Chapter 46

2169 Words

ZIANNA I remained calm in front of him. I should not make it seem that I was affected by what he said. Mahina akong tumawa. "Ano'ng ibig mong iparating? Porke marunong lang humawak ng baril, hindi na ordinaryong tao?" Kumunot ang noo niya. Parang may gusto pa siyang marinig mula sa akin kaya parang hindi pa siya kumbinsido sa naging sagot ko. I let out a deep sigh. I looked him straight in the eye so that he would think that what I was going to say and what I was showing in front of him was not pretentious. "Sige, ikaw naman ang tatanungin ko, sino ba ako sa tingin mo? Ano ba ako? Am I not an ordinary woman to you, huh?" Biglang lumamlam ang mata niya. Nakunsensya yata siya sa sinabi ko. Humakbang siya palapit sa akin at agad akong niyakap. "I'm sorry. Wala naman akong ibang ibi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD