“หิวไหม เย็นนี้อยากกินอะไร”
ขับรถมาได้สักพัก เก้าทัพหันมาถามฉัน เขายังคงพูดคุยกับฉันด้วยสีหน้าปกติ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง มีแค่ฉันที่รู้สึกไม่ปกติอยู่คนเดียว ฉันเหม่อมองริมฝีปากหนาที่กำลังขยับพูด ริมฝีปากนี้เคยจูบฉันมากี่ครั้งแล้วนะ…
จูบงั้นเหรอ…
‘ผู้ชายอย่างพี่เก้าน่ะ เขาไม่เคยสนใจใคร ไม่เห็นใครในสายตาด้วยซ้ำ ก็มีแต่จานั่นแหละที่ดูจะพิเศษกว่าใครทั้งนั้น’
นั่นสินะ… เก้าทัพไม่ใช่คนที่จะยอมใครง่าย ๆ แต่เขาก็ยอมฉันในหลาย ๆ ครั้ง เขาเป็นคนเย็นชา อวดดี แต่ก็ยังดูแลเรื่องอาหารการกินของฉัน และใส่ใจเรื่องการเป็นอยู่ของฉันเสมอ ทั้งที่เขาไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นก็ได้
‘เป็นแค่ตุ๊กตาก็อย่ามีความรู้สึกสิ ฉันจะสัมผัสเธอตรงไหนก็อย่าส่งเสียง’
ภาพเหตุการณ์เมื่อหลายคืนก่อนย้อนเข้ามา คืนนั้นเก้าทัพทำเรื่องเลวร้ายกับฉัน เขาเกือบจะย่ำยีฉัน แต่… เขาก็ไม่ได้ทำ
ฉันนึกถึงเรื่องนี้มาตลอดตั้งแต่รู้สึกตัวตื่นขึ้
