ฉันหยุดเรียนมาสองวันเต็ม ๆ หลังจากเมื่อวานได้นอนพักอย่างเต็มที่ วันนี้ฉันมีแรงจะลุกเดินบ้างแล้ว ฉันนั่งเล่นกับเจ้าฟอกซ์อยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่น เก้าทัพออกไปข้างนอกตั้งแต่ตอนสาย ๆ เขาทำอาหารเช้าไว้ให้ฉันด้วย ฉันคิดว่าเขาคงจะไปเรียนนั่นแหละ ทว่าพอถึงตอนเที่ยง ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงคุ้นตาเดินเข้ามา
“…” ฉันมองเก้าทัพที่สวมชุดไปรเวทด้วยความงุนงง เขาไม่ได้ไปเรียนหรอกเหรอ ถ้างั้นเขาหายไปไหนมาล่ะ
“เหมี๊ยว…” เจ้าฟอกซ์เดินเข้าไปคลอเคลียเขา ฉันจึงได้สังเกตว่าสองมือเก้าทัพเต็มไปด้วยถุงพะรุงพะรัง
“พี่ไปไหนมา” สุดท้ายฉันก็เก็บความสงสัยไว้ไม่อยู่ เก้าทัพเดินเข้าครัว เขาจัดแจงหยิบของออกจากถุงต่าง ๆ ท่าทางทะมัดทะแมง
“ไปซูเปอร์มาเก็ตกับร้านสัตว์เลี้ยง”
เขาหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากถุงแล้วฉีกซอง จากนั้นก็ยื่นให้เจ้าฟอกซ์กิน มันดูจะชอบใจมาก ร้องเรียกเสียงดังไม่หยุด นั่นมันขนมแมวนี่นา…
“พี่ซื้
