REVENGE OF A BROKEN MAN-Tagalog

CHAPTER- 1

BRIX POV.

SA probinsya kami nakatira ng aking Mama.

“Mama, pag binata na ako ay pupuntahan ba natin ang aking Papa?”

“Tama Anak, kaya mag aral kang mabuti para pag nagkita na kayo ng iyong Ama, ay hindi ka mahihiyang makihalubilo sa buong angkan ng Papa, mo.”

“Mayaman po ba talaga si Papa, Mama? Bakit po dito tayo sa probinsya nakatira?”

“Dahil hindi maganda sa Maynila Anak, masyadong maingay, mainit at mahal ang mga bilihin. Bakit pala ang dami mo yatang tanong Gabriel?”

Hindi na lang ako sumagot pa, dahil alam kong ayaw ni Mama na pag usapan namin ang tungkol sa Ama ko. Kaya dinampot na lang ang gallon at nagtungo ako sa kapit bahay na may gripo sa gilid ng pader. Dito kami kumukuha ng inumin dahil may filter daw na nakakabit, kaya naman nagbabayad lang kami ni Mama ng piso kada isang gallon.

“Aling Magda! Ito po ang bayad sa tubig!” Malakas kong hiyaw sa may-ari dahil may kataasan ang gate nang mga ito at hindi kita ang nasa loob.

“Gabriel, iho paki patong mo lang diyan sa may halaman.”

“Salamat po Aling Magda.”

Nagmamadali na akong bumalik sa loob ng bahay dahil parang uulan. At hindi pa kami nakakapag luto ng hapunan ay baka mawalan na naman ng kuryente. Pag malakas pa naman ang ulan ay agad na namamatay ang linya ng kuryente sa lugar namin.

“Mama! Ako na ho ang mag prito niyang isda at magpahinga ka na muna. Madilim na ang paligid at siguradong malakas ang parating na ulan.”

“Anak, madali ka at may mga sampay pala tayo sa likurang bahay, ako na riyan at takbuhin muna ang mga damit natin.”

“Sige po Mama.”

Mabuti na lang at nakakain na kami ng bumuhos ang napakalakas na ulan at hindi nga nagtagal ay namatay na ang linya ng kuryente. Hihiga na sana ako ng makarinig ng lagabog kaya nangangapa sa dilim na lumabas ng aking maliit na kwarto.

“Mama?” Malakas ang boses ko habang tinatawag ang aking ina, subalit tanging malakas na ulan ang siyang naririnig ko.

“Mama, nasaan ka po” Bigla akong kinabahan dahil naninibago kung bakit hindi man lang sumagot ito sa akin. Nakailang tawag pa ako ngunit wala talagang sagot kaya hinagilap ko ang posporo sa kalang di uling at nag sindi ng isa. Nahagip ng aking mata ang nakahandusay sa sahig na si Mama, at mabilis na dinaluhan ito subalit hindi na gumagalaw.

“Mama, ano po ang nangyayari sa iyo? Mama! Mama!” Doon na ako nakaramdam ng matinding takot kaya nagsisigaw na ako ng malakas upang humingi ng tulong sa mga kapitbahay. Subalit dahil sa ingay ng ulan ay walang nakarinig sa akin. Kaya iniwan kong pansamantala si Mama, at sumugod sa malakas na ulan at muling nagsisigaw ako ng malakas. Kasabay ng pag palo sa mataas na gate ay bumukas rin iyon.

“Gabriel! Bakit ka nagpapaulan? Ano bang kailangan mo iho?”

“Pakiusap Aling Magda, tulungan po ninyo ako sa aking Mama, naroon po siya sa sahig at walang malay.” Agad naman itong kumilos at sinamahan ako ng ginang saka sabay kaming sumugod sa malakas na bugso ng ulan.

“Gabriel, bumalik ka sa bahay at kalampagin mo ang gate, tawagin mo ang Anak ko! Madali ka bilisan mo iho at hindi maganda ang lagay ng iyong Mama!”

Halos madapa ako sa paglabas ng bahay dahil madilim ngunit hindi ko iyon alintana dahil ang nasa aking isipan ay ang kaligtasan ng Mama ko. At dahil wala paring hinto ang malakas ng ulan ay bahagyang natagalan ako sa labas ng gate ni Aling Magda, bago nakabalik na kasama ang anak na ipinatawag nito.

“Mama!” Malakas kong palahaw ng iyak, ang makitang habol na nito ang paghinga habang paputol putol na nagsasalita.

Wala kaming sinayang na oras at itinakbo na sa ospital ang aking ina, subalit umiling na ang mga doktor. Biglaang atake sa puso ng aking Mama, at dahil napasama ang bagsak sa sahig ay naputulan ng ugat sa batok na naging sanhi ng pagka comatose niya.

Makalipas ng tatlong araw ay binawian rin ng buhay si Mama at hindi ko alam kung ano ang gagawin at paano kikilos. Pasalamat lang ako at may kabutihang loob ang kapit bahay naming si Aling Magda. Ito ang nagtungo sa kanilang Brgy. Captain at humingi ng tulong sa gagawing pagpapalibing sa ina ko. Hanggang natapos ang libing ay nanatiling wala akong kibo. Hindi rin ako nagsasalita dahil pakiramdam ko ay naubos na yata ang aking luha.

“Gabriel, iho doon ka na muna sa amin tumira.”

“Aling Magda, salamat po pero dito lang ho ako, ayaw ko pong iwan ang bahay namin ng aking Mama.”

“Ikaw ang bahala iho, basta pag kailangan mo ng tulong ay tumawag ka lang sa bahay.”

“Sige po, Salamat.”

Isa-isa kong inilabas ang lahat ng naiwang damit ni Mama, at inilagay ko iyon sa isang malaking karton. Habang ginagawa iyon ay patuloy ang patak ng aking luha, papaano na kaya ako ngayon? Sigurado na hindi na rin ako makakapag aral pang muli, isang nakatuping papel ang nahulog sa sahig. Dinampot ko iyon at binasa, ngunit para iyon sa isang nagngangalang Dina. Ayon sa sulat ay puntahan ko raw ito sa address na nakalagay sa ibabang bahagi ng papel.

Makalipas ang isang linggo ay nilisan ko ang bahay namin nang namayapa kong ina at dala ang ilang pirasong damit ay sumakay ako ng tricycle patungo sa kabilang baryo. Wala akong pagpipilian kaya sinunod ko ang nakalagay sa sulat na yon. Ang kahilingan ng aking pinakamamahal na Mama, at dapat hindi ko iyon sumayin.

“Magandang araw po, dito ba nakatira si Aling Dina?”

“Bakit Hijo, anong kailangan mo sa akin?”

Binuksan ko ang aking backpack at kinuha ang nakatuping papel doon saka inabot sa babaeng kaharap. Mabilis namang binasa iyo at bigla na lang niya akong niyakap ng mahigpit.

“Simula sa araw na ito Gabriel ay ako na ang itinuturing mong Ina, at sa makalawa ay sa Maynila na tayo maninirahan.”

“Po? Paano po ang bahay namin?”

“Ako na ang bahala sa bahay ninyo Gabriel, at simula ngayon ay tawagin muna akong Mama, Ina o kung saan ka komportable.”

Magmula ng dumating kami ng Maynila ay hindi ako masyadong lumalabas ng bahay. Kahit anong gawin ko ay nahihirapana akong makisalamuha o tamang sabihin na hindi pa rin makasabay sa takbo ng pamumuhay roon. Lalo na sa umaga ay magigising ako sa sigawan, murahan, awayan, at lagabogan. Ganun ang lugar na aming tirahan. Isang squatter area sa Pasig at halos araw araw yata ay may naghahabulan sa kalye ng p*****n.

“Gabriel, dapat masanay ka na dito dahil hindi na tayo aalis sa lugar na ito. Narito sa malapit ang trabaho ko ay pati na ang school mo.”

“Ina, ayos lang po ako kaya huwag kang masyadong nag aalala sa akin at masasanay rin po ako dito.”

“Aalis na ako Gab Gab, isara mong mabuti ang pintuan pag alis mo.”

“Sige po Ina,” napangiti ako sa bagong nickname na binigay nito sa akin. Unang beses na tinawag ako sa ganoong pangalan ng itinuturing kong pangalawang ina.

Mabilis lang lumipas ang panahon dahil late na ako nagkapag aral kaya naman ay nasa edad na ako ngayon. At nakasanayan ko na rin ang buhay sa squatters. Nagkaroon na rin ako ng mga kaibigan at ang iba ay mga kaklase ko sa school na aking pinapasukan. Naging kuntento na ako sa buhay doon dahil ipinadama sa kaniya ni Dina ang pagmamahal ng isang tunay na Ina. Kaya naman sinuklian ko rin iyon ng kabaitan, lahat ng inuutos nito at pinapagawa sa akin ay sinusunod ko. Hanggang isang gabi ay umuwi itong may kasamang lalaki, nakainom rin ang dalawa dahil amoy ko ang alak at kakaiba rin ang kilos ng mga ito.

“Gab Gab, si Rex, pala kaibigan ko.”

“Magandang gabi Mang Rex.”

“Boy, huwag mo akong tawagin ng ganyan at tumatanda ako. Bata pa ako ng limang taon dito sa Nanay mo.”

“Ah, pasensya na po.” Paghingi ko ng paumanhin sa bisita ng aking Mama.

Bandang hatinggabi ng magising ako sa kakaibang ingay na naririnig, at napilitang bumangon para alamin kung ano ang ingay na iyon. Subalit napahinto ako sa tapat ng kwarto ni Mama. Doon pala nanggagaling ang ingay at tatalikod na sana ako ng marinig ang kakaibang daing mula sa loob. Tahimik na sumandal lamang ako sa gilid ng pintuan na nakaawang, kitang kita ko sa siwang ng pinto ang nangyayari sa loob. Kaya minabuting umalis na lamang ako dahil baka makita pa na naroon ako na nakatayo at isiping naninilip sa mga iyon. Kaya naman kinabukasan ay medyo tinanghali ako ng gising at may pagmamadaling naligo para pumasok sa eskwelahan. Araw ng exam namin at nawala iyon sa isip ko dahil sa mga nakita kagabi.

“Gab Gab, kumain ka muna bago pumasok.”

“Sige po Ina, si Kuya Rex, po umalis na ba?”

“Narito pa ako Boy, bakit mo ako hinahanap may kailangan ka?”

“W-wala naman po, kain na Kuya Rex.”

Ngunit muntik na akong mabulunan ng harapang halikan nito ang tinuturing kong Ina sa labi at may kasama pang sipsip. Hindi ko na lang iyon pinansin at mas mabuting madaliin na lang ang pagkain ng makaalis na ako. Subalit nasa pintuan pa lang ako ng tawagin ni Rex, at hinila siya sa labas.

“Alam kung naroon ka kagabi, alam mo bang masarap siya sa kama?”

“Po?”

“Boy, huwag ka ng mahiya sa akin dahil alam ko iyang pakiramdam mo habang pinapanood mo kami. Kaya kung gusto mong tumikim ay magsabi ka lang at tuturuan kita.”

Binalewala ko na lang ang mga sinasabi ni Rex at tumakbo na ako paalis dahil siguradong late na ang aking pagdating sa school.

Isang umaga ay nagising na lang ako sa kakaibang pakiramdam, ang aking akala ay panaginip iyon kaya hinayaan ko lang. Subalit ng makaramdam ng kakaibang sarap ay napadilat ako ng mata at hindi makapaniwala na nagtataas baba sa aking ibabaw ang itinuturing kong Ina. Itutulak ko na sana ito ng may mga bisig na humawak sa magkabila kong kamay at nnag lingunin iyon ay si Rex.

“Boy, anong pakiramdam? Ano ayos ba? Sabi ko naman sayo na maliligayahan ka.”

Kahit ayaw ko ay walang nagawa ang aking lakas ng talunin na ng nakakaliyong sensasyon ang buong pagkatao ko. At hindi pa natapos doon ang lahat dahil paulit ulit na ginawa nila sa akin ang bagay na iyon.

“Brix, pare bakit may problema ba? Kanina ka pa tulala riyan?”

“Wala naman pare, may tanong ako sayo.”

“Ano yon pare?”

“Nakatikim ka na ba ng ganun pare?”

“Anong ganun?”

“Ahm...i mean yong ano….”

“s*x?” Syempre naman, nakaka adik yan pare pag magaling ang unang natikman mo ay hahanap hanapin ng katawan mo.”

“Ganun ba yon?”

“Bakit pare hindi ka pa ba nakaka tikim?”

“N-nakatikim naman na, kaya lang o-older yong babae.”

“Mas okay nga iyon pare para may experienced na, hindi gaya ng mga bata na walang alam.”

Bakit ganun? Bakit parang normal sa kaibigan at kay Rex ang mga ganitong bagay? Bakit ako ay masyadong apektado? Ang maisip na ang itinuturing kong Ina ang unang experience sa s*x ay nakakaramdam ako ng pandidiri. Parang ayaw ko munang umuwi ng bahay kaya pinili ko ang sumama sa aking mga kaklase para maglaro ng basketball. Masyado akong napagod kaya pagdating ng bahay ay dumiretso sa banyo para maligo lang at nahiga na.

“Subalit ginisiang ako ng kakaibang pakiramdam. "Ina! Anong ginagawa mo? Hindi tama ito kaya pakiusap lumabas ka na po!”

“Brix, pagbigyan muna ako baby at huli na ito.”

“Pero mali po ito, at parang nanay na kita!”

Subalit nawalan ako ng panimbang ng malakas na itinulak nito at napatihaya sa ibabaw ng aking kama. Kasabay ng paghila nito sa boxer short ko ay umigkas ang aking buddy. Gusto kong bumangon subalit nilunod na ng kakaibang kiliti ang aking sistema ng maramdamang nasa bibig na nito ang sarili ko. Namalayan ko na lang na sumusunod sa bawat naisin ng kaniig.

“Brix, aalis na ako at sana ay maging mabait ka sa taong tutulong sayo para makatapos ka ng pag aaral.”

“Ina, ano po ang ibig mong sabihin? Aalis ka at saan ka pupunta at ano po ang sinasabi mo?”

“May darating dito para sunduin ka kaya sundin mo na lang iyon para makapag aral ka ng colegio.

Napaiyak ako sa mga nangyayari sa aking buhay. Noong namatay ang Mama ko ay nawalan ako ng pag asa. Hanggang may tumayong pangalawang Ina sa akin, nakasama ko ng limang taon at naramdaman kong minahal ako nito. At the end iniwan din ako matapos gawan ng hindi maganda at sino na naman ang sinasabi nito na makakasama ko? Ngayon ay unti unti na akong nakakaramdam ng galit at hinanakit. Bakit pa ako isinilang sa mundong ito kung puro pasakit lang ang dadanasin?

Nang magising ako kinabukasan ay wala na ang babaeng nag alaga sa akin ng limang taon. Mabigat ang kilos na naghahanda ako para sa pagpasok sa eskwelahan halos ayaw ko ng lumabas ng bahay. Subalit final exam namin at dapat makapasa ako para sa darating na huling taon ko sa high school.

“Pareng Gabriel, after exam sama ka sa amin mag bar tayo may bagong banda raw at magagaling lahat.”

“Pasensya ka na pare, baka hindi ako pwede dahil wala si Ina, at may gagawin akong mahalaga sa bahay.”

“Sige pare marami pa namang pagkakataon.”

Habang kumukuha ng huling pagsusuri ay hindi ako makapag isip ng maayos, nagsasalimbayan sa aking utak kung sino ang taong makakasama ko. Ano na naman kayang buhay ang naghihintay sa akin sa taong iyon?