(ศิลา)..
ผมไม่ได้ตั้งใจสร้างความอับอายหรือทำให้เธอเสียหน้า แต่ที่ผมพูดออกไปแบบนั้นเพราะไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเธอหรือไม่อยากให้เธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่น บางอย่างที่อยู่ภายในใจมันเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ว่าที่ผ่านมามันไม่ใช่แค่เล่นเกมส์สนุกๆ หรือแค่อยากแกล้งเด็กผู้หญิงตัวมอมแมมในวันนั้น หากแต่ความจริงคือผมหลงรักยัยเด็กสลัมคนนั้นตั้งแต่วันแรกที่เห็น แม้มันยังไม่ได้ชัดเจนตั้งแต่ต้นไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม
จนกระทั่งงานวันเกิดในปีนั้น ผมถึงได้รู้ว่าเธอพิเศษกว่าคนอื่นที่ผมเคยเจอ ยอมแลกศักดิ์ศรีแม้จะต้องใช้วิธีสกปรก เพื่อให้ได้ร่างกายของเธอมา
ผมวิ่งตามคนตัวเล็กออกมจากโรงอาหาร แต่ทว่าออกมาก็ไม่เจอเธอแล้ว แม้เพื่อนๆกับผมจะพยายามเดินตามหาทั่วบริเวณแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงา
“เจอมั้ยวะ แล้วไอ้เวหาล่ะ มันไปทางไหน” เสียงหอบเหนื่อยถามเพื่อนที่กำลังเดินกลับมารวมตัวกัน แต่ทุกคนกลับส่ายหน้าเป็นการปฏิเสธ
“โซ
