Kabanata 12
Tahimik at malalim na ang gabi, habang
ang alon ay patuloy sa paghampas sa
dalampasigan.
Ang bilog na buwan ay patuloy sa
pagsasabog ng malamlam na liwanag.
"Iba rin ng trip mo, ano? Maglakad sa
dalampasigan sa kalaliman ng
hatinggabi."natatawang wika ni kassie
habang magkahawak kamay pa ring
tinatalunton nila ni Ced ang mahabang
dalampasigan na patungo sa isang
panig na mabato.
" Yeah, ganito talaga ako. Kaya nga
dito sa resort mo ginustong
magpa-seminar, alam ko kasing
magiging mailap sa akin ang antok."
"ah."
Namagitan ang katahimikan sa kanila.
Basta patuloy lang sila sa paglalakad.
"Doon tayo sa batuhan," mayamaya ay
aya ni Ced nang makalapig na sila sa
kulumpon ng bato.
"S-sige."
Naunang sumampa sa isang malapad
na bato si Ced.
"Halika, aalalayan kitang paakyat."
"O-oo."
Naramdaman ni kassie ang lakas ng
mga bisig ng binata nang walang
anumang nahila siya nito paakyat sa
mataas na batuhan.
Naupo sila roon paharap sa
karagatan.
"Ang sarap talaga mag-nature tripping
ano?" mayamaya ay wika ni Ced.
"H-ha? Ah, oo."
Muling namagitan ang katahimikan
sa kanila.
"Ah, C-Ced, puwede ba akong
magtanong?"
"Yeah, sure, ano ba yon?" bumaling
ito sa kanya.
Nakaharap pa rin sa karagatan si
kassie malayang tinatangay ng hangin
ang mahaba niyang buhok.
Tila nababato-balaning napatitig ito
sa kanya kahit may kadiliman sa
kinaroroonan nila at liwanag lang ng
buwan ang tanging tumatanglaw sa
paligid.
Dahil naramdaman niyang nakatitig
ito sa kanya ay bahagya siyang
lumingon dito.
"H-huwag ka sanang magalit, ha?
Pero nagtataka talaga ako kung bakit ka
nag-a-apply sa kumpanya namin noon,
gayung.... Mayaman ka pala at pag-aari
mo ang Castillo's Advertising Company."
Ilang sandaling natigilan ang binata.
"Ah, yon ba?"
"O-oo. Bakit nga ba?"
Hindi ito kumibo.
"C-Ced....?
" kung kagaya ng dati na... Sasabihin
kong personal, magagalit ka ba? Kagaya
ba noon na hindi mo akotinanggap sa
trabaho ay hindi ka na rin
makikipagkaibigan sa akin? "
" H-ha? "
" Pero sige, sasabihin ko na sa iyo para
hindi ka magagalit sa akin?"
" T-talaga? "
" Yeah. Actually, it's just an initiation. "
" I-intiation? K-kasali ka sa fraternity? "
" Actually, hindi fraternity ng mga
kabataang walang magawa sa buhay
iyon. Yong mga kaibigan kong naging
kaklase at mga businessmen na rin ay
nagtayo ng samahan. They pushed us to
the limit.
Susubukan kami kung hanggang saan
ang kaya naming gawin para
magtagumpay sa isang bagay na dapat
naming gawin. Palabunutan iyon, at ang
nabunot ko ay subukang mag-apply ng
trabahong mababa at mahirap gawin.
Kagaya ng janitor, messengers, o kahit
construction worker. Ang maging bellboy
o janitor sa hotel n'yo ang pinili ko. Kaya
lang hindi mo ako natanggap, eh.
"Bahagyang lumungkot ang tinignito.
" T-talaga? P-paano yon, de natalo ka?
"No, Nag-apply ako sa ibang
kumpanya. At natanggap naman akong
messenger."
"T-talaga? Gaano naman katagal
kang nagtrabho?"
"One week."
"H-ha? Ganoon lang katagal?"
"Oo. So, back to normal na uli kami.
Ang natalo sa pustahan, naglibre ng trip
to hongkong."
"T-talaga? Iba pala talaga ang trip
n'yo ano? Nag-guilty pa naman ako dahil
hindi kita tinganggap.