It was always you

"I asked for wisdom and he gave me problems to solve..." It feels like my heart will explode any moment.. I can feel the fast and loud banging of it inside my chest. I'm f*****g nervous and I can't help but to walk and shake my fingers while waiting for the result inside the bathroom just to lessen the pressure I'm feeling right now. Pagbalik mula sa paglalakad ay nayanig ang buong pagkatao ko sa nakitang resulta. Alam ko naman na maari nga ito, sa sunod sunod na pinag-gagawa namin na walang protection. Hinanda ko na ang sarili ngunit ngayon na nasa harapan ko na ay iba pa rin ang pakiramdam. Chineck ko ulit ang resulta at hindi ito nagbago. Positive ang dalawang pregnancy test na ginamit. Gusto kong umiyak na natutuwa sa naging resulta. Maari palang pagsabayin ang dalawang emosyon ito. Nagbunga na ang kalandian namin ni Ruther natutuwa kong iniisip. Hinawakan ko ang aking tiyan at hinaplos kahit na wala pa naman itong umbok. "Anak surprise naten si daddy mo." Sigurado matutuwa ang gago! It is his long time dream to have a child.. of course with me. He's my childhood sweetheart, my long time boyfriend.. But destiny tried to break us apart but I work on it, everything's fine now.. When I saw the clock inside the conference room, I immediately walked outside and went to the nearest comfort room to pee and retouch my makeup. Paglabas sa cubicle ay dumiretso na sa harapan ng salamin upang mag-ayos. Nag-aapply na ako ng lipstick nang bumukas ang pinto at iniluwa nito ang babaeng pamilyar na pamilyar sa akin. Natigilan ako sa ginawa. Anong ginagawa niya dito sa aming building? Kinabahan ako sa hindi malamang dahilan ngunit hindi ko ito ipinahalata. I act normally.. I continued what I'm doing and stop when she talked.. "Looking good Adrienne" she said in a nice and formal way tone. It irritates me but again I act normally like everything is fine outside, but my insides are in a chaotic state. I really don't know what to say so I remain silent. I looked at her through the reflection of the mirror and saw her watching me intently.. She looks like a barbie doll that I'm watching when I was a child, but I will never let it slipped on my mouth. Bitter na kung bitter. Wala akong paki.. "What do you want?" I asked when I gain some strength to hold. She smiled.. like she heard some joke from me.. Am I joke to you? My mind asking.. "I know you know me right?" She asked again. Why was her voice so good to hear? It's so f*****g unfair!! I nodded. Kilala ko naman talaga siya. From my own research, she was Laizel Go. Half American and half Chinese, twenty six years old, architect.. At ex ni Ruther na itinanggi niya naman. When in fact he can tell the truth naman, I will not get hurt.. past is past and will never come back. But it's not applicable for us between me and Ruther. "But did you really know me? Or Ruther hide something about me.." Am I overacting or I really heard sarcasm in her tone? Aba sumasapaw! "Are you a famous celebrity personnel that I needed to know, or maybe a president of a country? Of course I don't f*****g know you! And I'm not interested.. Duh!" She chuckled.. "Really? You're not interested. How about I tell you that Ruther is my husband and you are his f*****g mistress? Still not interested?" she spat angrily.. Flabbergasted by what she said but I didn't let her enjoy my reaction. I immediately erase my reaction and changed it to a poker face.. "Why would I believe you? Sa pagkaka alam ko ay ako ang girlfriend ni Ruther, maybe I would believe you if you say you're an ex and still can't move on. Baka patay na patay kapa kay Ruther?!'' sagot ko. "Yeah katulad mo no? Patay na patay na kahit ayaw na sa'yo ng tao ipinilit mo pa din ang sarili. And you succeeded right? You let him f**k you without knowing his backgrounds.. No wonder like mother like daughter talaga.." "Tangina mo huwag mong idinadamay ang nanay ko dito! Baka nangangarap ka lang sa sobra mong ilusyunada!" Inirapan niya ako sa naging sagot. Bakit ba may mga taong isinisingit pa ang taong matagal ng nawala? At anong connect? Kung hindi naman siya ang may gawa? Bobo pala 'to! "Ilusyunada pala! Here take a look at this!" Aniya at hinampas sa akin ang mga papeles. Ang sakit! Pakiramdam ko ay namantal ang mga papel sa aking mukha.. Humanda ka sa akin at nang masumbong kita kay Ruther! Pagtingin ko sa mga papeles ay parang gumuho ang lahat ng mga naiisip. Sa isang iglap nawala ang lahat. Marriage certificate at wedding pictures nila.. Nanginginig ko siyang hinarap at parang gusto ko nalang bumukas ang kinatatayuan at lumubog. Walang salitang nagtangkang lumabas sa akin. Tama pala siya. Anong laban ko? Ano ang laban ng isang "kabet"? What did I do? "Ayan ang evidence kaya pwede ba? Tigil-tigilan mo na ang asawa ko! At huwag mong idadahilan na hindi sinabi ni Ruther dahil ikaw ang kusang lumapit sa kanya at lalaki lang siya. Palay na ang lumalapit kaya bakit siya tatanggi pokpok!" Aniya at iniwan akong nag-iisa... Walang humpay ang buhos ng aking mga luha sa aking mata.. Hindi ko malaman ano ang gagawin. Paano niya nagawa sa akin ito? Simula pagkabata kilalang-kilala niya na ako dahil sabay kaming lumaki sa iisang lugar. Alam na alam niya ang pagkatao ko, na pinaka susuklaman ko sa lahat ang aking ama dahil sa ginawang pangangaliwa at sa huli ay si mama pala ang kabet.. Si Mama ang masama, ang may kasalanan at immoral. He knows me too well to do this f*****g revenge to me! Akala ko napatawad niya na ako sa ginawang kasalanan sa kanya. Bakit kailangan pang humantong sa ganito? Bakit kailangan may isang buhay na naman ang madadamay? Hindi niya na talaga ako mahal. Matatanggap ko naman lalo na kung sinabi niya agad... Ako mismo ang kusang tatakbo palayo sa kanya.. Pinunasan ko ang mga luhang lumandas sa aking mukha at inayos ang sarili. Hindi pa huli ang lahat. Nagkamali ako... At hindi iyon dahilan upang manatili sa isang pagkakamali at habang maaga pa ay ilihis na sa landas na matuwid. Mahal ko si mama ngunit hindi ako tutulad sa kanya. **** I turned off my cellphone and immediately went to my condo. Wala pa si Lucy kaya naman sinamantala ko na ang pag-iimpake ng aking damit. How can he do this to me? Ang tanga ko at nagpaloko sa kanya. Hinding-hindi niya malalaman ang aking pinagbubuntis. Hindi namin siya kailangan.. Lumabas ako ng marinig na dumating na si Lucy at umakto na parang walang mali sa buong hapunan. Maghihintay lamang na matulog siya at saka ako lilisan.. Habang nasa hapag ay malungkot kong pinagmamasdan ang aking matalik na kaibigan. Malalaman niyo din sa tamang panahon at maiintindihan ang aking gagawin. I know you will support me on this matter.. "Goodnight. God bless!" She said. Pinikit ko ang mata upang namnamin ang kanyang huling salita. I will miss her big time.. Sa oras na ito ay tulog na siya at sinamantala ko ng gawin ang plano, nag-iwan lang ako ng isang note. Dahan-dahan at tahimik na lumabas dala ang isang backpack at sumakay na ng sasakyan. Magtatago ako at hinding hindi manghihingi at manggugulo ng isang pamilya. Kaya ko. Kakayanin para sa anak. Para hindi maranasan ang mga karanasan na puro pait dahil lang sa isang bunga nang kalandian at panloloko.. "Gago ka. Gago ka. Gago ka" paulit-ulit kong inaawit sa isipan. Hanggang sa makatulog na sa byahe. Tumigil ang sasakyan sa isang terminal, sumakay muli at nagpatuloy sa paglalakbay. Unang-una kong hahanapin ay ang magiging ligtas at kumportableng tirahan, sunod ay check up sa aking anak at aming kakainin. Sa pera ay hindi ako mamomroblema dahil may sapat akong ipon. Sobra sobra pa nga! "Welcome to Mariveles!" Basa ko sa karatulang nadaanan. Dalawang beses pa lang nakapunta dito pero nagustuhan ko na dahil sa maraming dagat na maaring pasyalan, hindi tulad sa kinalakihan ko na puro bukid.. Dalawa kaming huling pasahero nang bumaba na ng bus. Nilibot ko ang paningin sa paligid at napangiti ng makita ang dagat. Tirik na ang araw kaya nagmadali na sa paglalakad, nadaanan ko ang palengke at kumain sa isa sa mga kainan. Gutom na gutom ako at kinulang ang isang order na pancit. Bumili na din ng bagong cellphone na nabili sa dinaanan at nagtanong-tanong na ng maaring tirahan. "Sumakay ka ng jeep at sabihin mo sa dorm at ibababa ka roon, doon maraming nagrerenta." anang barker na napagtanungan. "Salamat kuya!" At inabutan ko ng pera. Sinunod ko ang instructions ni Kuya at tumutugma naman. Habang nasa byahe ay hindi ko maiwasang mamangha sa ganda. Kitang-kita ang pulang lupa dito. Punong-puno din ng mga nagtatayugang puno ang dinaraanan at malinis ang paligid, presko pa ang simoy ng hangin dahil sa iilang sasakyan lang ang dumaraan.. Pagbaba ay inakyat pa ang pataas na daanan at naabutan ang iilang mga tambay sa tindahan na nakatingin sa akin. Lumapit ako at nagtanong. "Good afternoon po! Magtatanong po sana kung saan pwedeng rumenta ng matitirhan." "Oh Bibay may naghahanap ng matitirhan" anang babae at lumabas ang isang babaeng may maikli ang buhok na nakangiti sa akin. "Halika dito hija." Lumapit ako at tiningnan ang kanyang notebook, listahan siguro ng mga nangungupahan. "Ano bang klase ng kwarto ang kailangan mo? Ano sa pabrika ka ba magtatrabaho?" Kuryosong tanong niya. "Ahh yung pinaka malaki po sana at hindi po ako magtatrabaho" sagot ko. "Ganun ba? O sige may available pa kaming malaking kwarto pero kailangan mong mag-down payment." "Okay po, magkano po ba?" "Three thousand ang down payment at one thousand ang rent kada buwan, hindi pa kasama ang kuryente at tubig doon hija. Ano kaya ba?" Nabigla ako sa presyo at akala ko ay aabutin nang twenty thousand kaya naman natuwa ako sa presyo. Binigyan ko siya nang sampung libo na ikinatuwa niya at sinamahan na ako sa magiging apartment ko. Malaki na siya para sa isang tao ngunit walang kahit anong gamit. May karinderya at mga maliliit na tindahan kaya hindi ako magugutom. Pinahiram na din ako pansamantala ng mga gamit para sa pagtulog at electric fan. Mabait si Aling Bibay kaya gumaan ang loob ko sa kanya, inexplain niya pa ang ilan sa mga rules at ano ang kapitbahay ko rito. Tahimik pa dahil halos ang mga rumerenta dito ay mga nagtatrabaho sa pabrika. Kinalikot ko ang cellphone at gumawa nang ibat-ibang social media account, iniba ko din ang pangalan at baka matunton ako ng wala sa oras. Nang matapos ay naramdaman ko ang pagod kaya nagpasyang matulog, ipinikit ko ang mata. Pota! Mukha niya pa rin ang nakikita. How can I move on Adrienne. Maawa ka sa sarili mo ginawa ka niyang kabet na alam niyang pinakasusuklaman mo. Ano gaga gusto mo pa rin?! Kausap ko sa sarili na parang baliw. Pwede rin at may mental hospital dito. Nakatulog ako sa mga halo-halong iniisip bago narinig ang sunud-sunod na katok, binuksan ko at naabutan si aling Bibay na may dalang kanin at isang mangkok na tinolang manok siguro dahil sa amoy. "Oh Yen heto ang hapunan mo para hindi ka na bumaba sa karinderya." Ani Aling Bibay. "Hala salamat po! Nag-abala pa po kayo.." "Ah hehe ano kasi Yen forty five pesos daw iyan, si Precy ang nagpa-abot niyan yung may-ari ng karinderya" nahihiyang sagot niya. "Ayy sorry po sorry po!" Sambit ko bago nagmamadaling hinanap ang wallet.. Oo nga naman hinatid na para hindi na bumaba. Plano kong mamili ng mga gamit bukas at inilista na ang mga kakailanganin sa bahay at kung may oras pa ay isisingit na ang check up ni baby. Nakapaghilamos na at handa ng matulog ng marinig ang ingay sa bubong.. Mga pusang naglalandian.. Hindi naman naging mahirap ang aking pagtulog kahit pa sa ingay ng mga pusa sa bubong. Maaga akong nagising at nag-ayos, paglabas ay nakita ko si aling Bibay na naka-ayos din at mukhang may lakad. "Oh Yen saan ka pupunta?" "Maghahanap po sana ng mga pwedeng bilhin na gamit sa bahay." "Tamang tama at pupunta kami ng asawa ko sa bayan, ano sama ka?" Tumango na lang ako, magiging choosy pa ba. Sa pagbaba ay naabutan pa namin ang kahapon na mga tambay sa tindahan na nakatingin sa akin, nginitian ko sila at mukha naman silang mabait.. "Nako walanghiyang mga pusa iyan hindi ako nakatulog sa ingay!" Reklamo ng isa. "May mabubuntis siguro" anang isa at nagbanggit ng mga pangalan. "Buntis po ako." Wala sa sarili kong sagot na ikinagulat naman nila dahilan ng medyo natagalan kami dahil sa kanilang mga tanong. Inimbento ko lahat ng sagot dahil hindi ko naman ikakaproud na muntikan o baka tuluyan kong nasira ang relasyon nila. Nagkamali ako at itutuwid ko.. Sumakay kami ng jeep ni Kuya Jayvee asawa ni aling Bibay na jeepney driver pala. Sinamahan nila akong mamili ng mga gamit sa apartment at tinulungan na din sa kilalang hospital para sa aking check up. Habang nakahiga ay nakatutok lang aking mata sa maliit na screen. Hindi ko maiwasang maiyak. Hindi ito ang pinangarap kong magiging ganap sa ganitong sitwasyon. Hindi ang kapitbahay na hindi ko lubusang kilala ang makakasama habang tinititigan ang anak sa monitor, hindi isang estranghero sa amin ng anak ko ang unang makaririnig ng heartbeat niya. Humikbi ako sa mga naiisip. "Baby tuwang-tuwa ang mommy mo oh" ani doktora. Natuwa ako sa sinabi niya. Grabe ang saya nga! Nabili ko na ang mga nireseta sa akin at papauwi na sa dorm. Baka nga sa dahil lang sa pagdadalang tao kaya ganito ang pakiramdam ko, malungkot. Sobra.. Hindi naman ako ganito ka-sentimental na tao. Sa murang gulang ay tinuruan na ako ni mama na maging matigas at matapang. Upang hindi basta-basta masaktan nino man. Na sa kahit anong sitwasyon kakayanin kong tumayo mag-isa. Kaya dahil lamang ito sa pagbubuntis ko, marami na akong pinagdaanan na mas masakit. Ngayong araw na ito hahayaan kong namnamin at maramdaman ang sakit hanggang sa mawala, hanggang sa magsawa ako hanggang sa mamanhid ako. Katulad ng ginagawa parati. Pagkasarado ng pintuan ay pumasok na sa kwarto at doon binuhos ang lahat ng hinanakit. "Tangina mo Renz Ruther Cruz! Gago ka mag-aanak anak ka may asawa ka naman palang pwedeng anakan! Sanang sinabi mo noong nilandi kita na may asawa ka na para iniwasan kita.. Sabi mo noon hinding-hindi mo ako kayang saktan at lalong lalo na ang tularan si papa ko. Gago ka talaga! Sana hindi na ako nagpa-akit sa katawan mo! Sanang hindi ko na lang ikaw natikman para hindi na kita hinanap-hanap! Sana puro sana! I hate you Renz Ruther Cruz! Gago!!!