1 รอเธอกลับมา
1082 Words
3 ปีที่แล้ว
"เป็นพยาบาลจริงปะเนี่ย เธอจะทำแผลฉันเสร็จมั้ยวันนี้" สภาพของคนไข้น่ากลัวจนนักศึกษาพยาบาลสาวไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง
"ฉันเป็นแค่นักศึกษาพยาบาลค่ะ ยังเรียนไม่จบ เรียกให้ถูกด้วยค่ะ" แล้วที่นี่ก็ไม่ใช่โรงพยาบาลแต่เป็นคอนโดสุดหรูห้องชั้นบนสุดวีไอพีมีความเป็นส่วนตัวสูงจนทำให้เธอประหม่าไม่กล้าสบตาคนไข้คนนี้เลยสักนิด แค่คิดก็ไม่กล้า
"เออ นั่นแหละ"
"คุณควรไปโรงพยาบาลนะคะ"
"ไม่ไป เธอควรรับผิดชอบแผลทุกส่วนบนร่างกายของฉัน ทุกส่วนได้ยินมั้ย" นักศึกษาพยาบาลสาวก้มหน้ารู้สึกผิดและจำยอมอย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอจะมีปัญญารับผิดชอบได้ยังไง แค่ดูแลตัวเองยังไม่ได้เลย
"รู้ว่าสู้ไม่ได้ ทำไมไม่ถอยล่ะคะ ปล่อยให้พวกมันต่อยอยู่ได้" มาเฟียหนุ่มในคราบนักบุญหัวเราะในใจ หากสู้แล้วชนะ เขาจะได้เธอมานั่งอยู่ตรงหน้าแบบนี้หรือเปล่า
"แล้วเธอ ปล่อยให้พวกมันรังแกทำไม "
"จริงๆ แล้ว พวกนั้นไม่สมควรรังแกผู้หญิงตั้งแต่แรกอยู่แล้วค่ะ คงเป็นโชคร้ายของฉันเอง แต่ก็ขอบคุณนะคะที่เข้ามาช่วย" น้ำชาเป็นแค่นักศึกษาพยาบาลพอได้เห็นแผลแล้วก็รู้สึกเป็นห่วง ผู้ชายคนนี้ที่ช่วยเธอไม่ยอมไปโรงพยาบาลจนเธอต้องตามมาทำแผลให้ หากไม่ได้เขาเธอก็คงแย่ยับเยินไปแล้ว
"แล้วเธอไม่กลัว ฉันจะทำอะไรเธอบ้างเหรอ" เซทท์ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ทั้งๆ ที่รู้ว่านักศึกษาสาวตรงหน้ากำลังหวาดระแวงเขาอยู่ไม่น้อย
"ถ้าคุณทำ ฉันจะฆ่าคุณ" น้ำเสียงของเธอไม่ได้ทำให้เขารู้สึกกลัวเลยสักนิด
"ยังไง จะทำยังไง แล้วรู้หรือเปล่าว่าวิธีฆ่าคนหน่ะมันทำได้หลากหลาย ฆ่ายังไงให้สะใจ ฆ่ายังไงให้ตายสนิท ฆ่ายังไงให้ตายอย่างทรมาน" น้ำเสียงและแววตาของเขาเย็นเฉียบน่ากลัวแฝงไปด้วยความลึกลับบางอย่างและน่าขนลุกแบบสุดๆ สำหรับคนฟัง
"คุณ เคยฆ่าคนหรือเปล่า" น้ำชาพยายามกลั้นขำเมื่อเหตุการณ์วันนี้ลอยเข้ามาในหัว
"ขำอะไร"
"ออกหมัดยังไม่เป็นเลยค่ะ"
"แต่ฉันก็ช่วยเธอไว้ได้" น้ำชาฝืนยิ้มแล้วหยิบสำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดรอบๆ แผลหลังฝ่ามือทั้งสองข้างให้เขา บรรยากาศภายในห้องกลับเข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง เหตุการณ์มันจะไม่ร้ายแรงแบบนี้เลยถ้า ......
"คบกันมานานหรือยัง" มาเฟียหนุ่มทนความเงียบไม่ไหวจึงเอ่ยถามเรื่องส่วนตัวของคนตรงหน้าที่ทำให้เธอไม่ยอมอ้าปากพูดกับเขาอีกเลย
"ห้าเดือนแล้วค่ะ"
"แบบนี้แล้ว จะคบต่อหรือเปล่า"
"ไม่รู้สิคะ" คำตอบนั้นทำเอามาเฟียหนุ่มใจแป้ว ไม่เข้าใจเลยทำไมไม่เด็ดขาดถึงขนาดนี้แล้วเธอก็ควรคิดได้สักทีว่าผู้ชายที่วิ่งหนีทิ้งให้เธอถูกรังแก ไม่ควรจะเก็บเอาไว้ในชีวิต ไม่ควรให้ค่าเลยสักนิด
"คราวหน้าเธออาจไม่โชคดีเหมือนวันนี้ กลับบ้านเถอะ ฉันจะให้คนไปส่ง"
"แต่ว่าแผลคุณ"
"เป็นแค่นักศึกษาพยาบาลไม่ใช่เหรอ" น้ำชางงว่าตัวเองผิดอะไร เมื่อกี้เขายังยืนยันอยู่เลยว่าจะให้เธอทำแผลไม่ยอมไปโรงพยาบาล
"เรื่องทำแผล เป็นความรู้พื้นฐานไม่ต้องรอจนเรียนจบก็ทำได้ค่ะ" น้ำชาเถียงแล้วลงมือทำแผลต่อ ไม่สนด้วยว่าเขากำลังไม่พอใจเรื่องอะไรอยู่
ปัจจุบัน
"เธอจำนายไม่ได้เหรอครับ" เซทท์พยักหน้าแล้วมองออกไปข้างนอก รถคันหรูกำลังแล่นไปบนถนนในยามค่ำคืนแห่งการเฉลิมฉลองส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ วันสุดท้ายของปีแบบนี้มันควรมีอะไรดีๆ ส่งท้ายสักหน่อย แต่ว่า .เธอกลับจำเขาไม่ได้
"คบกันนานขนาดนี้ มันมีอะไรดีวะ"
"เธอคงรักผู้ชายคนนั้นมาก" ลูกน้องที่กำลังขับรถเอ่ยขึ้นและอ้างตามหลักความเป็นจริง
"รักเหรอวะ"
"คืนนี้ นายจะไปไหนดีครับ" ระหว่างที่รถกำลังชะลอเพื่อจอดติดไฟแดง สายตาของชายหนุ่มก็เหลือบไปเห็นคนตัวเล็กที่ป้ายรถเมล์ เมื่อรถเมล์จอดบังและเคลื่อนตัวออกไปเธอก็หายไปด้วย
"ขับตามรถเมล์คนนั้นไป" เซทท์ไม่มีแผนเคาท์ดาวน์ ไม่มีนัดและงานเลี้ยงเพราะเขาแคนเซิลมันทั้งหมดเมื่อรู้ว่าหลานสุดที่รักคลอดวันนี้
ลูกน้องคนสนิทขับตามรถเมล์เป้าหมายไปเรื่อยๆ ชะลอทุกครั้งที่รถเมล์จอด สำรวจผู้โดยสารทุกคนที่ลงมาว่ามีเธอคนนั้นหรือเปล่า
"เธออาจจะไปหาแฟนก็ได้นะครับ" ลูกน้องคนสนิทเอ่ยอีกครั้งหลังจากที่ขับตามรถเมล์ไปอย่างเงียบๆ
"แล้วยังไง"
"นายครับ ยุ่งกับของคนอื่นมันผิดศีลธรรมนะครับ" มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้ม ศีลธรรมพร่ำเพ้ออะไรกัน
"ใครบอกว่ากูจะยุ่ง แค่ยืนมองเงียบๆ แล้วก็รอ รอเธอวิ่งมาหา คราวนี้กูจะไม่ปล่อยเธอไปอีกแน่" ลูกน้องคนสนิทมั่นใจว่าสิ่งที่นายพูดออกมานั้นสำเร็จไปแล้วเกินครึ่ง ชะตาของผู้หญิงคนนี้อยู่ในกำมือของเจ้านายเขาแล้ว
"เธอลงจากรถเมล์แล้วครับ" รถคันหรูขับตามไปไม่ให้เธอรู้ตัว
หญิงสาวเดินดุ่มๆ ไปที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง เพราะความเร่งรีบทำให้ไม่ได้เปลี่ยนชุด น้ำชาแกะผมที่มัดเอาไว้อย่างเป็นระเบียบให้มันสยายเต็มแผ่นหลังและสวมเสื้อคลุมสีหวานปิดทับยูนิฟอร์มด้านบนเอาไว้อย่างมิดชิด ดวงตาบอบช้ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักกำลังมองหาป้ายชื่อร้านที่ปรากฏในโลเคชั่นอย่างรีบร้อน
เมื่อเจอเป้าหมายเธอก็รีบก้าวเท้าเข้าไปในทันที
"รอที่รถนี่แหละ"
"ครับนาย" ชายหนุ่มลงจากรถและเดินเข้าไปในร้านเลือกนั่งโต๊ะมุมดีที่สามารถมองเห็นหญิงสาวเป้าหมายได้ไม่ไกลจากตัวเองมาก
การปะทะเริ่มขึ้น เซทท์นั่งมองเหตุการณ์พร้อมกำหมัดแน่น บอกตัวเองให้ใจเย็นๆ นั่นมันเรื่องส่วนตัว หากบุ่มบ่ามเข้าไปจะถูกด่าสวนว่าเสือกกลับมาได้
"กลับมาหาฉันสิ สาวน้อย"
_____________________-
- Writer
