดูหน่อยดิ”
ทั้งคู่วิ่งหยอกล้อ หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน จนไปถึงค่ายมวยที่ตนพักอาศัยอยู่ ระหว่างนั้นก็สงเกตุเห็นหัวหน้าค่ายกำลังยืนรออยู่ ภูผาและแคมป์เห็นแบบนั้นแล้ว เขาทั้งคู่คิดว่าวันนี้ไม่รอดคงแน่ๆ
“มึงสองตัวนะ ช้าตลอดทำไม มันเก่งแล้วมันไม่ต้องซ้อมก็ได้ใช่ไหม หรือซ้อมแบบเล่นๆ ก็ได้”
“เปล่า ครับโค้ช” ทั้งคู่จากที่กำลังหัวเราะร่าเริงอยู่ถึงกับคอตกที่ตนทั้งคู่โดนหัวหน้าค่ายบ่น
“พวกมึงจำไม่ได้ไง ว่าพวกมึงมีทุกวันนี้ได้เพราะอะไร”
“จำได้ครับ โค้ช แต่.....”
“ไม่ต้องแต่... มึงไปหยิบไม่เรียวมาไอ้แคมป์ พวกมึนต้องโดนไม้สักที งั้นมันก็แบบนี้ต่อไป” หัวหน้าค่ายสั่งให้แคมป์ไปหยิบไม้เรียวมาให้ตน ระหว่างนั้นภูผาไม่รอช้า ใช้มือของตัวเองถูไปที่ก้น ทำเพื่อให้รู้สึกก้นชา ก่อนถูกไม้มาสัมผัส
- Writer
