บทที่30 ของที่อยากหวง🦴

1442 Words

ความรู้สึกจุกเหมือนถูกทุ้มลงกับพื้น อาการหน่วงๆปวดหนึบกลางหน้าอกอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน “อโหสิกรรม! คิดว่าคืนของพวกนี้แล้วทุกอย่างจะจบลงง่ายๆงั้นเหรอ?” เสียงทุ้มพูดกับตัวเอง ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ แล้วเดินออกไปจากห้อง ..บ้านหลังใหญ่ ชายร่างใหญ่เดิมยิ้มออกมายืนรอน้องชายที่กำลังเดินลงจากรถ “เมื่อคืนหายหัวไปไหนมา พ่อกับแม่ซักประวัติถามหามึงทั้งคืนเหมือนกับนักโทษ” “ก็อยู่ที่ผับนั้นแหละ มึงมีปัญหาอะไร” ตอบเสียงห้วน ท่าทางหงุดหงิด “มึงไปกินรังแตนที่ไหนมาวะ หรือว่าเมื่อคืนเอาไม่โดนใจ” ร่างใหญ่หันกลับมามองตาขว้าง ก่อนจะเดินหัวเสียกลับเข้าไปในบ้าน “เป็นอะไรของมันวะ แปลกๆ” หนึ่งอาทิตย์ต่อมา... @งานกีฬาสีเฟรชชี่ ขบวนดุริยางค์ดังกระหึ่มกึกก้องไปทั่วสนามกีฬากลางของมหาลัย ดัมเมอร์เยอร์ไม้หนึ่งเดินสง่านำขบวนเข้ามาในสนาม ทุกสายตาจับจองมองเธอเป็นตาเดียว ความโดดเด่นของเธอเป็นเหมือน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD