12

1047 Words

“หรือว่าไอ้ต้นมันจะชอบน้องปลาย.. ไม่น่าจะใช่.. หรือว่าน้องปลายชอบไอ้ต้น.. หรือว่าพวกเขาเพิ่งจะปิ๊งกัน” เขาจะดีใจมาก ๆ ถ้ามันเป็นเรื่องจริง เพราะเพื่อนเขาคนนี้เป็นคนดี สามารถดูแลน้องสาวเขาได้แน่นอน ถึงแม้ว่าฐานะทางครอบครัวจะไม่ได้เลิศเลอเท่าเทียมกับเขา แต่เขาก็ไม่ได้สนใจตรงจุดนี้เลย แต่ถ้าพูดถึงฐานะทางบ้านของเพื่อนเขาคนนี้ก็ไม่ได้แย่อะไรเลย เป็นครอบครัวข้าราชการระดับสูงในจังหวัดบ้านเกิด บิดาเป็นอัยการ ส่วนมารดาเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยม ถึงแม้ว่าทั้งคู่จะเกษียณแล้ว แต่ก็ยังมีชื่อเสียง เป็นที่รู้จักของคนในจังหวัด ไม่ได้การแล้ว.. เขาต้องคอยสังเกตทั้งสองอย่างใกล้ชิด เพื่อตามหาความจริง …………….. เช้าวันใหม่ ยุทิตย์มาถึงโต๊ะอาหารเป็นคนแรก เขาสั่งให้ป้าแจ่มตักข้าวต้มให้ก่อนโดยไม่รอกินพร้อมสองสาว เพราะมีธุระเร่งด่วนที่ต้องทำก่อนเข้าบริษัท.. กว่าที่พวกเธอจะมาถึง ข้าวต้มในชามของเขาก็พร่องไปเกือบหมดถ้วยแล้ว “สวัสดีค่ะพี่เป้” ธิมาดาทักทายอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้ม “สวัสดีจ้ะ หลับสบายดีมั้ย” “ดีค่ะ” “พี่เป้ทำไมไม่รอปลายกับพี่แฟนบ้างคะ” ทิตยาทักท้วง เมื่อเหลือบไปเห็นข้าวต้มอันน้อยนิดในถ้วยของพี่ชาย “พี่มีธุระตอนเช้าน่ะปลาย” เขาดื่มน้ำจนหมดแก้ว “พี่ไปก่อนนะสาว ๆ” ทั้งสองโบกมือลาชายหนุ่ม แล้วหันไปสนใจกับอาหารตรงหน้า ไม่ได้สนใจว่าเขามีธุระรีบร้อนอะไร ..................... โรงพยาบาล ยุทิตย์มาถึงโรงพยาบาลที่มารดาของธิมาดารักษาตัวอยู่ แล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ “จะมาจ่ายค่ารักษาต้องติดต่อที่ไหนครับ” เขายื่นซองให้เธอดูไปด้วยทีเดียว “ติดต่อที่ฝ่ายการเงินชั้นสามเลยค่ะ” เธอชี้แจงเมื่อเปิดดูรายละเอียดภายในซอง “ขอบคุณครับ” เขารับซองคืนจากเธอแล้วเดินขึ้นบันไดเลื่อนตามที่เธอบอก ยุทิตย์จ่ายค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดที่ธิมาดาติดค้างอยู่กับทางโรงพยาบาล แล้วแจ้งความจำนงค์ขอย้ายผู้ป่วยไปอยู่ห้องพิเศษเตียงเดี่ยว และขอจ้างพยาบาลพิเศษเฝ้าไข้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง “ยอดค่ารักษาของคุณนงนุช โทรแจ้งกับผมโดยตรงเลยนะครับ” เขาหยิบนามบัตรส่งให้เจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงิน “เรียบร้อยหมดแล้วใช่ไหมครับ” “ค่ะ ขอบคุณนะคะ” เจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงินยกมือไหว้อย่างนอบน้อม …………….. ที่บริษัท เกือบสิบเอ็ดโมงยุทิตย์ก็ถึงบริษัท เขาส่งยิ้มให้หญิงสาวที่เงยหน้าขึ้นมาจากกองงานพอดี ธิมาดายิ้มรับ “อะไรคะ” เธอถามเมื่อเขายื่นถุงกระดาษมาให้สองใบ “พี่ไปทำธุระที่ธนาคารมา เห็นมันสวยดีเลยซื้อมาฝาก ส่วนถุงนี้พี่เห็นหน้าตามันน่ากินดี คิดว่าน่าจะอร่อยก็เลยซื้อมาให้กินกับกาแฟ อย่าลืมเผื่อคนซื้อด้วยนะ” เขามีหยอดติดตลกในตอนท้าย “ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะพี่เป้ แต่คราวหน้าไม่ต้องซื้ออะไรมาฝากแฟนนะคะ เสียดายเงิน เกรงใจด้วย” “พี่ไม่เห็นจะเสียดาย ถ้าซื้อแล้วหนูกิน แพงกว่านี้พี่ก็ซื้อให้ได้นะ” “แหม! พูดแบบนี้แฟนก็เขินแย่สิคะ” เธอคิดว่าเขาพูดหยอกจึงหยอกกลับขำ ๆ “ขอบคุณนะคะพี่เป้ เดี๋ยวแฟนเอากาแฟพร้อมขนมไปบริการนะคะ” เธอยกมือไหว้เขา ชายหนุ่มพยักหน้ารับแล้วมองเธอ.. เมื่อไหร่หนูจะเข้าใจความรู้สึกของพี่สักที เขาได้แต่ถามเธออยู่ในใจ “ลองเปิดดูสิ ถูกใจไหม” หญิงสาวแกะเทปที่ปิดปากถุงแล้วหยิบของที่อยู่ข้างในออกมา มันเป็นกิ๊ฟเซ็ตเครื่องสำอางขนาดพกพา มีบลัชออนกับอายย์แชว์โดว์อยู่ในตลับเดียวกัน และเป็นโทนสีโปรดของเธอทั้งนั้น “ว้าว! สวยถูกใจแฟนมากเลยค่ะพี่เป้” เธอยิ้มถูกใจไม่มีเก็บอาการ “แสดงว่าใจเราตรงกันนะ” เขารู้สึกดีกับการแสดงความรู้สึกที่เปิดเผยของเธอ.. ของที่เขาซื้อมาให้เธอนั้น เขาไม่ได้ซื้อด้วยความบังเอิญอย่างที่บอก แต่เขาตั้งใจเลือกซื้อให้เธอเพียงคนเดียว “ถ้าพี่เป้เป็นผู้หญิง เราก็คงชอบผู้ชายไทด์เดียวกันแน่เลยค่ะ” เขายิ้มกับคำพูดของเธอ “พี่ไปทำงานก่อนนะ มีอะไรจะให้พี่เซ็นก็ส่งมาเลยนะ” ธิมาดามองตามชายหนุ่มจนเขาเข้าไปในห้องทำงาน รู้สึกผิดที่ก่อนหน้านี้พยายามทำตัวห่างเหินกับเขา เพราะคิดว่าเขาเป็นเจ้านาย ถ้าทำตัวสนิทมากเกินไปเขาอาจจะไม่ชอบใจ.. จนทำให้ความคุ้นเคยที่เคยมี กลายเป็นความห่างเหิน แต่เมื่อได้ปรับความคิดกับเขาใหม่ เธอจึงค้นพบว่าเขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ยังเป็นพี่เป้คนเดิม เป็นพี่ชายที่แสนดีของทิตยาและของเธอเหมือนกัน ยิ่งผ่านเหตุการณ์เมื่อคืนมาด้วยกัน เธอก็ยิ่งรู้สึกดีกับเขามากขึ้น เขาเหมือนพระเอกขี่ม้าขาว ที่มาช่วยเธอให้พ้นจากน้ำมือของโจรชั่ว ‘อย่าใช้ความรู้สึกของตัวเองตัดสินใจถ้ายังไม่ได้พิสูจน์’ เธอพูดกับตัวเองในใจ แล้วเริ่มสนใจกับงานที่เต็มโต๊ะอีกครั้ง สักพักจึงลุกไปชงกาแฟและแบ่งขนมไปให้เขา ................... ฐวรรษหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดดูข้อความไลน์ ‘เที่ยงนี้ไปทานข้าวด้วยกันนะคะ’ เขายิ้มกับข้อความที่ได้รับ พิมพ์กลับไปว่าตกลงแล้วนั่งทำงานต่อจนถึงเวลานัด ................ ก๊อก ๆ ๆ ทิตยาเห็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเดินเข้ามาในห้อง จึงส่งยิ้มให้ “ชวนพี่ไปทานข้าว แต่ตัวเองยังไม่ได้เตรียมตัวเลย น่าตีนักเชียว” “ถ้าพี่ต้นตี น้องปลายก็เจ็บสิคะ” เธอทำปากเชิด หน้าตาละห้อยน่าสงสาร

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more