บทนำ
ปึก!
"โอ๊ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษนะคะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ เป็นเพราะฉันเองที่ซุ่มซ่าม" ชายหนุ่มแทบไม่เป็นอะไร เขายืนมองร่างเล็กที่กำลังวุ่นวายก้มเก็บสิ่งของที่กระจายออกมาจากกระเป๋าผ้าสีขาว มือเล็กสาละวนดูรีบร้อนจนเขาต้องรีบย่อตัวลงไปช่วยพร้อมกับยกมือห้ามลูกน้องไม่ให้เข้ามายุ่ง
"ผมช่วย"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันซุ่มซ่ามเอง " เธอโทษตัวเองซ้ำๆ เป็นเพราะความรีบร้อนของตัวเองจึงทำให้เกิดเรื่องขึ้น
"คุณเป็นพยาบาลที่นี่? " เมื่อเก็บของเสร็จทั้งสองจึงได้เงยหน้าและสบตากัน คำถามของมาเฟียหนุ่มทำให้พยาบาลสาวเคอะเขินเล็กน้อย คงเป็นเพราะใบหน้าหล่อเหลาที่เธอไม่ค่อยมีโอกาสพบเห็นได้ทั่วไปสักเท่าไหร่
"ใช่ค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะที่วิ่งชนเมื่อกี้"
"ผมถามอะไรหน่อยได้มั้ย ถ้าคุณรีบ "
"อ่อ ได้ค่ะ ถามมาได้เลยชา เอ่อ ฉันยินดีให้คำตอบค่ะ" หญิงสาวเกือบหลุดปากแทนชื่อตัวเองทั้งๆ ที่ยังไม่รู้จักคนตรงหน้าด้วยซ้ำ คงเพราะความเคยชินและเป็นกันเองของตัวเอง
"ผมมาเยี่ยมหลาน ไม่รู้ว่าต้องไปทางไหน"
"จำชื่อแม่เด็กได้มั้ยคะ "
"ชื่อไหมแก้ว เพิ่งถูกส่งตัวมาโรงพยาบาล"
"ตามมาทางนี้เลยค่ะ " น้ำชา พยาบาลสาวตัวเล็กเดินนำหน้าชายหนุ่มที่เธอเพิ่งวิ่งชนเมื่อครู่ไปที่ตึกคลอด
ครืด ครืด
ระหว่างทางมือถือในกระเป๋าก็เริ่มสั่น คนโทรเข้าคงไม่ใช่ใครที่ไหน เพราะเลยเวลานัดมาตั้งหลายนาทีแล้วเลยถูกโทรตาม พยาบาลสาวรีบเร่งฝีเท้าเพื่อพาชายคนดังกล่าวไปที่ตึกคลอดโดยเร็ว
"ถ้าเธอรีบ แค่บอกทางก็ได้ รับสายก่อนมั้ย" ชายหนุ่มมองไปที่กระเป๋าผ้าที่มีแสงสว่างจากหน้าจอทะลุออกมา
"งั้นรอแป๊บนึงนะคะ อย่าเพิ่งไปไหนนะคะ" มาเฟียหนุ่มพยักหน้าและยอมยืนรอตามที่พยาบาลสาวร้องขอ คืนเคาท์ดาวน์ที่แสนพิเศษคือวันเกิดของหลานรักที่เขาตั้งใจมาเยี่ยมตั้งแต่รู้ข่าวว่าคนเป็นแม่เจ็บท้องใกล้คลอด ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง
ร่างเล็กที่เดินนำหน้าขอตัวเลี่ยงไปรับสาย ท่าทางและน้ำเสียงดูไม่ค่อยเข้าท่าสักเท่าไหร่ สุดท้ายก็กดวางสายแล้วเดินกลับมาพร้อมกับแววตาที่ไม่สดใสเหมือนเคย
"อีกไม่ไกลก็จะถึงแล้วค่ะ" เธอฉีกยิ้มให้เขาทั้งๆ ที่ในใจกำลังแตกสลาย
"เธอ " เขาชะงัก อยู่ๆ ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็น้ำตาไหลออกมาโดยไม่พูดอะไรต่อ เธอทำแค่เพียงหันหลังแล้วเดินนำเขามาที่หน้าห้องคลอดที่มีคนของเพื่อนสนิทยืนรออยู่จำนวนหนึ่ง
"ถึงแล้วค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ"
พยาบาลสาวเดินออกมาเรื่อยๆ ตามถนนที่ถูกประดับประดาด้วยไฟหลากสีในยามค่ำคืนแห่งการเฉลิมฉลองเทศกาลปีใหม่ มันช่างเป็นคืนที่แสนเจ็บปวดและไม่น่าจดจำสำหรับเธอเอาเสียเลย
ติ๊ง
"จะมาหรือเปล่า ส่งโลไปให้แล้วนะ"
เสียงข้อความแจ้งเตือนทำให้เธอต้องหยิบมือถือขึ้นมากดดูอีกครั้ง ข้อความที่เพื่อนสนิทส่งมานั้นทำให้เธอต้องสูดลมหายใจเข้าปอดเพื่อรวบรวมความกล้าอีกครั้ง โลเคชั่นอยู่ห่างจากที่ยืนอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่
ติ๊ง
"ฉันไม่อยากกลายเป็นหมาอีกแล้ว รีบมาดูให้เห็นกับตาสักที"
น้ำชารีบพิมพ์ข้อความตอบกลับไปทันทีเพื่อเป็นการยืนยันว่าเธอจะไป ไปให้เห็นกับตาว่าผู้ชายที่คบกันมาสามปีกำลังนอกใจเธอและผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน
"อีเพื่อนทรยศ"
_______________________