One More Chance

Chapter 3

BABALA!! MAY KONTING KUWAN!!

"Tandaan mo, ikaw ang may gustong magpa discharge at hindi ako. Baka isipin ng kuya mo ako ang nagpaalis sayo sa ospital." Ang sabi ni Drix sa dalaga na ngayon ay nakaupo sa passenger seat. Nagtalo pa sila kanina dahil sa back seat sana siya uupo pero ayaw ng binata dahil magmumukha daw siyang driver.

“Are you listening?” ang tanong ng binata sa tahimik pa ring si Monique.

“Can you shut up? Kalalaki mong tao ang daldal mo.” ang sabi nito ng hindi na makapagpigil. “Just take me home and we’re done. No need na maghugas ng kamay ka pa sa paglabas ko ng hospital at huwag kang mag-alala dahil hindi ako sinungaling at alam kong ako ang nagpa discharge sa sarili ko.” dagdag pa niya.

Nagtagis ang bagang ng binata dahil sa sinabi niya. Inisip nito na hindi na ito kagaya ng dati kung makipag-usap sa kanya at talagang may iba na ito. Sa sinabi nito ay naalala ng binata ang insidente 7 years ago. “Sinasabi mo bang sinungaling ako?”

“Bakit sinungaling ka ba?” ang balik tanong ni Monique sa kanya na ngayon ay nakatingin na sa binata.

“I never lie in my life.” ang sagot naman ng binata dito which made her chuckled.

“Yeah, right.” ang sarkastikong sabi naman ng dalaga na naging dahilan para humigpit ang pagkakahawak ni Drix sa manibela. Alam na alam niya ang ibig sabihin ni Monique.

“Don’t tell me hanggang ngayon ay hindi mo pa rin nakakalimutan ang nangyari?” ang tanong ng binata na nakangisi. Iniisip niya na maaasar niya Monique dahil doon. Pero talagang magaling na aktres si Monique dahil kahit na nasasaktan ay nagawa pa rin niyang tignan ang binata at sabihing,

“Anong nangyari?” napatingin si Drix sa dalaga at ganun na lang ang naramdaman niyang inis dahil hindi mababakas sa mukha nito ang kahit na anong lungkot o sakit. Doon nito narealized na talagang balewala na sa dalaga ang lahat at tuluyan na nitong kinalimutan ang sakit na naidulot niya sa dalaga.

Hindi din naman niya ipinahalata na kahit paano ay nagulat at nasaktan siya sa naging tugon ni Monique so he chuckled and didn’t say anything. Lingid sa kanyang kaalaman ay naiinip na si ang dalaga at gusto na niyang makarating sa kanyang condo at ng hindi na niya makita pa ang binata. Ngunit parang nanadya ang pagkakataon dahil naipit pa sila sa traffic.

Tila hindi magkakilala ang dalawa sa loob ng sasakyan habang hinihintay nila na tuluyang umusad ang kanilang sasakyan. Ngayon mas nainis si Monique sa traffic na dati naman niyang hindi nararamdaman dahil talagang lagi siyang maaga every time na may shooting siya. Pero dahil kasama niya at sila lamang dalawa ni Drix ang magkasama ay ramdam niya ang pagkayamot dulot ng matinding traffic.

Ang may 45 minutes lang sana na biyahe ay umabot ng tatlo at kalahating oras kaya naman sobrang gabi na ng marating nila ang condo ng dalaga. Hindi naman na nagtagal pa at umalis na din si Drix. Samantala, dahil nga inabot ng siyam siyam ang kanilang biyahe ay ramdam na ramdam ni Monique ang pagkagutom kaya naman nagdesisyon siyang maligo at kumain sa labas.

Hindi siya mahilig sa mga food deliveries at dahil wala si Nets ay hindi siya lalo oorder. Mas gugustuhin niyang makita ng fans sa labas kaysa malaman ng mga ito ang kanyang tinitirahan. Hindi naman sa nagmamalaki siya, pero naniniwala siya na ang privacy niya mai-invade kung pati ang tinitirhan niya ay alam ng lahat at any time ay pwede siyang mapuntahan.

Naligo at nagbihis ng maganda si Monique, kung paano siya normally nakikita ng mga tao ay yun ang ayos niya. Sa dami ng preparation niya sa pag-alis ay talaga namang inabot din ng halos isang oras bago siya lumakad papunta sa pinto. Ganun na lamang ang gulat niya ng pagbukas niya ay si Drix ang kanyang makita.

“Where are you going?” ang tanong nito na halatang galit.

“Bakit ka nandito?”

“Gusto mo talagang mag away kami ng kuya mo ano? Kakalabas mo pa lang ng hospital ay lalabas ka na agad? Ano hindi mo matiis na hindi makita ang kung sino mang lalaking kakatagpuin mo?” ang galit na tanong pa rin nito na ikinagalit din naman ni Monique.

“Eh ano kung lumandi man ako? Tsaka hindi naman ito malalaman ng kuya ko kung hindi ka bumalik. At bakit ka nga ulit nandito?” ang galit na sunud sunod na tanong din ng dalaga.

“Lalandi? Wala talaga akong pakialam sa kakatihan mo! Ang sa akin lang ay ipinagkatiwala ka sa akin ng kuya mo kaya ako bumalik dahil naalala kong hindi ka pa kumain, eh mukhang mas gusto mong madiligan kaysa ang lamnan ang tiyan mo kaya sige go ahead!”

“Talaga! Tsaka baka may lason pa yang dala mo. Mas gugustuhin kong kumain ng basura kaysa kainin ang anumang pagkaing galing sayo. At kahit gutom ako, kapag kasama ko ang lalaki ko ay busug na busog pa rin ang pakiramdam ko. Hindi kagaya kapag pag mumukha mo ang nakikita ko!” sagot naman ni Monique sabay hawi sa binata para makalabas na siya.

“Ah, ganun?” ang sabi naman ni Drix sabay hila sa kanya sa loob ng condo tapos ay isinara ito. Isinandal niya sa likod ng pinto ang dalaga sabay hinalikan. Hindi naman nakahuma si Monique dahil sa pagkabigla. At ng mahimasmasan ay agad niyang itinulak ang binata ngunit mukhang handa na ito sa gagawin niya dahil hindi niya ito natinag.

Patuloy ang naging paghalik ng binata sa kanya at ginalugad ang bawat bahagi ng kanyang bibig at ng mahagilap ang kanyang dila ay walang pasumandaling sinipsip pa niya ito. Nawala na sa kanyang sarili si Drix at tanging ang kasiyahang nararamdaman ang nanaig sa kanya.

Samantala, unti unti nang nakakaramdam ng panghihina ng kanyang tuhod si Monique at ilang sandali pa ay nakakunyapi na siya sa leeg ng binata habang tinutugon ang kanyang halik. Nagulat man ay binalewala na iyon ni Drix at nasisiyahan sa naging pagtugon ng dalaga.

Maya maya pa ay binuhat na niya si Monique at dinala sa silid nito. Wala naman siyang narinig na pagtutol mula sa dalaga kaya naman hinubaran na niya ito, ng tuluyan silang makarating sa silid at maihiga siya sa kama.

Ramdam ni Monique ang unti unting pag liyab ng bahagi ng kanyang katawan na nadadaanan ng mga kamay at labi ni Drix at talaga namang darang na darang na siya sa init na nagmumula sa kanilang mga katawan.

Nanlamig ang buong katawan ng dalaga ng bigla na lamang tumayo ang binata, ngunit pagkita niya ay nakita niyang naghuhubad lamang ito ng kanyang mga damit bago muli siyang sinaluhan sa kama. Nagsanib na muli ang kanilang mga bibig at akala mo ay mga espadang nag eskrimahan ang kanilang mga dila. Hindi alam ni Monique kung paano niya nagawang tumugon ng sobrang alab kay Drix gayung wala pa siyang nakakahalikang lalaki maliban sa mga nakapareha niya sa mga pelikula at TV series na nagawa na niya. Basta ginaya lang niya ang ginagawa ni Drix sa kanya.

“I want you now, Melchora…” ang sabi ni Drix.

“I want you too..” ang sagot naman ng dalaga na hindi na alintana ang pangalang binanggit ni Drix na siya lang ding hinihintay ng binata bago tuluyang ipinasok ang kanyang p*********i sa kahandaan ni Monique. Ganun na lamang ang gulat ni Drix ng mahirapan siya sa pagpasok at makita ang pag ngiwi ng mukha ng dalaga dahil sa bahagyang kirot na naramdaman niya.

“Are you sure–”

“What, you got chicken out?” she asked when she noticed na nag-aalangan na si Drix. Hindi naman napigilan ng binata ang mainis dahil doon at kahit may galit ay dahan dahan pa rin niyang ibinaon ang kanyang p*********i sa kaisipang baka masaktan ang dalaga. Hanggang sa tuluyan na ngang naipasok ng binata ang kanyang sandatang sabik din namang mapasok si Monique.

“Melchora…”

“Fredrix…”

Sabay na sambit ng dalawa matapos na makarating sila sa tuktok ng kaligayahan.