“มันไม่มีประโยชน์ที่คุณจะพาฉันไป อย่าเสียแรงเปล่าเลย” หญิงสาวว่า พยายามข่มความกลัวที่ก่อตัวขึ้นภายในใจเอาไว้ให้ลึกที่สุด
“มีแน่นอน รู้ไหมว่าแนวทางที่เธอคิดมันช่วยต่อยอดให้การทดลองของเราปลดล็อก เราประสบผลสำเร็จในการตัดต่อพันธุกรรมของคนและสัตว์เข้าด้วยกัน เป็นผลงานชิ้นยอดเพียงหนึ่งเดียวที่เรียกว่าเป็นของแรร์” ยุนซังชอลว่า แล้วเหลือบสายตามามองเธอ
“ทำไมคะ?” เอิงเอยไม่ชอบสายตาที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ของเขาเลย มองเธอแบบนั้นมันหมายความว่าอะไร
“แต่น่าเสียดายที่ผลงานนั้นมันไม่รักดี” เขาเอ่ยต่อ และแค่นเสียงหยันใส่ ยิ่งฟังเอิงเอยก็ยิ่งสงสัยและใคร่รู้เกี่ยวกับผลงานนั่นเหลือเกิน
“เคสองศูนย์หนึ่งเหรอคะ” เธอถามตรง ๆ และเขาได้ระเบิดหัวเราะชอบใจออกมาทันที คน ๆ นี้สติดีไหมนะ ขำบ้าอะไรกัน
“นี่ไง...ลูกไม้หล่นใต้ต้น รู้ไหมว่าเราสืบเรื่องเธอมาแล้ว เด็กน้อยที่สนใจเกี่ยวกับจีโนมมาตั้งแต่ประถม ซ่อนความสามา
