Nagising ako sa malakas na paykalampag sa aking seldang kinaroroonan. Kinusot kusot ko pa ang inaantok kong mga mata bago tignan ang pinagmumulan ng ingay.
"Tch! Bumangon ka na diyan! Nandito na ang pagkain mo." Walang ganang sambit ng taong nautusan para dalhan ako ng pagkain at pabatong nilapag ito sa tapat ng aking selda ang tray na naglalaman ng pagkain at tubig.
Sa ilang araw na pamamalagi ko rito ay hindi nila ako ginutom o sinaktan. Iyon nga lang kung ituring nila ako ay isang hayop na kanilang aalagaan muna pero kakatayin rin sa huli. Inaasahan ko nang una pa lang na kailangan nila ako sa kanilang mga plano kaya hindi nila ako masaktan.
Sa ngayon hindi ko pa sigurado kung ano ang pinaka-plano ng kanilang pinuno sa akin dahil sa ilang araw ko na naparito ay tanging ilang utusan
